Schoenmakersbedrijf Van Mourik heeft alles te danken aan de oude Jilles

Voorvader Jilles (1840) was de eerste schoenlapper van de familie, staat nu vast. Maar intussen hadden ze bij Van Mourik in de afgelopen decennia wel vijf keer het 100-jarig bestaan gevierd. Het oprichtingsjaar was immers lange tijd niet duidelijk.

Dat wilde Niels van Mourik voor het nieuwe jubileum (150 + 1 jaar) anders aanpakken. Er werd een historisch bureau ingeschakeld om tot in detail uit te zoeken wanneer de firma is opgericht.

Tijdens het speuren in de archieven werd de huwelijksakte van de in1840 geboren Jilles van Mourik gevonden. Daarin stond dat deze over-over-overgrootvader schoenmaker van beroep was. Het oudste familielid in de schoenen was hiermee gevonden. Jilles van Mourik begon in 1865 een schoenmakerij/schoenwinkel in Gorinchem. Hij was niet alleen schoenlapper. Hij slachtte ook konijnen en had een huidendrogerij. Jilles was een vernuftig type: het konijnenvlees werd verkocht en van de huiden werden pantoffels.

Van Mourik wist zijn zaken goed aan de man te brengen. Hij was actief lid van de vereniging van pluimvee- en konijnenhouders. ,,Wanneer de vereniging een wedstrijd organiseerde, zorgde van Mourik ervoor dat de prijzen uitgestald stonden in de etalage van zijn winkel. Maar ook 'gevonden voorwerpen' waren goed voor klandizie. Een advertentie in de krant voor een gevonden voorwerp werd in die tijd gratis geplaatst. Van Mourik vond verdacht veel objecten'', vertelt Niels van Mourik met een lach. ,,En altijd konden die gevonden voorwerpen afgehaald worden in zijn winkel.''

Schoenen raken rond de vorige eeuwwisseling steeds meer in de mode. Door de industrialisatie hebben mensen geld te besteden. De zaken gaan goed, want in 1920 opent Van Mourik een schoenenwinkel in Sliedrecht en in 1976 opent de vijfde generatie Van Mourik een zaak in Alblasserdam.

,,Het inkopen van schoenen is in de loop van de tijd veranderd'', vertelt Van Mourik. ,,Lang geleden kwam de leverancier aan de deur. Daarna gingen we naar de groothandelaren in Brabant. Nu gaan we naar Italië en Duitsland voor de beurzen. De damesschoenen zijn onze grootste bron van inkomsten. Vrouwen passen met hun ogen. De heren doen dat met hun gevoel, zij voelen of een schoen goed zit. Vrouwen turen langdurig, schalks in de spiegel en besluiten dan: ze doen wel pijn, maar ik neem ze toch.''

De inkoop doet Van Mourik op zijn gevoel. Elke dag is hij aan het speuren naar prachtige schoenen voor zijn klantenkring. Dat de crisis voorbij is, merkt hij in de winkel. ,,Mensen hebben weer meer te besteden.''

Gerelateerde artikelen

Een fabriek bouwen in Marokko dankzij succesvol Mr. Ali

Almelose Frits Rohof is in een schoenendoos geboren

Daan en Robin uit Enschede verkopen onverkoopbare schoenen