Het gouden jubileum van zijn bruin café heeft Louis van Hal in 2016 geruisloos aan zich voorbij laten gaan. ,,Ik heb hier genoeg feesten gegeven", zegt hij in zijn kroeg waar hij meer tijd gesleten heeft dan thuis.
Tijdloos
't Pumpke is tijdloos. Donkerbruin, met iconen van weleer aan de wand: James Dean, Elvis Presley, Marilyn Monroe. Kat Scotty ligt op de vensterbank, Louis steekt een sigaret op. Dat mag, het café is 's middags gesloten. ,,Ik ben open van 20.00 tot 02.00 uur, meer dan genoeg. Vroeger stond ik nooit zelf achter de bar, maar nu sta ik doordeweeks alleen en kijk ik eerst wie er aanbelt. Als ze me niet bevallen, zeg ik dat ik gesloten ben. En op zaterdag heb ik hulp achter de bar. Maar als ze plaatjes aanvragen, dan komen ze toch weer bij mij, ik weet die wel te vinden."
Lees ook: Het kán: Madelon werkt als zelfstandige voor één opdrachtgever
Kroegbaas
Louis begon zijn café in 1966. ,,Ik had jaren gewerkt bij stomerij Palthe. Ze gingen over op machines en wij moesten eruit. Ik kreeg bij het afscheid van de directeur een envelop. Zat 100 gulden in. Als ik ter plekke gekeken had wat erin zat, had ik hem teruggegeven. Hoe durfden ze!" Gelukkig voor Louis had hij genoeg spaargeld om een café in de Visserstraat te beginnen. Na een aarzelende start ging het zo goed lopen, dat hij de twee panden kon overnemen. Voor 90.000 gulden. ,,Mijn boekhouder zei: 'Louis, doen!' Daar ben ik hem nog dankbaar voor. Ik denk dat ik de enige kroegbaas in Breda ben, die ook eigenaar van het pand is."
Fenomeen
't Pumpke werd een fenomeen. Kadetten van de KMA kwamen er, verpleegsters van het Laurensziekenhuis, oud-NAC hield er jaarlijks een reünie. ,,Maar niet alleen klanten uit Breda, hè. Ook uit De Beek, Chaam, Oosteind. En veul pèrdenvolk. Het waren andere tijden, ze stonden om acht uur al in rijen voor de deur. Maar die goede tijd is voorbij."
Geheim
Wat het geheim van 't Pumpke was en is, dat kan Louis na 51 jaar wel vertellen. ,,De kracht is dat ik hier iedere dag ben. Ik wil me niet op een pedestal plaatsen, maar het is wel zo. Een café moet een ziel hebben. En de muziek, die kan wonderen doen." Daar staat 't Pumpke om bekend, de indrukwekkende collectie vinyl. Singles en elpees. ,,Ik kocht jarenlang elke week tien singles en twee elpees. Ik heb er bij elkaar wel 25.000. En dan ook nog alles op cd."
Vinyl
Je kunt dan ook bijna geen nummer aanvragen of Louis heeft het. Zeker de golden oldies. ,,Ik vind jaren 50-muziek het mooist. Maar we draaiden hier alles. Ook Frans, country, jazz. Nederlandstalig is pas van de laatste jaren. Alleen house, daar begin ik niet aan, dat vind ik niks." Hij pakt nog een sigaret en lacht: ,,Weet je wat ik wel draai? AC/DC. Maar die zijn gewoon écht goed." Toch voert de nostalgie de boventoon in 't Pumpke. ,,Ook bij jongeren, hoor. Laatst vroeg zo'n jonge gast Take Five aan, van Dave Brubeck, ik wist niet wat ik hoorde! Toen ik het draaide, begon hij te huilen. Het was het favoriete nummer van zijn opa, die net was overleden... Een paar weken later kwam hij weer. Hoefde niks te vragen, Take Five lag al klaar."
Herinneringen
Zo'n gastheer is Louis, hij kent zijn pappenheimers, is zó vergroeid met 't Pumpke. De vraag of niemand ooit een bod op zijn café gedaan heeft, wuift hij weg, daar heeft hij zelfs nooit aan willen denken. Ook nu niet, bij de gezegende leeftijd van 83? ,,Ik wil niet weg, maar als ik ziek word, zal ik het wel moeten verkopen. En dan kom ik nooit meer in de Visserstraat. Ik zou het verschrikkelijk vinden om dit in de steek te moeten laten. Als ik om me heen kijk, zie ik allemaal herinneringen. Ach, alles is vergankelijk. Weet je, elk jaar op maandag met carnaval komen hier nog dezelfde klanten als 40, 50 jaar geleden. Dan denk ik wel eens, de jaren zijn weggevlogen."
