De onderzoekers voerden de experimenten uit in de Verenigde Staten en Europa. Een groep adviseurs kreeg daarbij de wensen te zien van zowel duurzame als 'normale' beleggers en moest op basis daarvan aandelen of fondsen uitkiezen. Vervolgens moesten ze aangeven welke vergoeding ze daarvoor wensten.
In de experimenten bleken adviseurs meer te vragen aan beleggers die een duurzame portefeuille wilden, ook al was de proef zo opgezet dat ze niet meer hoefden te doen voor duurzame beleggers dan andere cliënten. Adviseurs in Europa deden zelfs minder voor duurzaam beleggingsadvies dan voor conventionele aanbevelingen.
Working paper
Het verschil in het percentage van het belegde bedrag dat adviseurs als vergoeding vroegen, lag tussen de 0,05 procentpunt en 0,08 procentpunt hoger. Als dit prijsverschil wordt toegepast bij alle beleggingsfondsen in de VS die in 2020 duurzaam investeerden, zou dat neerkomen op een extra toelage van ruim 8,5 miljard dollar.
Volgens de onderzoekers Paul Smeets (Universiteit van Amsterdam), Marten Laudi (Universiteit Maastricht) en Utz Weitzel (Vrije Universiteit Amsterdam) wijzen de resultaten op prijsdiscriminatie. Die zou zijn bedoeld om extra winst te halen uit beleggingsadvies aan klanten met duurzaamheidseisen.
De bevindingen staan in een zogeheten working paper, wat betekent dat het onderzoek nog niet is gepubliceerd in een wetenschappelijk tijdschrift. De resultaten sluiten wel aan bij berichtgeving van de Amerikaanse zakenkrant The Wall Street Journal, die vorig jaar beschreef hoe duurzame beleggingsfondsen de winsten van zakenbanken spekken.
