Nieuws Actueel
Stemmen op Trump uit protest tegen invloed bedrijfsleven
Correspondent Karlijn van Houwelingen reist door Muncie, Indiana. Ook wel Middletown genoemd - de stad geldt als nationale thermometer. Wat leeft in Middletown, leeft tijdens de verkiezingen. Hier wordt altijd de uiteindelijke winnaar gekozen. Vandaag in het AD: Bruce Reynolds (66) over banenverlies.

,,Donald Trump is het Amerikaanse volk dat zijn middelvinger opsteekt naar carrièrepolitici." Bruce Reynolds, democraat en vakbondsman, kiest Trump uit protest tegen de invloed van het bedrijfsleven op de politiek.
Rotte kies
Aan de rand van Muncie ligt een pijnlijke rotte kies. Bruce Reynolds (66) reed er 32 jaar en 6 maanden lang elke dag naartoe. Om auto-onderdelen te gaan maken voor BorgWarner, zoals zijn vader, zijn opa, zijn ooms, zijn schoonvader en zijn zoon altijd deden. Hij begon er als jongen, net van school en popelend om op eigen benen te staan, en eindigde als de baas van de vakbond, die met de directeur aan tafel zat en vijf kinderen naar college had kunnen sturen.
Nu is het allemaal weg. Het werk wordt in Mexico, China en Thailand gedaan. De 11 hectare grote fabriekshal ligt er doods en donker bij, de parkeerplaats overwoekerd en verlaten. De goedbetaalde banen zijn verdwenen - zoon Robert (43) zag een voorspoedig bestaan zoals dat van zijn vader voor zich. Maar sinds hij bij een ontslagronde in de jaren 90 door BorgWarner op straat werd gezet, is het een worsteling om zijn vier kinderen te geven wat ze nodig hebben van de dollars die hij overhoudt aan slopende nachtdiensten in een distributiecentrum. Hij heeft het nog eens nagerekend: hij verdient nu 8 dollar per uur minder dan 21 jaar geleden. En doorgroeimogelijkheden of andere banen zijn er niet.
,,Ik voel zijn frustratie", zegt zijn vader. ,,Als je hard werkt, wil je toch beloning zien, vooruitgang?" Zelf kon hij nog met pensioen in 2005, vier jaar voordat de fabriek sloot. ,,Ik was verbitterd en moedeloos, dus het leek me beter om te vertrekken. De manager verdiende 6 miljoen per jaar, maar ons werd om loonoffers gevraagd. Toen kwam de sluiting. Het is allemaal terug te voeren op hebzucht in het bedrijfsleven. En de overheid heeft het mogelijk gemaakt."
Handelsverdrag
Hij noemt Bill Clinton, die het NAFTA-handelsverdrag met Mexico sloot, toegejuicht door Hillary. Aan dat verdrag wijt Reynolds het vertrek van industrie naar het goedkopere buurland, en de daaropvolgende uitzichtloosheid in het leven van zijn zoon. Politici die een oplossing voor zulke gewone Amerikanen zonder toekomstdromen hadden moeten bedenken, zitten in de zak van het bedrijfsleven dat hun campagnes mogelijk maakt met enorme financiële bijdragen. ,,Het moet anders. Een transparanter systeem om campagnes te financieren, met limieten. Dat is een van mijn problemen met Hillary Clinton; gebrek aan transparantie. Er gaat zo veel geld om in haar stichting, en wij hebben geen idee hoe dat allemaal wordt uitgebuit."
Reynolds wil een duidelijk signaal naar Washington zenden, in de vorm van Donald Trump. Hij omschrijft de boodschap zo: ,,Het is over met de status quo. We hebben eerlijkheid en controleerbaarheid nodig, ethische mensen die moreel juist handelen."
Wacht even. Ethiek, moraal? Is Donald Trump daar echt zo'n goed voorbeeld van? Reynolds grinnikt. Nee, bepaald niet, dat weet hij ook wel. Reynolds wil eigenlijk dat een president waardigheid en compassie uitstraalt. Redelijkheid, rationaliteit, een open geest, somt hij op. Maar het gaat hem er nu om dat Trump geen lid is van de gevestigde orde in Washington. ,,Donald Trump is het Amerikaanse volk dat zijn middelvinger opsteekt naar carrièrepolitici."
Als Trump het tegen iemand als John F. Kennedy opnam, zou Reynolds nooit op hem stemmen. Hij is van huis uit een Democraat, en als vakbondsman heeft hij eigenlijk niets te zoeken bij de veelal rauw-kapitalistische Republikeinen. De discussie met zijn oude vakbondskameraden zijn verhit, als Trump ter sprake komt. In de voorverkiezingen stemde Reynolds op Bernie Sanders, omdat hij met zijn sociale politiek veel goed zou kunnen doen. (,,Er gaan heel veel mensen met honger naar bed, in het rijkste land ter wereld! Het is een schande.") Maar nu de Democraten een kandidaat hebben die lekker verdiende aan speeches op Wall Street, heeft hij het gevoel dat hij niet anders kan dan kiezen voor Trump. Het beste uit twee kwaden. ,,Ik hoop, misschien wel tegen beter weten in, dat hij de politiek en de overheid eens flink wakker schudt. Dat men zich daar realiseert: hey, het is geen business as usual, mensen eisen verandering."
Risico waard
Het is een beetje eng, zegt hij, want Trump is onvoorspelbaar gebleken. Hij kon zich geregeld niet beheersen en haalde uit naar een ieder die het aandurfde iets onaardigs over hem te zeggen - of het nou een politieke vijand was of de moeder van een in Irak gesneuvelde soldaat. Zijn anti-immigratieretoriek valt bij Reynolds ook niet goed. Hij is het met Trump eens dat er grenzen zijn aan de hoeveelheid immigranten in de VS, maar moet dat nou zo ongevoelig duidelijk worden gemaakt? Denk ook eens aan al die hardwerkende goede burgers, zoals de Mexicaanse serveerster die hem Spaans leert als hij taco's komt eten. En toch stemt hij op Trump. ,,Het is het risico waard. Ik ben nog banger voor Hillary Clinton in functie. Dan blijft alles bij het oude."