Er hangt een groot, ingelijst eerbetoon aan een van de vier muren van haar knusse stomerij in Brummen, die hooguit acht vierkante meter beslaat. ,,Eervol., leuk. Maar eerlijk gezegd weet niet wat ik aanmoet met zo'n titel.''
Vorige week vrijdag werd Minie Wiegman uitgebreid in het zonnetje gezet door haar collega's in het midden- en kleinbedrijf, maar wat de 91-jarige Minie betreft was het een dag als elke andere. ,,Bijzonder? Ik vind het logisch dat ik nog werk, want dat houdt me in de running."
Huiskamer
Minie's stomerij - die ze bestiert voor de keten Excellent - is eigenlijk een huiskamer. Drie gemakkelijke stoelen in een hoek. De koffie en thee staan elke dag klaar. Evenals koekjes. ,,Er gaan zo drie pakken per week doorheen." Minie is er dagelijks te vinden van negen tot een uur of zes. Ze doet alles zelf. De boekhouding, stomen, het 'baliewerk'. ,,Voor mij geen plek achter de geraniums'', zegt ze stellig. ,,Mijn dochter zei laatst: 'Mam, als jij stopt met werken, ben je binnen een half jaar dood'. Daar kan ze wel eens gelijk in hebben."
De deur gaat open, een klant stapt binnen. Minie schakelt over in streektaal. ,,Ie bent flink dikke wurd'n!" De man die een versgestoomde broek komt halen, lacht besmuikt. Hij weet dat ze gelijk heeft. ,,Ik heb m'n bowlingbal onder het shirt."Als hij vertrekt, belooft hij:,,Ik zorg dat die 25 kilootjes eraf gaan!"
Een goed gewicht is belangrijk voor Minie. Ze wil gezond blijven en houdt er daarom een spartaanse leefwijze op na. ,,Ik weeg me elke zondag. Als ik dan ook maar iets boven de 75 kilo zit, is het tijd voor actie. Dan maar appelstroop op brood in plaats van kaas."
Havermoutpap
Ze kan haar eet- en leefpatroon, inclusief tijden, moeiteloos opdreunen. ,,Elke dag stipt om half acht uit bed. Ontbijt: bio-havermoutpap. Om tien uur een kopje koffie met een half plakje koek. Om twaalf uur eet ik twee boterhammen. Volkoren, eentje met kaas en eentje met rookvlees. Om drie uur een banaan en een sinaasappel. En 's avonds om zes uur een klein stukje vlees en wat groente. Aardappelen? Nee. Niet goed voor me."
Ze heeft geluk, zegt ze. Omdat ze nog steeds kerngezond is. En fit. ,,Het werk houdt me gezond en in de running, daarvan ben ik overtuigd." Ook haar uitjes zorgen ervoor dat ze nog volop in het leven staat. Donderdagmiddag is het enige doordeweekse dagdeel dat de stomerij gesloten is. Want dan gaat ze bridgen, 's avonds gevolgd door een potje kegelen. ,,Dan neem ik een wijntje of een glaasje citroenbrandewijn. Een mens moet genieten op zijn tijd, hè."
Het ondernemen zit Minie in het bloed. Samen met haar man runde ze 35 jaar lang twee fotozaken, in Brummen en Eerbeek. ,,Toen mijn man 23 jaar geleden overleed, heb ik de garage naast de fotozaak meteen laten ombouwen tot winkelruimte. Daar begon ik het stomerijtje. Want ik moet iets te doen hebben. Het was best even wennen, in m'n eentje iets ondernemen. Maar ik voelde me al snel senang. Ik ken heel Brummen en heel Brummen kent mij. Ik zou al die gesprekken in de stomerij voor geen goud willen en kunnen missen."
Eerbetoon
Een korte windvlaag verraadt de komst van weer een klant. De dame feliciteert Minie met het eerbetoon van het mkb. ,,Minie, 91 jaar! Ik zou zweren dat je pas 65 bent!"
De vrouw in kwestie kijkt intussen bescheiden omlaag en vouwt intussen geroutineerd een shirt op. En passant berekent ze uit haar hoofd de totaalprijs voor het stoomwerk. ,,Ach... Het is mooi dat ik er nog jong uitzie. Maar dat kan alleen als ik hier bezig blijf. Ik ga hier door tot ik écht niet meer kan."
