Reünie café: iedereen kwam in De Kwip

Hij heeft gelijk. Als er een onbekende bezoeker binnenkwam vroeg Kees Quispel sr. meteen: "Wie ben jij? Dan weten we dat alvast maar." Kees jr. vult aan: "Mijn vader had de kracht om authentieke Zevenbergenaren in contact te brengen met de bovensloters die aan de bar zaten."

Volgens Kees is dat de kern van het gastheerschap in de horeca. In een vol café redt elke kroegbaas het wel. "Maar", zegt junior, "een echte kastelein ben je pas als er drie man aan de bar zit die je met elkaar in contact brengt."

Twee hernia'sIn 1979 begon Kees Quispel sr. in café Rust Wat in de Kerkstraat in Zevenbergen. Quispel werkte oorspronkelijk in de haven maar na twee hernia's moest hij het over een andere boeg gooien.

Hij werkte achtereenvolgens in de Raadskelder onder restaurant De Rode Leeuw aan de Noordhaven (thans Seven), bar The Crazy Horse in de Kerkstraat, hotel 'Moeder' Den Ouden en zelfs in café Het Gouden Kruis van Mieke en Gerrit Moret in de Langenoordstraat. Café Rust Wat nam hij over van Lieneke en Gerrit Goos. Rust Wat was een naam die niemand wat zei in Zevenbergen. Meer en meer werd het café De Kwip genoemd, naar de uitbater. Al was het ook wel bekend als café 't Oortje. Vader Quispel had nogal uitstaande oren. In 1991 werd het café officieel omgedoopt tot De Kwip.

De jonge Kees kwam in 1993 in de zaak. "Mijn eerste zondag was de zondag van de wielerronde. Wij zaten toen nog niet aan het parkoers en ons vader bedacht iets om mensen te lokken."

Gouden greepHet optreden van Willy Batenburg en zangeres Moya Hartenveld was een gouden greep. Het café zat bomvol en zong honderd keer Oene Maine Matsj Tirol mee.

In augustus 1995 ontmoette Kees zijn grote liefde Anita Jongen. Op 31 augustus kwam ze voor het eerst in het café aan de Kerkstraat en zes weken later woonden Kees en Anita samen. De intimiteit en de spontaniteit in het café zijn altijd gebleven. Ook na diverse verbouwingen en uitbreidingen.

Een van de drukste jaarlijkse evenementen was de presentatie van het Kwiplied op carnavalsvrijdag. Mensen namen er een snipperdag voor. "Weet je hoe dat is ontstaan?" vraagt Kees Quispel aan de reüniecommissie. Nee, dat weet de commissie niet.

"Blaaskapel Alles Liever Dan Thuis had een keer op vrijdagavond meegedaan aan het Floesfestival. De bandleden kwamen bij ons een afzakkertje nemen en hadden voor ons vader een lied gemaakt op de melodie van Rode Rozen van Jantje Koopmans. Het jaar daarop werd weer een lied gepresenteerd. Nu op vrijdagmiddag. De legendarische advocaat en vaste klant John Bleijdenstijn ging toen op een stoel staan en riep: 'We hebben een eigen lied!'"

ProostliedNog steeds wordt op carnavalsvrijdag het Kwiplied, nu Proostlied geheten, gepresenteerd in café Proost dat Anita Quispel nu runt. En nog steeds is het afgeladen druk.

Van de verenigingen die bij De Kwip thuis waren is Jeugdraad De Kanniebouwers wellicht de bekendste. "Mijn vader richtte de jeugdraad op met Michel Nuiten en Cor Verhoeven. Ik was de eerste jeugdprins", weet Kees jr. nog goed.

Een hoogtepunt was de uitverkiezing tot Dorpscafé van het Jaar in 2001. Een wedstrijd van het vakblad Misset Horeca. Van honderden inzendingen bleef De Kwip over als winnaar. Om de titel te winnen, werd het café binnenste buiten gekeerd. "Er was kritiek op onze lage bierprijs. Maar ons vader zei altijd dat hij liever honderd glazen bier verkocht van 1 gulden dan vijftig van 2 gulden. Later vond de jury dat wel gerechtvaardigd", zegt junior. Vader Kees overleed op 22 september 2001.

Stop in 2003Ondanks alle plezier en alle succes stopten Kees en Anita in 2003. "We hadden alles bereikt wat we konden bereiken. We hadden echt een nieuwe uitdaging nodig", zegt Anita. Die uitdaging werd De Borgh, een complex met hotel, restaurant, stadscafé, theaterzaal en twee sporthallen.

Toch ligt het hart van Anita bij het kleine café en niet in het grote horecacomplex. Ze begon lunchcafé Proost aan de Noordhaven. Vanaf de eerste dag een succes. Net als jarenlang café De Kwip.