'Over twintig jaar ziet de haven er heel anders uit'

Topman Harold Linssen van scheepswerf Keppel Verolme maakte naam met het binnenhalen van 's werelds grootste cruiseschip. Toen voor een onderhoudsbeurt, maar zijn ambities reiken verder: hij wil zo'n gevaarte volledig kunnen demonteren en de onderdelen klaar maken voor hergebruik. In de recycling ligt volgens hem de toekomst van zijn bedrijf Keppel Verolme. "Luister naar jongeren, zij zijn de consumenten van morgen. Over 20 jaar ziet de haven er heel anders uit", zegt hij tegen het AD.

Zelf verwierf hij door deze stunt de onderscheiding Havenman van het Jaar, een titel die hij volgende week overdraagt aan directeur Ronald Lugthart van containeroverslagbedrijf RWG. Een jaar lang verkondigde hij zijn boodschap ver over de grenzen van de Rotterdamse haven: daar rond de Nieuwe Waterweg gebeurt het.

Gave dingenMet het halen van 's werelds grootste cruiseschip Oasis of the Seas naar Rotterdam voor een onderhoudsbeurt zette hij in 2014 zijn bedrijf in de schijnwerpers. Aan de nasleep waarbij cruiserederij Royal Caribbean een forse boete in het vooruitzicht is gesteld vanwege het tewerkstellen van arbeiders zonder vergunning, hield hij een minder gelukkig gevoel over. "Maar als over een paar jaar hier een jongen of meisje komt die door de Oasis of the Seas techniek is gaan studeren, is de missie toch geslaagd. We doen zulke gave dingen in de haven. Dat moeten we laten zien."

Hoge hekkenZe zouden op het beeldscherm van het navigatiesysteem moeten ploppen. Al die mooie bedrijven aan weerszijden van de snelweg tijdens een autorit door het Rotterdamse havengebied. "Maakbedrijven, chemie, offshore!" Linssen ziet het helemaal voor zich.

Na een betoog over de vele interessante werkgevers in de haven die maar moeilijk de jeugd bereiken omdat ze ver van de stad achter hoge hekken verstopt zitten, heeft hij opeens de oplossing paraat. Hij praat bevlogen. Soms lijkt de directeur van scheepswerf Keppel Verolme hardop te associëren en krijgen zijn gedachtes pas in de loop van z'n verhaal vorm.

Groot spulKeppel Verolme is een speeltuin voor wie van groot spul houdt. Het bedrijf even buiten het havendorp Rozenburg beschikt over een van de grootste droogdokken van de wereld voor het werk aan drijvende flatgebouwen als Oasis of the Seas en offshore-platforms. Groot, groter, grootst. Daarmee is het gemakkelijk scoren op sociale media als Twitter en Youtube. Het binnenhalen van de Oasis of the Seas moest trending worden, eiste hij van z'n personeel. Hij liet videoclips van de vaartocht en het dokken maken.

Alleen is dat imposante maar een deel van het verhaal waarmee de jeugd zich voor Europa's recordhaven laat winnen. Milieu en maatschappelijk verantwoord ondernemen houdt ze bezig, merkt Linssen aan zijn eigen kinderen. "Die kopen geen kleding die onder slechte werkomstandigheden in sweatshops is gemaakt. Dit zijn de consumenten van morgen."

RecyclingDaar zit je dan tussen de gigantische olieboorplatformen. Keppel Verolme wil zich toeleggen op windmolens op zee, heeft Linssen zijn antwoord klaar. Het bedrijf heeft eigen fundamenten voor de turbines ontworpen die het in de Botlek kan bouwen en daarna naar de plek kan vervoeren. En de werf stort zich op recycling. "Wat nu al met auto's gebeurt, volledig strippen, metaal bij metaal en plastic bij plastic, kan ook met schepen. De schaarste van materialen wordt een issue. Een schip, zo'n Oasis of the Seas, is een enorme hoeveelheid staal, maar ook hout en plastic. Gebruikte materialen weer geschikt maken voor nieuwe producten, staat nog in de kinderschoenen. Daarin heeft Keppel Verolme toekomst."

SpinnenwebWie wil weten hoe de Rotterdamse haven er over 20 jaar uit ziet, moet weten wat er onder jongeren leeft, tipt hij. Hoe lang komen we er nog mee weg dat een tennisbal tijdens de productie een reis aflegt tussen elf landen op vier continenten, vraagt hij zich af. Wol uit Nieuw-Zeeland, rubber uit Maleisië en klei uit Amerika, dankzij de scheepvaart goedkoop naar bestemming gebracht. "Als je het in een plaatje ziet, is het een spinnenweb van lijntjes over de wereldbol."

Een havenondernemer kan ervan genieten, maar een tiener kijkt hoofdschuddend naar dat reisschema. "Niet duurzaam."

Lokale productie is de toekomst, zegt Linssen. "Die moeten we hier naartoe halen." Rotterdam, nu nog doorvoerhaven, wordt een plek met veel maakindustrie. Duurzame maakindustrie, voegt hij eraan toe.

OnzekerheidWie nu bij Keppel Verolme aan de slag gaat, werkt over 20 jaar bij een totaal ander bedrijf. Linssen kan daar wakker van liggen, erkent hij. "Het is spannend, maar niet per se spannender dan vijf jaar geleden. Het is al jaren spannend. Een boorplatform meer of minder is het verschil tussen een goed en een slecht jaar. Ooit werkten hier 2000 mensen, dat zijn er nu 600. Nu gaat het goed, maar de toekomst is onzeker. Noem eens een bedrijf waar dat niet zo is? De tijd dat mensen 40 jaar bij dezelfde baas werkten, behoort tot het verleden. Of dat nu bij een bank is of bij een werf."

Die onzekerheid zal jongeren dus niet afschrikken, zegt hij. Integendeel, Linssen hoopt dat het nieuwe tijdperk van de Rotterdamse haven en alle veranderingen die daarmee gepaard gaat juist jongeren zal aantrekken. "De Rotterdamse haven is een bruisende werkplek. De komende jaren gebeuren hier dingen waar je bij wil zijn."