Verkoop van TenCate leidde tot veel kritiek: Egbert Ten Cate vertelt

Egbert ten Cate ziet zich nog aan de hand van zijn vader door de destijds nieuwe weverij op het Indiëterrein in Almelo lopen. Dat was ongeveer 65 jaar geleden. Het gebouw wordt nu gesloopt. "Het was toen de grootste weverij van Europa. Mijn vader leidde me rond. Hij was er zo ontzettend trots op."

Hij vertelt de anekdote om zijn verbondenheid met Kon. TenCate te benadrukken. Die blijft, ook nu TenCate van de beurs gaat en in handen komt van een investeerdersgroep. Met zeven neven en nichten neemt Egbert ten Cate een belang van 5 procent.

KritiekDie deelname van de oprichtersfamilie van het 350 jaar oude textielconcern leidde in de overnamestrijd tot felle kritiek. Waarbij vooral Egbert ten Cate (70) het moest ontgelden. Hij was ooit voorbestemd in de voetsporen van zijn vader te treden, maar koos na een opleiding rechten uiteindelijk voor een loopbaan buiten Kon. TenCate. Hij richtte een investeringsmaatschappij op en werd bankier bij de private bank Ten Cate in Amsterdam. Wel is hij sinds 2004 lid van de raad van commissarissen van de Twentse multinational.

BelangenverstrengelingVanwege die functie werd hem het afgelopen halfjaar door aandeelhouders belangenverstrengeling verweten. Het heeft hem tot op het bot gekrenkt. Hij vindt dat zijn goede naam is bezoedeld, maar voelde niet de vrijheid publiekelijk terug te vechten. Nu de verkoop van TenCate rond is, verbreekt hij de stilte.

Hij vertelt te zijn verrast door de negatieve reacties op de deelneming van een deel van de familie Ten Cate in de nieuwe onderneming onder leiding van Gilde Buy Out Partners. "We werden vorig jaar in het voorjaar door Gilde gevraagd. Het gaat om een relatief klein belang, waarvoor we overigens wel een flinke prijs betalen. Ik heb zelf nog nooit zoiets duurs gekocht. Maar we zijn erg trots op het bedrijf. Ik ben de twaalfde generatie Ten Cate. We voelen ons zeer verbonden met de onderneming en willen dat graag blijven. Toen Gilde ons die kans bood, dachten we dat het positief zou worden uitgelegd. Ik heb een aantal neven en nichten benaderd of ze wilden meedoen. Het leek en lijkt ons een goede zaak voor de continuïteit."

FamilieNiet iedereen van de familie denkt er zo over, afgaande op de kritiek van een achterneef van Egbert ten Cate tijdens de turbulente aandeelhoudersvergadering in december in het Polman Stadion in Almelo. Deze telg uit het patriciërsgeslacht verzette zich fel tegen het van de beurs halen van het textieltechnologieconcern. "We hebben een heel grote familie. Iedereen heeft recht op zijn eigen mening", zegt Egbert ten Cate daarover.

AanbodEigenlijk had ook hij liever gezien dat de situatie voor Kon. TenCate onveranderd was gebleven. "Maar als er een concreet bod komt, moet je daar als raad van bestuur en raad van commissarissen wel serieus over gaan praten. Gilde meldde zich in december 2014. In een zes kantjes tellende brief vertelden ze dat we een bod konden verwachten, dat ze veel meer dan de aandelenkoers wilden betalen en wat ze in grote lijnen met het bedrijf voor ogen hadden. Dan moet je beoordelen of in dit geval Gilde een geschikte partij is. Wij dachten van wel en besloten om verder met ze te praten. Stel nu dat we het hadden afgewezen en de Tubantia had dat opgevangen en daarover bericht. Dan waren de aandeelhouders woedend geweest en hadden ze gezegd dat we hen zo'n mooie prijs niet hadden mogen onthouden."

De eerste maanden van 2015 werden gebruikt om verder te onderhandelen met Gilde. "Over zaken als het behoud van het hoofdkantoor in Almelo, de werkgelegenheid in Nijverdal, de naam van het concern en het bij elkaar houden van de onderdelen van het bedrijf. Gilde heeft daarvoor voor drie jaar garanties gegeven. Verder kun je in deze snel veranderende wereld niet in de toekomst kijken." Egbert ten Cate was bij die gesprekken betrokken, maar trok zich terug toen het bod kwam om als familie een belang in het 'nieuwe' TenCate te nemen. "Vanaf dat moment, dat was begin juni, heb ik me volledig afzijdig gehouden. Daarna is pas de onderhandeling over de exacte prijs begonnen."

AandelenDat hem desondanks belangenverstrengeling werd verweten, snapt hij niet. Daarbij werd ook verwezen naar de aandelen van zijn echtgenote. Een te verwaarlozen belang, vindt hij. "Het gaat om 0,001 procent van alle aandelen (omgerekend zo'n anderhalve ton). Ze had die aandelen al heel lang. Toen ik in 2004 zelf commissaris werd, heb ik mijn aandelen verkocht. Dus van dubbele petten, waar steeds over werd gesproken, kon helemaal geen sprake zijn. Het is alleen maar gebruikt om de overname in een kwaad daglicht te stellen en in het spel de prijs op te drijven."

Andere investeringsmaatschappijenDatzelfde gold voor de suggestie dat de leiding van TenCate verzuimde in te gaan op aanbiedingen van andere investeringsmaatschappijen als HAL en Waterland. "HAL meldde zich in mei vorig jaar en wilde het onderdeel Trespa, dat keukenbladen van kunststof maakt, aan TenCate verkopen tegen uitgifte van nieuwe aandelen TenCate aan HAL. We kregen de indruk dat HAL op die manier van Trespa afwilde en zagen daar niets in. Ik weet niet meer precies wanneer Waterland zich meldde, maar het bleef bij een brief of ze een keer konden langskomen voor een gesprek. We waren toen al een eind op weg met Gilde en zijn er niet op ingegaan. Als Waterland serieus was geweest, hadden ze zich nog wel een keer gemeld."

NederlandsMet het belang van de oprichtersfamilie blijft een deel van de rijke historie in het 'nieuwe' bedrijf verankerd, vindt Egbert ten Cate. Maar ook hij beseft dat het geen enkele garantie is dat Kon. TenCate over een paar jaar nog als een Twents concern kan worden bestempeld. "Die zekerheid had je ook in de oude situatie niet. Voor Gilde spreekt dat het een Nederlandse investeerder is. In het verleden was er wel eens interesse van Amerikaanse private equity-firma's."