Zekerheid verruild voor blijdschap

"Ruim twintig jaar werkte ik als ambtenaar bij de sociale dienst van de gemeente Rheden. Een ambtenaar heb ik me nooit gevoeld, maar alle jaren heb ik de voldoening gehad van het werk en van de zekerheden van een vaste baan. Tientallen afscheidsspeeches heb ik gehouden en aangehoord voor collega's die met pensioen gingen. Ooit zou ik daar staan. Steeds vaker stelde ik mezelf de vraag: 'gaat het roer nog eens om, Ton? Ik stelde me geleidelijk open voor een nieuwe stap, een nieuw avontuur.''

"Al vijftien jaar at ik geregeld in vegetarisch eetcafé Enig Alternatief in Arnhem. De eigenares liet me een keer foto's zien van haar boerderij in Frankrijk, die ze aan het verbouwen was tot vegetarisch pension. Min of meer spontaan zei ik dat ik bij haar vertrek haar eetcafé wel wilde overnemen."

"Twee jaar later stond ik in dat piepkleine keukentje, bakte auberginequiches, serveerde de borden uit en maakte praatjes met de klanten. De verandering ervoer ik als minstens zo ingrijpend als vader worden. Maar net als het vaderschap voelde het meteen goed. Al maakte ik wel een valse start: de eerste dag sneed ik me letterlijk zo diep in mijn vinger dat ik naar het ziekenhuis moest."

"Collega's bij de gemeente reageerden verbaasd. 'Je gooit je zekerheden overboord', zeiden ze. Maar ze vonden het ook moedig en knap. Vrienden en familie keken wel op, maar zagen het als een stap die bij me hoort. Het voelt nog steeds goed. Door het lekkere gevoel van 'dit kan ik ook!' en doordat ik nieuwe kwaliteiten bij mezelf heb gevonden: ondernemerschap, gastheer zijn. En vooral zelfredzaamheid.''

"Elke dag doen zich kleine of grote dilemma's voor. Als ondernemer kan ik die niet op de stapel 'nog af te werken stukken' leggen. Een baas om het aan over te dragen, heb ik niet. Ik moet het allemaal zelf doen. Een verstopte wc, de vraag of ik mee wil doen aan een actie, een vuilniscontainer die niet geleegd is... veel tijd om na te denken heb ik niet. Ik heb geleerd meteen actie te ondernemen, op mijn gevoel, en de telefoon te pakken om het te regelen. Ook lekker dat ik dat soort dingen met niemand meer hóef te overleggen.''

"Niet alles aan mijn werk is leuk, hoor. Schoonmaken aan het eind van een lange werkdag, bijvoorbeeld, zeker als de vaatwasser kapot is. Maar als ik om vijf uur trots mijn gerechten voor die avond klaar heb, ik de gasten zie kletsen en genieten en ik geregeld de prachtige levensverhalen van mijn klanten hoor, overheerst de blijdschap. En die weegt ruimschoots op tegen het feit dat ik geen pensioen meer opbouw en minder zekerheid heb over mijn inkomen."

Gerelateerde artikelen:

Twentse ondernemer gooit roer om en geeft rondleidingen door PraagZelfbewust op zoek naar een nieuwe kans