Blog Elske Doets
Elske Doets slaat alarm: Houd basiskennis stagiaires op peil
,,Doets Reizen is een officieel erkend leerbedrijf. Dit betekent dat we stagiaires ontvangen vanuit het mbo en hbo", zo begint Elske Doets deze blog. ,,En dat die stagiaires in ruil daarvoor studiepunten krijgen. Omdat ik het belangrijk vind jonge mensen kansen te bieden en het in potentie ook leerzaam voor Doets Reizen is de leefwereld van jongeren te leren kennen, hecht ik aan de status van leerbedrijf. Een reeks recente incidenten heeft me echter doen twijfelen hoe wenselijk het is om stagiaires te blijven verwelkomen. Zeker als blijkt dat het nettoresultaat niet een vorm van hulp of ondersteuning is, maar van een serie vergissingen en nalatigheden."
Elske Doets.
Elske Doets
ceo/eigenaar Doets Reizen / BuddyBold
Elske Doets is eigenaar van Doets Reizen, initiator van de sociaal geëngageerde startup BuddyBold en oprichter van de Young Lady Business Academy (YLBA). Met haar spraakmakende visie op de toekomst van samenleving en economie is ze een graag geziene gast in programma’s als Op1, WNL op Zondag en Nieuwsuur. Tweewekelijks schrijft ze een expertblog voor De Ondernemer.
Kernboodschap van Elske is dat we collectief moeten loskomen van oude denkpatronen en -reflexen. Waar Elske verschijnt, ontstaat beweging. En verlegt ze op charmante en lichtvoetige wijze de aandacht van het meningsverschil naar de structurele oplossing. Haar laatste boek Bloei (‘een nieuw scenario voor groei’) heeft al vele mensen geïnspireerd een omslag in hun leven te maken.
Een van de meest bizarre voorbeelden is dat stagiaires niet meer blijken te weten hoe ze met fysieke post moeten omgaan. (Het leeuwendeel gaat natuurlijk digitaal, maar een klein deel van onze bedrijfsvoering verloopt via enveloppen en pakketjes.) Zo heb ik gezien hoe een van hen verrast werd door de mededeling dat er bij de adressering van een poststuk een huisnummer achter een straatnaam hoort te staan. Ook het feit dat brieven en enveloppen frankering behoeven, was lang niet bij alle stagiaires bekend. Net zo min als dat het gebruikelijk is de aanhef van een brief te beginnen met ‘Beste meneer’ of ‘Beste mevrouw’.
Lees ook: Elske Doets: 'De wereld snakt naar meisjesdromen, niet naar nóg meer fopraketten'
Wat me het meest is bijgebleven, is dat er onlangs in een kluis stapels niet verstuurde brieven en enveloppen werden gevonden. Bij navraag kwam aan het licht dat de meeste stagiaires simpelweg niet begrepen dat je fysieke post naar een brievenbus of een postkantoor moet brengen om verstuurd te worden. Ben ik nu ouderwets?, denk ik op zulke momenten. Of is het doodnormaal om, zoals ik, te veronderstellen dat mbo'ers en hbo'ers weten dat je post niet moet opbergen maar verzenden?
Uit een gesprek met een kundige hbo-docent leerde ik onlangs dat studenten nog maar zo’n veertien uur per week op school bivakkeren. Een uiterst magere hoeveelheid contacturen, kortom, die de vraag oproept of er überhaupt nog sprake is van het doorgeven van een minimum aan basale kennis, ofwel een ondergrond van gemeenschappelijkheid die het dagelijks handelen mogelijk maakt. Het antwoord zou wel eens ‘nee’ kunnen zijn.
Investeren in basiskennis
Nogmaals: ik wil jongeren graag op weg helpen. Maar als leerbedrijf zou ik beroepsopleidingen hierbij willen aanmoedigen meer in basiskennis te investeren. Wanneer we tijdens stages hoofdzakelijk bezig zijn de gevolgen van gebrekkige basiskennis te herstellen, gaat er iets heel erg verkeerd.
