Selfmade zakenman draagt familiebedrijf 'Altrif' over

Thuis in zijn riante woning omringd door bos en tuin aan de rand van Bosschenhoofd oogt de 69-jarige selfmade zakenman fit. Altrif label (de eerste letters van z'n kinderen en de f staat voor Free) is naar zijn zeggen nu in goede handen. De in het Belgische Nazareth gevestigde verpakkingsdrukkerij St-Luc heeft het Roosendaalse bedrijf overgenomen.

Familiebedrijf"Het is net als wij een familiebedrijf. De naam Altrif blijft behouden, personeel blijft aan boord en mijn rechterhand Dion Goderie wordt operations manager. We hebben anderhalf jaar over de overname gesproken, het voelt vertrouwd. Ik kan de zaak nu loslaten." Dion kwam in 1973 als 13-jarig buurjongetje al meehelpen in de garage van Free Doomen aan de Margrietstraat in Bosschenhoofd. Zelf werkte de jonge Free in die jaren nog bij Euroscreen in Etten-Leur. "Ik wist als kind al dat ik voor mezelf zou beginnen. Liever een droge boterham thuis dan een opgesmeerde bij een baas."

Grootste etikettendrukkerij Zijn eerste stickertje maakte hij voor de jeugdsoos Bosschenhoofd. "Liet er 250 van maken. Een dag later moest ik op het matje komen bij Euroscreen, kort daarna ben ik samen met compagnon Frank Retèl met Redoprint begonnen."

De 45 vierkante meter garage-oppervlak was al snel te klein, de houten keet in de tuin van vader Doomen eveneens. Steeds meer personeel stond dag en nacht klaar voor wat de grootste etikettendrukkerij van Nederland geworden is. Via Oudenbosch waar hij zeefdrukkerij Aldoscreen na liet, stuitte de ondernemer op een pand in aanbouw op de Borchwerf. "In 1979 liep onze branche serieuze klappen op, het was een zwaardere crisis dan die waar we nu uit komen. Ik ben er altijd in blijven geloven. We leverden kwaliteit en waren snel, daarmee wisten we steeds te overleven."

InnovatiesDoomen stond vooraan als het om innovaties ging. Zijn eerste zeefdruktafel ging niet lang mee. Het werd offset en daarna flexo en digitaal. "Steeds liepen we een stukje voor op de rest. In 1983 stopten we met zeefdrukken en richtten we onze pijlen op zelfklevende etiketten."

Het bedrijf schoot als een komeet naar de top van de grafische industrie met op enig moment ruim honderd medewerkers. Doomen werkte jarenlang zelf mee op de werkvloer. "Ik ben een sociaal mens, heb al mijn mensen zelf aangenomen en het deed altijd pijn als er vanwege de automatisering een paar weg moesten."

In 2004 meende hij goede opvolgers gevonden te hebben, maar het pakte niet goed uit. Er restte niets anders dan een jaar later het roer zelf weer over te nemen. "De tijd was nog niet rijp en ik was kennelijk nog niet aan rentenieren toe", lacht de man, die door het blad Quote tot rijkste inwoner van Halderberge werd verklaard. "Rijkdom zit van binnen", wijst Doomen op de honderden hulpgoederentransporten, die hij maakte naar Polen en later Oekraïne. "Het is slechts een druppel op een gloeiende plaat, maar je zal die druppel maar zijn."