Deze antropoloog helpt werkvloer wennen aan het 'nieuwe normaal'

Braun reisde de hele wereld over en bezocht oude volkeren en stammen die een ramp meemaakten en toch samen weer opkrabbelden. Ze vertaalde hun herstelrituelen naar de post-corona werkvloer en begeleidt nu Nederlandse ziekenhuizen, scholen, gemeenten en bedrijven om weer te wortelen in de nieuwe situatie.

Kwade geest van corona moet weg

Rituelen helpen ons om de overgang te maken van oud naar nieuw volgens de antropoloog. In bijna alle oude stammen is uitroken hét ritueel om afscheid te nemen van een periode of persoon. ,,Dat moeten wij ook doen met Corona: collectief gebruikte mondkapjes verbranden. Die kwade geest moet weg!"

Zo verbrandde Braun eerder samen met personeelsleden van een familiebedrijf een eikenhouten bureau. Het was van een directielid dat al een jaar daarvoor met pensioen was gegaan. ,,We stonden op hun parkeerterrein, gooiden een jerrycan benzine over dat ding en hup de hens erin", vertelt ze. ,,Pas toen kon iedereen echt afscheid van hem nemen".

Saamhorigheid werknemers

Als we straks weer teruggaan naar kantoor zijn rituelen volgens Braun hard nodig om weer tot elkaar te komen. Werknemers hebben al maanden vanuit huis gewerkt. Een aantal zijn van de radar verdwenen en verschijnen zelfs niet meer tijdens online vergaderingen. ,,Die moeten we er weer bijhalen", zegt Braun. ,,Veel oude stammen gebruiken dansceremonies als ritueel om elkaar te verwelkomen. Daarmee zeggen ze in feite: wij zijn één groep. In Nederland organiseer ik huwelijksfeesten om personeel weer te herenigen. Die symboliek verbindt, het is magische gebeurtenis die zich vastzet in ons brein".

Medewerkers op IC

Op dit moment begeleidt Braun personeel van enkele ziekenhuizen. ",,Je ziet daar een tweedeling ontstaan tussen IC-personeel van de frontlinie en collega's die niet de verschrikkingen van Covid-19 op hun netvlies hebben staan. Met hen bereid ik nu herenigingsrituelen voor die vergelijkbaar zijn met het buddysysteem in Zuid-Afrika na de apartheid. Daar werden witte en zwarte landgenoten gekoppeld om elkaar te vertellen wat ze hadden meegemaakt. Elk vanuit hun eigen perspectief, om meer begrip voor elkaar te krijgen."