Topvrouw kleding- en schoenenconcern Bristol: ‘We zijn te afhankelijk van China'

Tot 2016 gaf u onder meer yoga- en pilateslessen. Nu leidt u een bedrijf met ruim 1500 medewerkers en bevindt u zich economisch gezien in het oog van de corona-orkaan.

,,Het contrast met mijn vorige job is groot, ik leidde een leven zonder stress. Daardoor kan ik nu wel beter functioneren. Ik heb geleerd te ontspannen en dat komt goed van pas want de crisis vraagt veel van ons. Bristol telt 250 winkels in de Benelux waaronder 109 in Nederland. Die zijn inmiddels weer allemaal open, maar in België gebeurt dat pas op 11 mei."

Aan het AD vertelt ze verder: ,,In maart hebben we nog huur betaald, maar in april niet meer. De onlineverkoop is ondertussen enorm gestegen tot 15 procent van de totale omzet. Voor de crisis lag dat percentage vooral in België flink lager, maar het compenseert bij lange na niet het verlies van de fysieke winkels. Ik beschouw 2020 als een verloren jaar.’’

Bristol sloot de afgelopen jaren zo’n twintig winkels in de Benelux en leed in 2018 6,4 miljoen euro verlies. Gaat uw bedrijf het redden?

,,Het helpt enorm dat we een familiebedrijf zijn, ik noem onze medewerkers niet voor niets Bristoliens en Bristoliennes. Sinds ik ceo ben, zet ik volop in op onderlinge contacten. Het scheelt zoveel als mensen elkaar kennen en weten wat ze aan elkaar hebben. Juist doordat we de laatste paar jaar zoveel hebben meegemaakt, zijn we flexibeler geworden en passen we ons sneller aan. Zo is een deel van de mensen die normaliter in ons hoofdkantoor in Beringen werken, tijdelijk naar ons distributiecentrum overgestapt om de bestellingen van de webshop te verwerken."

,,Daarnaast hebben onze inkoopteams heel snel geschakeld, ik ben echt fier op onze club. Tot nu toe hebben we de storm redelijk kunnen doorstaan en ben ik ervan overtuigd dat we het zullen redden. Het is nog te vroeg om te concluderen dat er bij ons opnieuw banen op de tocht staan of dat er winkels worden gesloten. We zitten nog midden in de crisis. Ik zie 2021 als het jaar van herstel en voor 2022 is het doel financieel stabiel te zijn.’’

Kledingketen C&A kwam negatief in het nieuws aangezien het bedrijf het merendeel van de contracten met textielfabrieken in Aziatische landen had opgezegd. Hebben jullie dat ook gedaan?

,,De schoenen en kleding die wij verkopen, worden hoofdzakelijk in China, Bangladesh en India gemaakt. Als we die contracten zouden opzeggen, weten we zeker dat deze leveranciers over de kop zouden gaan. Sociaal gezien een drama voor heel veel mensen. Dat hebben we dus niet gedaan. Wel kijken we per bedrijf waar we zaken mee doen, of er mogelijkheden zijn om tijdelijk minder te produceren. Deze crisis heeft me wel aan het denken gezet over de artikelen die we verkopen."

,,Ik zou graag minder afhankelijk willen worden van met name China. Je ziet wat er mondiaal gebeurt als daar de fabrieken stil worden gezet. Het is niet goed als alle eieren in dezelfde mand liggen. Daarnaast zetten we bij Bristol steeds meer in op duurzaamheid. Onze leveranciers in China vinden dat een moeilijk onderwerp, ze begrijpen weinig van het recyclen van materialen. Daarin moeten we ze opvoeden en dat valt niet altijd mee. Ook merk ik dat de controlemogelijkheden van de arbeidsomstandigheden in dit land lastiger worden, het systeem was al gesloten en dat wordt er zeker niet beter op. Het zou beter zijn als de productie dichter bij huis zou kunnen plaatsvinden.’’

Een mooi streven, maar is het realistisch? Als je alles in Europa laat maken, gaan de prijzen omhoog. Zit het Bristol-publiek daar op te wachten?

,,De zoektocht naar Europese producenten is inderdaad niet eenvoudig, omdat er in Europa amper nog bedrijven op schoenen en kleding inzetten. De productieprijzen liggen er bovendien hoger en we willen onze klanten niet veel meer laten betalen dan dat ze gewend zijn. Toch laten we nu al mondjesmaat kleding en vooral schoenen maken in Portugal, Italië, Turkije en Oostbloklanden. Zeker voor lederen schoenen zie ik mogelijkheden in deze landen."

,,Ik wil toewerken naar een mix van duurzaam en goedkopere artikelen, want iedereen moet bij Bristol kunnen blijven kopen. We bieden op dit moment vooral goedkope mode aan, misschien wel té goedkoop. Klanten kopen steeds minder kleding en schoenen, dus moet je ook producten hebben die langer meegaan. Het is een complex vraagstuk, maar we gaan door totdat we de juiste oplossing vinden. Ik ben me ervan bewust dat we nooit in één keer kunnen omschakelen. Wat vooral de doorslag geeft, is dat een terugkeer naar eigen bodem vanuit ecologisch én menselijk standpunt een positieve ontwikkeling teweegbrengt op lange termijn.’’

U bent de kleindochter van Albert Vanaudenhove, die samen met zijn broer Omer in 1950 de basis legde voor de huidige Euro Shoe Group. De derde generatie Vanaudenhove krijgt een stabiele bedrijfsvoering niet in de schoot geworpen.

,,Sinds ik in 2016 terug ben in het bedrijf, is het nooit saai geweest. We moesten herstructureren om weer gezond te worden en hadden de boel aardig op de rit toen corona uitbrak. Mijn opa en zijn broer werden na de oorlog gedwongen om de groothandel in schoenen te transformeren in schoenenwinkels aangezien ze duizenden paren schoenen zo snel mogelijk moesten verkopen om voldoende krediet te hebben. Dat besluit is in crisistijd genomen en pakte goed uit. Churchill zei ooit Never let a good crisis go to waste. Daar zit een kern van waarheid in. Ik denk dat Bristol juist door de recente roerige jaren meer coronaproof is dan menig ander bedrijf.’’