Trotse schoenmaker op naar diamanten jubileum

Zijn kleinschalige schoenmakerij aan de Geert van Woustraat in Den Bosch heeft iets weg van een museumpje. In een grote glazen kast bevinden zich tientallen miniatuurschoenen, afkomstig uit alle delen van de wereld, allemaal met een verhaal. Sommige schoentjes hebben tevens dienst gedaan als gebruiksvoorwerp, als peper- en zoutstel bijvoorbeeld, of als bijouteriedoosje. "Ooit, als ik hier voor het laatst het licht uitdoe, zou deze bonte verzameling wellicht een mooie plek moeten krijgen in een écht schoenenmuseum, zoals dat in Waalwijk", grijnst de inmiddels 69-jarige Van den Nieuwenhuijzen.

SchoenlândDe Langstraat is uitgerekend de streek waar zijn wieg heeft gestaan. In Dongen om precies te zijn, pal naast schoenenfabriek Smits. "In het 'Schoenlând' heb ik het vak geleerd. Eigenlijk is me alles met de paplepel ingegoten; mijn opa en mijn vader waren namelijk allebei schoenmaker/schoenhersteller. In 1951 zijn we naar Den Bosch verhuisd, aangezien mijn vader de mogelijkheid aangreep om bij schoenfabriek Bloch & Stibbe in dienst te treden. Tien jaar later begon hij zijn eigen zaak, exact in de ruimte waar ik nu zit. Ik was toen bijna vijftien. Doordat ik net de Schoenenvakschool in Drunen met goed gevolg had doorstaan, kon ik gelijk aan de slag", memoreert hij.

VervolgopleidingIn zowel Waalwijk als Tilburg deed hij een vervolgopleiding. "In die tijd moest je per se een papiertje op zak hebben om dit beroep uit te kunnen oefenen. Aandacht voor orthopedisch schoeisel maakte eveneens deel uit van de lesprogramma's. Mijn leraar gooide soms een stapel botten van kunststof lukraak op grond. De leerlingen moesten de botten op de juiste manier in elkaar te zetten, alsof het een bouwpakket betrof."

Mond-tot-mondreclameNa de dood van zijn vader in 1973 moest Van den Nieuwenhuijzen in z'n eentje zien te bestieren. "Aan klanten nooit gebrek gehad. Door mond-tot-mondreclame kwamen zelfs mensen uit de omliggende dorpen hiernaartoe. Een van mijn handelsmerken is dat ik héél secuur werk. Vaak genoeg meegemaakt dat klanten blij en vol ongeloof reageerden bij het terugzien van hun gerestaureerde stappers. En ja, er gaat geen schoen ongepoetst de deur uit."

KankerVijf jaar geleden kreeg Van den Nieuwenhuijzen te horen dat hij aan kanker leed. "De ziekte zat aanvankelijk in de keel, later ook in longen, lymfeklieren en darmen. Na een geslaagde dubbele operatie ben ik er wonderwel bovenop gekomen. Twee maanden is de zaak dicht geweest. Veel mensen denken dat ik definitief het bijltje erbij neer heb gelegd. Klinkklare onzin. Momenteel ben ik vier ochtenden per week 'gewoon' weer open. Op naar het diamanten jubileum!", zegt hij strijdvaardig.