Blog Nico Dijkshoorn
Nico Dijkshoorn heeft 'het belang van de Scandinavische productnaam' ontdekt
Nico Dijkshoorn heeft een nieuwe ambitie gevonden in zijn leven, zo schrijft hij in zijn blog. ,,Ik heb op De Ondernemer zojuist een interview gelezen met de ondernemer Niek Koedam, die uitlegt hoe hij succesvol het overhemdenmerk Nølson in de markt heeft gezet. Nu sta ik in vuur en vlam. Ik wil ook iets verkopen met een Scandinavische naam, want dat schijnt de sleutel tot succes te zijn. Verzin een naam die vertrouwd en betrouwbaar klinkt."
Een eye-opener voor mij, de onderneem-alfabeet Nico Dijkshoorn. Waarom heb ik daar niet aan gedacht toen ik boeken begon te publiceren. Welk boek zou je eerder kopen? ‘Ooit Gelukkig’ van Nico Dijkshoorn of Oöt Glükkig van Bøne Güstaf Johansōn. Vraag aan 10 mensen waar het eerste boek over gaat en ze zeggen: een oude lul die er achter komt dat hij een oude lul is. Het tweede boek zal als volgt worden geduid: een thriller over een hoofd dat wordt gevonden op de grens Finland-Zweden, geschreven door de succesvolle auteur Bøne Güstaf Johansōn.
Zo werkt dat, weet ik nu door Niek Koedam. Ik snap nu dat je geen snelle overhemdenlijn in de markt zet onder de naam NIEK. Dat klinkt te Oud-Hollands. ‘Wat heb jij nu aan? Mooi hemd! Van welk merk? Laat me eens in je nek kijken.’ En dat er dan heel groot het woord Koedam op het label staat.
Lees ook: Ondernemers zien de toekomst, Nico Dijkshoorn de valkuilen (zegt-ie)
Koedam is ook een vervelende naam op van die mooie papieren tasjes met een luxe touwtje als handvat. Al doe je daar zes hemden van 140 euro per stuk in, mensen denken toch dat je met een stuk belegen kaas van boer Koedam door de PC Hooftstraat loopt. Er zijn mensen om minder uit die straat verwijderd.
Verbijsterende nieuwe inzichten
Het hele interview met Niek Koedam staat vol met verbijsterende nieuwe inzichten. De oma van Niek heeft 8000 euro gespaard om zijn eventuele studieschuld mee te betalen. Niek heeft daar 50 hemden van laten maken en een bedrijfspandje gehuurd.
Ik - vader van 2 kinderen - probeerde dat om te draaien.
Hoe zou ik dat zelf vinden, als ik 30 jaar geld opzij leg voor mijn eventuele kleinkinderen, trots het geld overhandig en dat ik dan een week later hoor dat ze van dat geld 50 hemden hebben laten maken met de naam van een Zweeds nagerecht er op en dat ze de helft van die hemden hebben weggegeven aan influencers met dikke lippen en nieuwe wangen en aan de crew van Mocro Maffia.
Vooral die laatste move zou mij, als opa, een beetje verdrietig maken. Jaren en jaren geld opzij gezet en dan machteloos moeten toezien dat van jouw geld gratis hemden zijn gemaakt voor de crew van een serie waarin per zin zes keer het woord ‘kanker’ wordt gebruikt.
Lees ook: De vlucht die influencing heeft genomen en hoe jij daar van kunt profiteren
Ik zou zeggen, ga dan all the way Niek en kom maar door met die tv-commercial. ‘Ja bitch, je ziet het goed, ik draag een kankermooi hemd van Nølson.
Toch is dat allemaal achterhaalde deelkritiek van een oude man die hier op De Ondernemer, in het höl van de løw, ondernemen probeert te begrijpen. Niek Koedam kijkt op een manier naar de wereld die zo wezenlijk anders is dan ik gewend ben. Ik ben er nog niet helemaal uit of ik die achterstand in wil halen of niet.
De Wet van Koedam
Natuurlijk, ik kan al het geld dat ik voor mijn kinderen heb gespaard nu opnemen en er een product van laten fabrieken. Ik kan daar morgen aan beginnen, met steeds de wet van Koedam in mijn achterhoofd: zorg dat het internationaal klinkt. Ik bedoel dan niet Roemeens of Hongaars. Daar denken mensen de verkeerde dingen bij.
Als iemand mij een prachtige handtas laat zien en die heet Bravi Slavska dan denk ik: andere keer maar eens, maar staat er op die tas, in een heel mooi dun lettertje Kio Mayake, dan is het opeens een begerenswaardig tasje van een Japanse transseksuele ontwerper.
,,Het is zo makkelijk opeens, iets succesvols opstarten"
Als ik in India bij een leproos 60 trouwpakken laat maken en ik noem die Koela Loem Poer, dan verkoop ik er misschien eentje aan Lee Towers, maar als ik die kostuums verkoop als een ontwerp van Levinsøn Sanchez, een Mexicaan met Deense ouders, dan zit ik meteen goed.
Het is zo makkelijk opeens, iets succesvols opstarten. Koop vijf stukken hout, schroef ze aan elkaar en verkoop de ruwhouten tafel ‘die een permanent gevecht aangaat met zijn omgeving’ onder de Deens klinkende ontwerpnaam Klåre Lïjn. Grote kans dat daar een paar maanden later bij een nagellak-influencer de zelf gemalen koffie (Ku Fie) van af dondert.
Ik vind het heel gedurfd van Niek Koedam dat hij heeft gekozen voor overhemden. Tot nu toe heeft hij nog enige controle over de mensen die zijn hemden dragen, maar natuurlijk komt er een moment dat René Froger, zwetend als een os, op staat op te treden in Koffietijd met een drijfnat overhemd van Nølson.
Dan moet Niek meteen weer iets nieuws verzinnen. Badslippers die hij natuurlijk niet Nieks Badplezier gaat noemen, maar Bad and Slippery. Er wordt qua influencers gedacht aan Lil Kleine en Glennis Grace.
