Ondernemer ontwikkelt alternatief voor houten doodskist

'Lijkwaden? Wat zijn dat? Lange hemden?' vroeg Otto van Atelier Alewijn in het Soesterkwartier zich af in 2012. Een vriendin werd uitvaartondernemer en vroeg of die doeken waar overledenen in worden gewikkeld, niet iets voor haar waren. Dat was zo. Als voormalig docent textiel was ze altijd al met stoffen bezig.

Kistloos begraven

,,Een lijkwade is een alternatief voor de houten doodskist'', zegt ze. ,,Kistloos begraven of cremeren in een lijkwade. Een lichaam opbaren in een lijkwade is voor nabestaanden weggelegd die niet bang zijn om een overleden dierbare goed te zien.''

Opbaren in een lijkwade is intiemer, legt ze uit. ,,Een lijkwade nodigt meer uit om het lichaam aan te raken dan een gesloten kist. Een lijkwade roept op om als nabestaanden in een kring om de dierbare heen te zitten.''

Intiem afscheid

Een intiem afscheid. Marijke had dat ook graag met haar vader gehad. Atelier Alewijn is naar hem vernoemd. Alewijn stierf, toen hij 57 was. Marijke herinnert zich dat de uitvaart druk werd bezocht. Maar dat was het. ,,Ik miste ruimte voor mijn gevoelens, ontroering, de natuur, stilte en creativiteit die bij hem hoorden'', zegt ze.

Naar wens

Er rust een taboe op de dood, weet ze. Dat is aan het veranderen. Niettemin zijn veel mensen niet voorbereid op de dood. ,,Als iemand overlijdt, moeten nabestaanden kiezen: kist, bloemen, kaarten. Ik ontwerp lijkwades naar wens.''

Een terminale vrouw kocht met haar man een lijkwade. ,,Ze deelden zo het stervensproces. Ze paste de wade en er werd zelfs gelachen.''

Een kinderloos stel integreerde de dood alvast in hun leven, zegt ze. Zij kwamen shoppen in haar atelier. ,,Ik sta in mijn werk op de drempel van leven en dood en wil helpen bij het uitvaren van de ziel naar de andere wereld.''

Wie zich in een lijkwade laat begraven, kiest vaak voor crematie of een begrafenis op een natuurbegraafplaats. Textiel is duurzamer dan hout, sneller geoogst én verteert, stelt ze.

Kosten

De kleurrijke lijkwaden zijn in alle soorten stoffen en kleuren te verkrijgen. Een knalgele van Indiase stoffen of handgeweven wades als de regenboog-Guatemala of een donkerblauwe met een zwerm witte vogels. Een lijkwade kost tussen de 380 en 600 euro. Ott stopt heel wat uurtjes in een uitvaartwade. Het is vakwerk: naaien, knippen, strijken. Ott maakt ook 'cirkels van stof' die als sier op het lichaam kunnen worden gelegd. ,,Er zitten zakjes in waar nabestaanden een voorwerp in kunnen stoppen. Of stenen hartjes erbovenop leggen.''

Duurzamer

Ze ontwikkelde een lendendoek voor mannen, een soort stoffen luier om de schaamstreek te bedekken. ,,Duurzamer dan een echte luier. Chemische stoffen van bijvoorbeeld luiers en panty's verteren niet onder de grond.''