Tweede kans voor mensen en spullen bij Schroeder

Vier jaar terug zegde Elly van der Vliet nietsvermoedend haar baan op om als directeur aan de slag te gaan bij Schroeder. Een 'mensontwikkelbedrijf' dat, zoals dat zo officieel heet, 'mensen met een grote afstand tot de arbeidsmarkt' weer aan een baan probeert te helpen. Door werkervaring op te doen, onder begeleiding, onder ideale rustige omstandigheden.

Lijk in de kast

Voor Van der Vliet was de eerste week leuk, de tweede week ook, ze ging al houden van de slogan van het bedrijf 'geeft mensen en spullen een tweede kans', maar in die derde week rolde er een reusachtig lijk uit de kast. ,,Ik kwam er achter dat er een tekort was van anderhalf miljoen euro. Anderhalf miljoen euro, dat betekende dat we praktisch failliet waren. Ik was totaal verrast.''

Grootschalig ontslag

In de week die volgde sliep Van der Vliet amper, het paasweekend werkte ze met een klein clubje door. Toen had ze het plan klaar. Het ontslag van veertig mensen werd aangevraagd, een derde van het personeelsbestand. ,,We hadden geen keus. Het was of dit of een faillissement, wat betekende dat 120 man en hun gezinnen brodeloos zouden worden.''

Op de weg terug

Maar dat is inmiddels verleden tijd. Het bedrijf vecht zich nu een weg terug, al is het niet eenvoudig. De bezuinigingen in de zorg maken dat mensen met steeds ingewikkeldere problemen binnenkomen. ,,In het verleden werd je opgenomen in een instelling, nu krijgen steeds meer mensen enkel ambulante begeleiding en moeten ze op zoek naar een dagbesteding.'' Het heeft de directeur genoodzaakt toch weer meer personeel aan te nemen en sinds kort zijn alle medewerkers uitgerust met een alarmsysteem en is er op sommige plekken cameratoezicht. Ook houden speciale zorgteams het wel en wee van de 'passanten' - zo noemen ze de mensen bij Schroeder, naar het idee dat ze snel een echte baan krijgen - in de gaten en stellen doelen. ,,Die doelen kunnen heel simpel zijn. Elke dag op tijd komen bijvoorbeeld.''

Verwachtingen

Van der Vliet zucht zachtjes. ,,We verwachten tegenwoordig wel heel veel van mensen. Door al deze maatregelen denken we het rustig en fijn voor iedereen te houden.'' De verwachtingen zijn bovendien opgeschroefd. Het werk moet zinvoller en het moet meer mensen aan een gewone baan helpen. ,,De enige manier waarop het kon is van de nood een deugd maken. We zijn commerciëler gaan denken.''

Grote veranderingen

Het werd de tweede grote verandering bij Schroeder. In kringloopwinkels worden stichtingen als het Rode Kruis of Achterban Werkt gehuisvest (zie kader). Maar ook het werk in het gigantische bedrijfspand aan de Zilverstraat wordt anders. Meubels worden nu voor echte klanten gemaakt. Er komen computers om te reviseren, omdat een groot bedrijf als IBM altijd wel mensen kan gebruiken die dat kunnen. De telefoon wordt opgenomen door een 'passant'. Koffie en thee worden ook door hen geserveerd. ,,Al moet je niet gek opkijken dat je thee soms een koffiesmaakje heeft, omdat hij uit de verkeerde kan wordt geschonken.'' Ze glimlacht. ,,Maar dat is juist de charme van dit bedrijf.''