Privédiner op boerderij

Kok Raymond Richard (63) verkocht in 2010 zijn laatste restaurant, maar niet met de intentie om met vervroegd pensioen te gaan. Hij runt nu al vijf jaar Meet 'n Eat op zijn boerderij in Woerdense Verlaat, waar gasten in privésfeer kunnen dineren. "Soms zoenen ze ons bij vertrek", zegt hij tegen het AD.

In de keuken van zijn boerderij in Woerdense Verlaat toont Raymond Richard zijn grote trots: het ouderwetse Engelse AGA-fornuis dat dag en nacht brandt. Vroeger was in het pand een AGA-kookschool gevestigd. "Als het fornuis er niet in had gezeten, zou hij het pand niet hebben gekocht," vertelt zijn vriendin Silvia Passenier lachend.

Nu komen de twee cookers en vier ovens met verschillende temperaturen goed van pas, want in 2010 startte Richard met Meet 'n Eat. Samen met Passenier ontvangt hij groepen in zijn woonboerderij aan de Amstelkade met zijn zelfbedachte concept 'private dining'. In de eetserre met uitzicht over de weilanden zetten ze hun gasten vier tot zeven gangen voor.

Te vroegIn de jaren '80 begon Richard met 't Amsterdammertje in Loenen aan de Vecht, dat sinds een aantal jaar een Michelinster heeft. Later opende Richard buitenplaats Slangenvecht en Zizi in Breukelen, die hij in 2006 en in 2010 van de hand deed.

"Nog een restaurant starten was niet meer aan de orde, maar voor stilzitten was het nog te vroeg," vertelt Richard in de serre van de 110 jaar oude boerderij. "Ik woonde hier al 20 jaar en met een paar aanpassingen was het vrij eenvoudig om gasten te ontvangen."

HuiselijkNu kookt Richard weer zoals hij zijn carrière ooit begon: als enige kok in de keuken. De sfeer is huiselijk, de flessen wijn staan tijdens het eten op tafel en er zijn geen andere gasten om rekening mee te houden. Voor groepen groter dan vijfentwintig personen organiseert Meet 'n Eat een walking dinner. Hierbij krijgen de gasten, terwijl ze aan het borrelen zijn, verschillende gerechtjes aangereikt.

Mensen voelen zich volgens Richard en Silvia direct thuis op de boerderij. "Vaak is de sfeer zo informeel dat de gasten ons spontaan zoenen geven als ze weggaan," zegt Richard.

SpontaanEen bord aan de weg zal er wat hem betreft nooit komen. Want het is niet de bedoeling dat fietsers of wandelaars spontaan komen aanwaaien voor koffie of lunch. Het moet vooral leuk en kleinschalig blijven, vindt hij. "Al zeg ik in de praktijk eigenlijk bijna nooit nee."

Het menu bedenkt Richard ter plekke, afhankelijk van wat het seizoen en de regio te bieden hebben. Alleen de tournedos komt uit Ierland, want die vind je volgens hem nergens beter. Bij het samenstellen van de gangen houdt hij rekening met zijn gasten. "Zo hadden we laatst een gemêleerd gezelschap met personen tussen de 9 en 90. We hebben ze op hun verzoek een oud-Hollands buffet voorgezet met lokale stoof- en kweepeertjes, boerenkool, draadjesvlees en rijstepap. Ze vonden het fantastisch!"