Tuincentrum groeit als kool

'Deze uitbreiding doen we voor de kinderen", zegt Jos Wolters. De kinderen zijn de dochters Lotte (26) en Kim (24) die over enkele jaren samen de leiding van het familiebedrijf overnemen. Lotte gaat nu al bijna wekelijks naar de veiling. "Ik ben al eens met een lege vrachtwagen teruggekomen. Ik vond het te duur. Ons bint zuunig hé."

Goede plannen bij Jos (62) en Ellen Wolters (56) worden geboren aan de keukentafel. Dat gold voor de zes eerdere uitbreidingen en dat geldt ook nu. "Lotte en Kim hadden het gevoel dat we onze sfeer- en decoratieartikelen niet goed neer konden zetten. Bovendien stond de brasserie, nu dicht bij de kassa, niet op de goede plaats en kreeg het publiek geen plek om lekker even tot rust te komen. Dat soort zaken hebben we nu in één keer goed geregeld", vertelt Jos aan een tafel waar ook zijn vrouw Ellen en de twee dochters zitten.

RondleidingEven eerder heeft Jos een kleine rondleiding gegeven door de nieuwbouw van 4.000 vierkante meter. Het plein, met grote plantenbakken en zitjes, straalt rust uit. En dat komt ook vooral door het aanzicht van de omliggende uitbreiding. Geen steriel beeld van alleen maar glas, wel een golvend dak dat bij voetballiefhebbers herinneringen oproept aan het stadion van Willem II. "Als je aan komt lopen en dit ziet, dan moet je het gebit bijna van verbazing uit de mond vallen. Dat was mijn opdracht aan de architect. Dit zie je af en toe in Engeland. Voor Nederland is dit ontwerp nieuw."

GesmokkeldTuincentrum Wolters is een familiebedrijf. Dat zie je ook terug in een fotocollectie die op een muur is aangebracht bij de brasserie. De geschiedenis gaat terug naar opa, die met een schop en gekleed in een overall is gefotografeerd. Hij begon in 1947 met de zaak aan de Spinnersweg. "Een kas van zo'n 50 vierkante meter", weet Ellen. "Gesmokkeld vanuit Duitsland", voegt Jos daar aan toe. "Het was een combinatie van zelf kweken en verkopen. Later zijn we met een winkel begonnen aan de Hoofdstraat. Daar zijn we een keer verkast naar de overkant, omdat we daar meer ruimte hadden."

In 1986 verhuisde hij met zijn bedrijf naar de huidige plek, op nog geen 500 meter van de Duitse grens. Dat achterland is voor Wolters van levensbelang. 60 procent van zijn klanten komt uit Duitsland. "En niet alleen hier uit de grensstreek. In de aanloop naar de kerstshow krijg ik zelfs mails vanuit Keulen. Kijk, dat is de kick, daar doe je het voor."

MKZ-crisisDiezelfde grens ging in 2001 vier weken dicht vanwege de MKZ-crisis. Jos Wolters: "Dat kostte me bakken met geld. Ik heb zelfs die bekende advocaat Gerard Spong ingeschakeld om te zien of ik die schade nog ergens kon verhalen. Je moet toch wat proberen. Ik geef niet zo snel op. Ik doe alles om te voorkomen dat dit bedrijf omvalt."

Wolters is al bijna 70 jaar een familiebedrijf. "En dat is ook onze kracht. Je ziet het meer: zaken die het in deze regio goed doen zijn vaak familiebedrijven. Dat geldt ook in onze branche. Kijk naar collega-bedrijven als Oosterik en Borghuis. Investeerders gaat het alleen maar om winst. Natuurlijk moet er bij ons ook geld worden verdiend, maar wij kijken verder. Wij hebben altijd geïnvesteerd. Veel mensen denken dat hier de dollars aan de bomen groeien, maar dat is niet zo."

>>>Lees het volledige artikel in de Twentse Courant Tubantia