Voormalige kerkzaal is nu een meubelmakerij

Een bedrijf in de gebruikelijke betekenis van het woord is het niet. Dagbesteding is een betere term. De medewerkers hebben allemaal 'een zekere afstand tot de arbeidsmarkt'. Reemer (39) heeft een woonbegeleider en wordt behandeld vanwege trauma's.

"Een dikke 9", zegt hij als hem wordt gevraagd deze werkplek een cijfer te geven. Hier in deze loods is hij op zijn plaats. Zijn vorige job was cavia's voeren. "Maar dat was helemaal niks voor mij, daar ben ik mee gestopt. Toen had ik een tijdje niks, maar ik kan niet stilzitten."

Aan zelfvertrouwen ontbreekt het hem niet, als het om zijn huidige dagbesteding gaat. "Wat mijn ogen zien, maken mijn handen", zegt hij. Vandaag legt hij de laatste hand aan een groot bed, voor hemzelf. Ook geniet hij ervan collega's iets bij te brengen.

Dierenaar René Hoevers nam het initiatief voor deze vorm van dagbesteding. Na een loopbaan die begon bij de mariniers en eindigde in de jeugdzorg, begon hij voor zichzelf. "Ik was activiteitenbegeleider in de jeugdzorg en ontdekte wat die jongens nodig hadden. Het begon met vier adhd'ers met wie ik een tafel maakte. Ze werden er rustig van. Het werd een project waaraan zo'n 30 jongens meededen."

In 2016 begon hij voor zichzelf. Hij huurde een pand in Dieren, maar dat bleek gauw te klein. Nu heeft zijn project een onderkomen gevonden in een loods in Spankeren. Nog niet zo lang geleden was dat de kerkzaal van de Evangelische Gemeente.

Het assortiment meubels varieert inmiddels van tafels tot klikokasten. Onlangs werd zelfs een lijkkist gemaakt.

De deelnemers variëren in leeftijd van 16 tot 50 jaar. De meesten wonen 'begeleid zelfstandig' of in een instelling. Doel van Hoevers is de jongens en mannen een stap of meerdere stappen verder te helpen. In een aantal gevallen kan dat op den duur leiden tot een gewone baan. Een van zijn pupillen loopt al stage bij een naastgelegen aannemingsbedrijf. "Maar er is ook een jongen die nog moet leren om op tijd uit zijn bed te komen. Ik bel hem nu nog elke ochtend om 08.30 uur wakker. Op den duur moet hij dat zelf kunnen."

Hoevers doet dit werk met behoud van een uitkering. Hij verwacht dat hij zich rond de zomer zelf kan bedruipen. Hij heeft ook enkele vrijwilligers die hem helpen. Zo is er een gepensioneerde timmerman die de medewerkers regelmatig met raad en daad terzijde staat. En Hoevers' echtgenote Paulien draagt ook haar steentje bij. Twee keer per week komt ze naar de loods om enkele medewerkers met lezen en schrijven te helpen.

Hoevers is er naar eigen zeggen mee begonnen, omdat hij graag zorg biedt aan deze kwetsbare doelgroep. "Ik heb een zwak voor ze, dus als ik ze kan helpen, doe ik dat met alle plezier. Dit is iets goeds. Als dit er niet was, zaten ze misschien te gamen, te blowen of te drinken. Dit is het beste wat ik ooit gedaan heb. Hier kan ik meer bereiken dan in de jeugdzorg, waar ik te maken had met regels waar ik niet achterstond."

nstichtinghetwerkt.nl