Melkveehouders balen van onrealistische regels

Ze missen de waardering. Een beetje waardering voor de boer die zeven dagen per week in de weer is met zijn koeien. “Daar zorgen wij dag en nacht goed voor. Onze koeien komen per dag langer buiten dan bejaarden uit het verpleeghuis in een maand. Maar af en toe lijkt het wel alsof wij criminelen zijn die de boel vergiftigen en dieren uitmelken.”

Politici

Joan is 55, Rian een jaartje jonger. Allebei groot geworden op de boerderij, samen al sinds hun trouwen tussen de koeien. Met vrijwel niks begonnen, nu eigenaar van wat burgers een megastal noemen, daar aan de Besterd in Gilze. 375 koeien en 300 stuks jongvee, allemaal zelf gefokt. “We gaan iedere dag met plezier de stal in, zijn hier gelukkig. Op onze melkveehouderij staan topkoeien en we maken net als veel collega's de beste melk van de wereld. Overal in het buitenland willen ze onze producten, maar politici in eigen land snappen daar niks van."

Zonnepanelen

Neem nou nog even die verplichte weidegang. Een meerderheid in de Tweede Kamer wil een wet die regelt dat koeien verplicht naar buiten gaan. Joan moet daarom lachen. Hij heeft de afgelopen drie decennia miljoenen geïnvesteerd in een bedrijf met halfopen stallen, ruim vijfhonderd zonnepanelen op het dak, honderd hectare grasland en 55 hectare maïsland. “Ze komen vaak genoeg buiten. Maar dat ga ik toch niet doen als het drie dagen heeft geregend. Dan trappen ze alles naar de donder. En boven de 20 graden wil die koe zelf niet. Vindt ze te warm, voelt ze zich niet lekker bij. Die gaat liefst naar binnen, daar heeft ze zelfs een ligbed. Maar dan zou ik van Den Haag die koe naar buiten moeten sturen! Anders krijg ik een boete. Ze weten niet waar ze het over hebben. Nog zoiets: als een koe binnen schijt kan ik die mest opvangen en netjes verspreiden of verkopen. Buiten schijt ze op een hoop, zakt die mest op één plek de grond in. Maar die simpele dingen snappen die zogenaamd milieubewuste mensen niet meer.”

Mileu

Met al hun ervaring en liefde voor het dier weten ze zelf wel wat het beste is voor een koe, willen Rian en Joan maar zeggen. Wie goed is voor zijn dieren, krijgt daar productief ook het beste voor terug. In hun geval vier miljoen liter melk per jaar. Maar staatssecretaris Martijn van Dam heeft het volgens hen alleen maar over krimpen van de intensieve veestapel en nóg meer maatregelen die beter zijn voor het milieu.

Onzekerheid

“Eerst moesten we meer grond kopen om onze mest uit te kunnen rijden, onlangs moesten we zeventig beste koeien verkopen aan Litouwen omdat we volgens nieuwe normen te groot zouden zijn geworden. Daar valt niet meer mee te werken. Je weet nooit zeker waar je aan toe bent.”

Regeltjes

Fosfaatplafonds, nitraat- en ammoniakreferenties, fijnstofuitstootregels, antibioticabeperking, geurgrenzen, natuurbeschermingswetvergunningen... Om zich aan nieuwe regels te houden, maken Rian en Joan gebruik van computerprogramma's waarvoor ze ook nog een expert moeten inhuren, want zelf komen ze er niet meer uit. “Gelukkig kunnen we nog wel gewoon de stal in lopen en doen waar we goed in zijn. Anders word je gillend gek”, verzucht Rian, moeder van vier kinderen die het bedrijf niet zullen overnemen omdat ze voor andere branches hebben gekozen. “Wij zijn blij dat ze gelukkig zijn, ze hoeven ons niet per se op te volgen. Dit bedrijf is ons leven, wij zetten dit zo goed mogelijk weg en hopelijk is daar in de toekomst ook nog plaats voor.”