Nieuws Actueel

Plastic afval scheiden in Twente: De weg van boterkuipje tot bloempot

Het stampt, trilt, rolt en schiet in de hal van Attero in Wijster. In deze kermis der kunststoffen worden alle verpakkingen die door Twentse huishoudens apart worden gehouden verder gescheiden, zodat het boterkuipje kan reïncarneren tot bloempot.

Leo van Raaij | Foto: Lenneke Lingmont & Lars Smook 4 mei 2016

Afvalverwerking twente lenneke lingmont en lars smook

>>>Lees het volledige artikel in de Twentsche Courant Tubantia

Twente staat op de grens van een omslag. Steeds meer gemeenten maken serieus werk van het apart inzamelen van verpakkingen. En dat merken ze bij Attero in Wijster, dat voor het merendeel van de Twentse gemeenten de verpakkingen verwerkt. "We hebben vorig jaar een afspraak gemaakt voor het verwerken van 5.000 ton per jaar, maar we zitten nu al op 10.000 ton", zegt Robert Corijn van Attero.

VerwerkingDe brede lopende band transporteert een laagje verpakkingen naar een volgende hal. Daar is het kermis: alles stampt, sist en schudt. Een soort cakewalk scheidt zware verpakkingen van lichte en een magneet haalt vervolgens al het metaal eruit. In de schiettent is het altijd prijs: met infrarood wordt gescand wat er voorbijkomt, waarna het met een luchtstoot uit de stroom geschoten wordt. Op diverse stappen in het proces gebeurt dit. "Zo kan elke machine ingesteld worden voor een ander materiaal: folie, PET- flessen, polyethyleen, polypropyleen. Belangrijk, want het kunststof gaat naar verwerkers die zoveel mogelijk van hetzelfde kunststof willen."

TransportBuiten liggen de balen van de diverse soorten klaar voor transport. "Neem deze. Dit is de baal die het lekkerst ruikt", zegt Corijn. En inderdaad: de zeepgeur komt je tegemoet. Het is een baal wasmiddelverpakkingen. "Perfect is de installatie niet", zegt Corijn. "Het infrarood herkent geen zwart plastic op de zwarte transportbanden. Daarom zag je net ook iemand die handmatig de zwarte kunststof eruithaalt."VerpakkingDaarnaast maken de levensmiddelenproducenten nog vaak gebruik van een verpakking met een combinatie van kunststoffen. "Die pakjes voor vlees en vis bijvoorbeeld. De meest stomme uitvinding ooit. Onderin dat bakje zit een folie van LDPE, een andere kunststof dan het bakje zelf. Is niet te scheiden. Terwijl ze net zo goed PE kunnen gebruiken." Volgens Corijn is Attero geregeld in gesprek met producenten om dit onder de aandacht te brengen.

TwenteAttero is niet het eindstation van het boterkuipje. De kunststofbaal gaat terug naar Twente, naar het bedrijf Aufderhaar in Vroomshoop. Daar, op industrieterrein Linderflier, neemt directeur John Aufderhaar de baal met het kuipje in ontvangst. Het lijdt geen twijfel dat het hier gaat om gebruikte verpakkingen. Alle balen met Twents kunststof worden met labels en per kunststofsoort geregistreerd. Aufderhaar: ,,Ik heb vanmorgen inderdaad net weer een levering gekregen."

Aufderhaar is eigenlijk een wasbedrijf, legt de directeur uit. Maar dat niet alleen. Ook in de hal in Vroomshoop is er een constante dreun van draaiende machines. Nadat de 'voorbreker' de stalen banden en de baal zelf uit elkaar getrokken heeft, wordt de kunststof in een soort draaiende trommel ontdaan van restanten yoghurt, kwark en andere resten van levensmiddelen.

StankDe geur in deze hal is nog onwelriekender dan op het buitenterrein. Met water wordt het kunststof nog een keer gescheiden en schoongemaakt. Via een versnipperaar en een droger komen de stukjes uiteindelijk in een silo, waar bigbags worden gevuld.

"200 ton in de week", zegt Aufderhaar. "De zakken gaan naar Rodepa in Hengelo. De snippers worden daar gesmolten en er worden bepaalde stoffen aan toegevoegd, waarmee de eigenschappen kunnen worden beïnvloed. Denk aan de treksterkte, uv-bestendigheid. Als korrels komen ze dan terug in Vroomshoop."

BloempotjesNiet bij Aufderhaar trouwens, maar bij het bedrijf IPP, van oom Henk Aufderhaar, dat 500 meter verderop ligt. Ook daar staan in de hal grote witte bigbags, maar nu met de genoemde korrels: zwarte en rode. Machines verwarmen de korrels tot 250 graden en in een mal wordt er vervolgens een vorm van geperst. Zo ontstaan bij IPP bloempotjes: zwarte en rode, duizenden, miljoenen. In allerlei maten. De magazijnen staan vol, want de markt kan wispelturig zijn, zegt Aufderhaar.

De Vroomshoopse bloempotjes van Twents afvalplastic gaan de hele wereld over, naar kwekers en tuinders. Maar het boterkuipje kan net zo goed als bloempot bij uw lokale tuinder terechtgekomen zijn.