Nieuws Wet- en regelgeving

Zieke werknemer met tweede baan wegsturen komt werkgever duur te staan

Een werkgever uit Brabant ontsloeg vorig jaar een zieke werknemer op staande voet toen bleek dat hij er een tweede baan op nahield. Dat had het bedrijf niet mogen doen, zo oordeelde het gerechtshof in Den Bosch onlangs. Wat ging hier mis en hoe voorkom je dat het jou overkomt?

Vincent Krijtenburg | Foto: Pixabay 30 juli 2019

Zieke zwartwerker ontslaan

De 35-jarige man werkte sinds 2009 als logistiek medewerkers bij het bedrijf. In 2016 meldde hij zich ziek vanwege psychische klachten. In 2018 ontving de werkgever een anonieme brief waarin staat dat de man niet in de lappenmand lag, maar bij een ander bedrijf zwartwerkte. Het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch publiceerde de klikbrief:,,Ik wil graag iemand door geven over de zwart werken. Hij werkte bij jullie maar hij is bijna anderhalf jaar ziek gemeld niet werken, dat is niet waar. Hij is niet ziek. Hij werk nu een auto poetsbedrijf. Hij werkt bijna elke dag, als jullie daar effe langs gaan dan zien jullie gelijk wel.

Ontslag op staande voet

Het bedrijf stuurde dezelfde maand nog een onderzoeksbureau langs en constateerde dat de anonieme tip klopte. De zwartwerker stond een busje te poetsen, en werd daarom niet lang daarna op staande voet ontslagen. Volgens het hof ging de onderneming veel te snel over tot een ontslag op staande voet.

Lees ook: Leaseauto afpakken als kostenbesparing mag van de rechter

Advocaat Simone Kaper, gespecialiseerd in het arbeidsrecht, begrijpt als geen ander wat het hof daarmee bedoelt (ze is niet betrokken bij de zaak, maar geeft er desgevraagd haar kijk op). ,,Ontslag op staande voet dient altijd een uiterst middel te zijn”, zegt zij. ,,De werkgever koppelt het verrichten van arbeid tijdens arbeidsongeschiktheid aan de verplichting van de werknemer om de genezing niet te belemmeren. De werkgever heeft echter niet gesteld dat de werknemer de genezing heeft belemmerd en dat blijkt ook niet uit de gedingstukken”, zegt ze.

Onderzoek bedrijfsarts

De werkgever had volgens haar eerst de loonbetaling moeten stopzetten en bovendien de bedrijfsarts moeten vragen te onderzoeken of de werknemer door elders werkzaamheden te verrichten zijn re-integratie frustreerde. Ook had de werkgever de bedrijfsarts kunnen vragen opnieuw te beoordelen of, waartoe en in welke mate de medewerker in staat was arbeid te verrichten. ,,Aangezien de werknemer kampte met ernstige medische beperkingen, en de werkgever niet eerst zo’n onderzoek heeft verricht en niet eerst een minder vergaande sanctie heeft toegepast, is te snel gegrepen naar het middel van ontslag op staande voet”, aldus Kaper.

Lees ook: Zo lichtten Henk en Jolanda hoteleigenaren en restauranteigenaren op

Het stiekem verrichten van nevenwerkzaamheden zal doorgaans een ontslag rechtvaardigen. Toch is het gedrag van de werknemer in dit geval niet ernstig verwijtbaar en levert dus het geen dringende reden voor ontslag op staande voet op, legt de advocaat uit. ,,Om dezelfde redenen komt de werknemer voor een volledige transitievergoeding, een billijke vergoeding en een gefixeerde schadevergoeding in aanmerking.”

Ontslag- en schadevergoedingen

De gevolgen van het snelle ontslag bleken voor het bedrijf in kwestie niet mals. Het bedrijf moest ontslag- en schadevergoedingen van samen ruim 15.000 euro betalen.

Kaper waarschuwt daarom dat een onterecht gegeven ontslag op staande voet de werkgever vrijwel altijd forse kosten oplevert. ,,Het pad van ontslag op staande voet is glibberig, dus het heeft de voorkeur dit alleen te geven wanneer je als werkgever heel zeker bent van je zaak. Bij ontslag op staande voet tijdens ziekte, geldt dit des te meer.”

Het pad van ontslag op staande voet is glibberig

Simone Kaper, arbeidsrechtsadvocaat bij Kaper Nooijen Advocaten