Platenbaas Willem van Kooten: 'Onderhandelen werkt verslavend'

Willem van Kooten laat het stuurwiel van zijn Range Rover door zijn handen glijden. Terwijl hij zijn Portugese woonplaats Vale de Lobo instuurt, heeft hij alvast nieuws. ,,Ik heb net de biografie van Barry Hay uit. Ik dacht: 'Je begint er vast over, laat ik gewapend zijn.' Want ik kom er nogal vaak in voor, hè. Geweldig boek, trouwens. In één avond uitgelezen.''

De platenbaas (75) heeft zijn Nederlandse visite even eerder afgehaald van vliegveld Faro. Daar wachtte hem een prettige meevaller. ,,Kijk nou, zeg. Ik heb zo kort geparkeerd dat het gratis is.''

Vanachter het stuurwiel volgt een toeristische tour door het witgepleisterde villadorp aan de Atlantische kust. ,,In deze straat wonen Ronald Koeman en Louis van Gaal. En kijk, dit huis beneden is van John de Mol. Maar hij is er nooit. Altijd aan het werk, die jongen.''

Reden voor het bezoek aan de Algarve is het verschijnen van de vier door Van Kooten samengestelde cd-boxen The Golden Years of Dutch Pop Music. Een schatkist aan nederpopglorie uit de tijd dat Van Kooten vanaf een zendschip aan de Noordzeekust als Joost den Draaijer de vaderlandse rock-'n-rollpolder ontgon.

Voor hij de speciaal voor de boxen geschreven 'Zeer beknopte geschiedenis van de Nederlandse popmuziek' erbij pakt, leidt hij zijn bezoek met kordate passen rond over zijn terrein. De voortuin van zijn villa is ingelegd met kunstgras. ,,Het is hier zo droog en het water is zo duur. Dan kun je bezig blijven'', verklaart de gastheer.

Hij bewoont het landhuis in zijn eentje sinds zijn echtgenote Mieke in februari op 69-jarige leeftijd overleed. Haar fiere portret in de hal is het eerste waar het oog bij binnenkomst op valt. In de kasten in de salon domineren legpuzzels, Hollandse gezelschapsspelletjes en het Delfts blauwe porselein dat KLM uitreikt aan zijn businessclass-passagiers.

,,Heb je mijn teksten gelezen?'' wil hij weten, terwijl hij koffie zet. ,,Ik vind ze geweldig, al zeg ik het zelf. De golden years. Dat waren het dus echt, hè. Er is een nauw verband tussen de radiopiraten op zee en de bloei van de Nederlandse bandjescultuur, wist je dat wel?

,,Veronica en Noordzee moesten op 31 augustus 1974 uit de lucht. Dat was de nekslag voor veel van die jonge bandjes, hoor. Want bij Hilversum 3 dat daarna kwam, moest de muziek vooral uit Amerika komen. En dan het liefst uit een achterafdorpje in Texas. Bij Veronica vond ik het juist eervol om jonge Nederlandse bandjes op weg te helpen. The Shoes en The Outsiders. Ik noem er maar een paar. Die heb ik als eerste gedraaid.''

Behalve diskjockey werd Van Kooten ook al snel platenbaas én muziekuitgever. Nog altijd beheert hij de rechten van talrijke Nederlandse bandjes uit die tijd. ,,Ik heb net weer een deal gemaakt voor Venus van Shocking Blue. Komt in de Hollywood animatiefilm Sing. 25.000 dollar. Die deel ik met Robbie van Leeuwen, de componist.''

,,Ja, ongelooflijk. Sjors heeft driekwart van zijn liedjes al teruggekregen. Die rechtszaken. Ik vind dat zo... Ik verzet me daar tegen. Tot mijn laatste snik. Waarom wil hij die laatste liedjes ook nog terug?''

,,Ja. En ik ben zijn uitgever! Hij heeft een contract met mij getekend. Ik heb samen met hun manager Freddie Haayen mijn toekomst op het spel gezet voor die gasten. Dat is hij gewoon vergeten.''

,,We geven elkaar een hand en dat is het. Nee, we praten niet met elkaar. Daar hebben we advocaten voor. Sjors klaagde me aan voor wanprestatie om onder dat contract uit te komen. Dat raakte me wel. Wanprestatie. Hoe durf je! Na al die jaren werken. Natuurlijk is die claim ook niet toegewezen.''

,,Dat was dus geen vriendschap. Daar ben ik heel cynisch in. Heb ik moeten leren, hoor. Soms kost dit werk je persoonlijke relaties.''

,,Nee, hoor. Wat hij doet, is Van Kooten pesten. 'Die heeft genoeg verdiend', dat is de gedachte. Een beetje zielig. Maar het komt vast wel goed. Aan mij zal het niet liggen.''

Met stemverheffing: ,,Nee. Dat gaat me te ver. Als de Earring in 1981 uit elkaar was gegaan, en dat was bijna gebeurd, had ik bijna anderhalf miljoen gulden verloren. Dat had ik allemaal al geïnvesteerd om die band naar het buitenland te krijgen. Nederlandse popmuziek opstoten in de vaart der volkeren, dat is altijd mijn droom geweest.''

,,Ja, dat kwam erbij natuurlijk. Maar dacht je dat Cruijff tijdens het voetballen aan zijn bankrekening dacht? Het spel komt eerst, dan de knikkers.''

,,Dat is dus een denkfout. Iemand moet op de kassa letten! Ik deed het in hun belang. Want ik had met artiesten te maken, hè. Gekken dus. Creatieve jongens die niet met geld bezig zijn.

,,Ik zal je een mooi verhaal vertellen. Staat niet in Barry's boek natuurlijk. Eind jaren 70 had de Earring een nieuw management in Amerika. Belt Barry me op vanuit Los Angeles. Wildenthousiast. Want er stonden nu twee limousines voor de deur in plaats van één. Ik hap naar adem en roep: 'Barry! Barry! Stuur weg, die wagens. Stuur weg! 200 dollar per uur kosten die dingen. Komt allemaal op jouw en mijn rekening terecht!''

Het is tijd voor de lunch. Die wil Van Kooten gebruiken in zijn favoriete strandtent, op vijf minuten rijden van zijn huis. Na een vluchtige blik op het zwembad ('Vanochtend tien baantjes. Eigenlijk te weinig. Ik moet wat afvallen') klimt hij weer in zijn Range Rover. De platenbaas manoeuvreert langs het golfterrein. ,,Ik ben geen golfer'', verklaart hij. ,,Ik mag het niet zeggen want ik heb zelf een paar kilometer verderop zo'n baan, maar zo'n ronde kost ruim vier uur. Veel te lang voor een werkend mens.''

Eenmaal aan tafel met uitzicht op de golven, begroet hij het bedienend personeel als oude vrienden. Hij bestelt gegrilde sardines en een fles witte streekwijn.

,,Echte vrienden? Een stuk of vijf, denk ik. Nee, niet uit de muziek. Hoewel: platenbaas Tony Berk, die ook in Vale de Lobo woont, durf ik wel een vriend te noemen.''

,,Tientallen. Die moet je koesteren, hè. Zonder vijanden beteken je niets.''

,,Nee, hoor. Totaal niet. Ik haat ruzie. Ik ben de meest vredelievende persoon op aarde.''

Enigszins knorrig: ,,Tja. Succes heeft nu eenmaal een schaduwzijde. Maar ik ben nooit de partij die zo'n zaak begint.''

,,Ja. Het gaat om the art of the deal! Want dat is een kunst, hoor. Dat onderhandelen, daar krijg ik adrenaline van. Werkt verslavend.''

,,Altijd onderhandelen. Ook als ik een schilderij koop. Vinden al die chique mensen in die galeries natuurlijk not done, maar ik heb er schik in. Bij de bloemenman ding ik ook af. Als één bos 15 euro kost, vraag ik: 'En als ik er twee neem?' Dat moet altijd iets minder zijn.''

,,Daar gaat het niet om, meneer. Het draait om de kunst van een goede deal.''

,,Doe ik soms ook, hoor. Maar toch niet dagenlang? Ik word niet moe van werken. Sterker nog: het scherpt de geest. Stoppen? En dan? Wat moet ik de hele dag? Mens sana in corpore sano, weet je wat dat betekent? Juist, een gezonde geest in een gezond lichaam. Daar geloof ik heilig in. Kortom: je moet bezig blijven. En ik zit hier toch heerlijk? Ruik eens, die ocean breeze!''

,,Dat was wel het plan, ja. Maar toen kwam die crisis in 2008. En toen werd die golfbaan een blok aan mijn been. Er zat veel te veel tijd en geld in. Ik moest die tent redden.''

Opnieuw met stemverheffing: ,,Nee. Dat is mijn eer te na. Ik hoor het mijn vader nog zeggen: 'Als je iets doet, doe het dan goed en maak het af.' Kijk, ik ga die baan nu voor een goede prijs verkopen. Had niet gekund als ik niet had doorgezet.''

,,Ik had nooit aan die golfbaan moeten beginnen, da's waar. Het was eigenwijzigheid. Het leek een aardig idee, maar mijn hart ligt er niet. Maar ja, da's wijsheid achteraf.''

,,Elke keer als ik hier binnenkom. Dan denk ik: 'Jammer Miek. Hier had je bij moeten zijn.' Dan zachter: ,,Het is oneerlijk.'' Plots met tranen in de ogen: ,,Maar luister, ik ga verder niet over mijn overleden vrouw praten. Dat is privé. Ik vind het vreselijk en ik mis haar. Klaar.''

Stilte. ,,Niet iets om naar uit te zien.'' Weer stilte. ,,Ik sprak de oude Freddy Heineken ooit. Groot zakenman. Hij zei: 'Ik wou dat ik weer 50 was. Maar tijd is niet te koop. Met geen geld.' Dat is wijsheid. Begrijp je wel?''

Geboren: 7 januari 1941

Opleiding: Neerlandistiek (niet afgemaakt)

Loopbaan: Begin jaren 60 start hij bij Veronica onder de naam Joost den Draaijer. Al snel wordt hij programmaleider en staat aan de wieg van de horizontale programmering en de Top 40, Rond die tijd begint hij ook de platenmaatschappij Red Bullet. Hij financiert de carrières van onder meer Golden Earring, Shocking Blue, Focus en Earth & Fire. Later investeert hij onder andere in John de Mol Produkties, Sport7 en Arrow Classic Rock. In 2006 wordt hij Officier in de Orde van Oranje-Nassau.