Viskoning Hans Schmidt (87) overleden: hij maakte van een viswinkeltje een wereldbedrijf

,,Hans, wat flik je me nou?" Het is woensdagavond als jarenlange zakenpartner Aad van der Stel bedroefd aan het ziekenhuisbed van de zwaargewonde Hans Schmidt zit. ,,Ik heb hem op z’n sodemieter gegeven", verzucht de voormalig eigenaar van restaurant Old Dutch, waar de twee heel wat zakendeals hebben gesloten. ,,Ik had graag nog wat jaren met hem gehad”, zegt op AD.nl.

De gepensioneerde viskoning is zaterdagochtend 2 september op weg naar de winkel van Schmidt Zeevis, die hij eigenhandig groot maakte, om een visje te halen. ,,Toen hij de tram verliet bij het Marconiplein, stortte mijn vader vermoedelijk van een verhoging”, vertelt zoon Jack (55). ,,Bij de val brak hij zijn knieën en nekwervel.”

In het Franciscus Gasthuis komt het besef hij niet lang meer te leven heeft. ,,Hij was er slecht aan toe”, vertelt zijn zoon. ,,Praten kon hij niet meer. Hij kneep alleen nog af en toe in mijn hand.” Van der Stelt vult aan: ,,Hij is 87 geworden. Een mooie leeftijd. Maar dat het leven zo moet eindigen, is heel naar.”

Schop onder je kont en een schouderklop

Waar de oud-eigenaar van Old Dutch als eerste aan denkt bij Hans Schmidt? ,,Hij was een nuchtere, Rotterdamse zakenman. Recht door zee, maar keihard. Hij gaf je een schop onder je kont als het niet goed ging en een schouderklop als de zaken lekker liepen.”

Zoon Jack knikt. ,,Mijn vader was 24 uur per dag aan het werk. Hij had vier kinderen en nog een kind: Schmidt Zeevis, een internationaal visexportbedrijf, horecaleverancier én viswinkel. De jaren nadat hij de zaak had verkocht, werd hij zachter en had hij meer tijd voor kinderen en kleinkinderen. Toen hij vorig jaar naar een verpleeghuis ging, heeft hij zijn kamer volgehangen met foto’s van zijn familie en opvallend veel van mijn overleden moeder.”

,,‘Onze vrouwen Irene en Roos wachten in de hemel op ons’, zei ik vorige week nog tegen Hans”, vertelt beste vriend Rob Langendam (86), die tot het ongeluk nog dagelijks contact had met Schmidt. ,,De vriendschap stopt hier, maar het waren 60 prachtjaren. De laatste tijd reden we drie keer in de week naar de kroeg in onze BMW onder de scootmobiels: de Mango Lion 4.”

Kapot van verdriet

Ze hebben heel wat meegemaakt samen, vertelt Langendam - tot eind jaren negentig een bekend juwelier met een zaak aan de stadhoudersweg. ,,De opkomst van onze bedrijven, onze huwelijken, de geboorte van de kinderen en de dood van onze vrouwen. Hans was kapot van verdriet toen zijn vrouw vorig jaar overleed, maar hij bleef optimistisch. Hij moest elke dag even een rondje maken door de stad.”

Geregeld kwam hij dan ook voor een visje bij Schmidt Zeevis in de Spaanse Polder, waar Rotterdammers vrijdag afscheid van hem kunnen nemen en waar het verdriet groot is. ,,Er is menig traantje weggepinkt”, zegt de huidige mede-eigenaar Marcel van Breda, die het visbedrijf in 2012 heeft overgenomen.

‘Recht op ons doel af’

Hans Schmidt leerde hem de kneepjes van het vak, vertelt Van Breda, die ooit begon als vrachtwagenchauffeur. ,,Hij heeft mij alle ruimte gegeven om op te klimmen binnen het bedrijf. ‘Gaan we niet links- of rechtsom, dan gaan we gewoon recht op ons doel af’, zei hij altijd bij een mogelijke lucratieve deal met een klant.”

Ook al had hij zijn zaak al sinds de eeuwwisseling niet meer in zijn bezit, soms deed Hans Schmidt net of hij er nog de dienst uitmaakte. ,,Als jij je bedrijf verkoopt, dan ben je het kwijt”, zegt Van Breda gniffelend. ,,Zo dacht Hans niet. Die reed tot voor kort met zijn scootmobiel de laad- en losruimte in om instructies aan personeel te geven. Met zijn dood verliezen we een groot zakenman.”