Deze horecatijgers waren 25 jaar hét gezicht van bekende restaurants, nu verkopen ze alles

In de woonkeuken van hun boerderij in Woerdense Verlaat vertellen Ed (54) en Wieteke (52) over het roerige afgelopen jaar. De twee besloten hun horecazaken te verkopen, werden geraakt door nóg meer lockdowns, kregen privé een en ander te verstouwen en namen afscheid van hun zaken en personeel.

,,Een rollercoaster”, omschrijft Wieteke het in het AD. ,,Op 2 januari zaten we helemaal uitgeblust hier aan de keukentafel. Vooral emotioneel, want het was nogal wat om na al die jaren van alles en iedereen afscheid te nemen.” Een dag later stapten de twee in het vliegtuig voor een paar weken Spanje en daarna gingen ze samen met hun dochter Sjuul (24) ruim een maand naar Thailand.

Loskomen van kwart eeuw keihard werken

Enerzijds omdat het nu kan. ,,We gingen hiervoor hooguit twaalf dagen op vakantie en klapten dan alsnog iedere ochtend onze werklaptop open”, vertelt Wieteke. ,,Dat dat niet meer hoeft, is echt wel even wennen, maar ook heerlijk.” Ed: ,,Ik zat gerust zes uur per dag aan de telefoon. Meestal had ik mijn batterij voor één uur 's middags al leeg gebeld. Nu gaat-ie helemaal niet meer.”

De tripjes waren ook nodig om los te komen van 25 jaar keihard werken. In 1997 begonnen de twee Floyds, in 2006 kwam Breuren, in 2014 Stadshotel Van Rossum en in 2017 volgde de boerderij waar het echtpaar zelf vlees en voedsel gingen produceren.

Vier keer de omzet

,,Als iets goed liep, dan kregen we altijd na een paar jaar zin in een nieuwe uitdaging”, zegt Wieteke. ,,Ik weet nog dat mensen ons knettergek vonden dat we stopten met Floyds dat toen het beste restaurant van Woerden werd genoemd”, zegt Ed. ,,Maar door de komst van het Kerkplein wilden we de plek beter benutten en uiteindelijk bleek dat een goede zet. Met Breuren draaiden we vier keer de omzet.”

Het bleek niet de enige goede keuze van de Breurens, want een paar jaar later wisten ze van het compleet gerenoveerde Arsenaal een restaurant met boetiekhotel te maken dat bezocht werd door gasten uit heel de wereld. ,,Het is echt een begrip geworden waarmee we uiteindelijk alle prijzen wonnen die je in de horeca kunt winnen”, vertelt Ed.

En hoewel de aankoop en verbouwing van hun boerderij in Woerdense Verlaat een nieuwe uitdaging was, ging het toch knagen bij de twee. ,,Ongeveer een jaar voor corona uitbrak, merkte ik dat het tijd werd voor wat anders”, zegt Wieteke. Door de lockdowns was er tijd en ruimte om daarover na te denken. ,,Hoewel de eerste lockdown nog als overleven voelde, was de tweede soms ook wel erg lekker”, zegt Ed. ,,Even geen stress van het operationele proces gaf een gevoel van vrijheid.”

Personeel voelde aan als familie

De twee vroegen zich af hoe lang ze nog door wilden met de zaken en hoeveel voldoening het nog gaf. Ed: ,,Want twee keer knipperen met je ogen en je bent weer tien jaar verder. Dus toen dachten we: als we iets anders willen dan moeten we daar niet te lang mee wachten. We zijn begin vijftig en hebben nu nog de energie en tijd om iets totaal anders te gaan doen.”

Dus toen iemand uit de horecawereld precies een jaar geleden informeerde naar hun toekomstplannen, liet Ed doorschemeren best eens te willen praten met een serieus geïnteresseerde partij. ,,We wilden het niet overdoen aan iemand die in coronatijd op jacht was naar horecazaken in zwaar weer ofzo.”

De potentiële koper bleek echter een succesvolle horecagroep Axivate die sinds 2015 goed draaiende horecagelegenheden op bijzondere locaties opkoopt en daarbij niets verandert aan het concept en personeel. Dat laatste was voor de Breurens ‘onwijs belangrijk’. ,,We hadden 120 man personeel die vaak al jarenlang voor ons werken en voelen als familie”, zegt Wieteke. ,,Hen informeren en vervolgens afscheid van ze nemen, viel echt wel zwaar.”

Dag en nacht aan het werk

Nadat dit eind oktober gebeurd was, moest in nog geen twee maanden tijd de overname geregeld worden. ,,Daar zijn we ongeveer dag en nacht mee bezig geweest”, zegt Ed. Tussendoor overleed zijn moeder en was hij even uit de running vanwege een operatie. ,,Het gaat nu weer goed, maar alles bij elkaar waren het intensieve weken.”

En toen volgde de officiële overdracht per 1 januari. ,,We hadden bedacht om op 30 december afscheid te nemen met een groot feest, maar door de lockdown moest de horeca per 19 december dicht. Dus het werden uiteindelijk eerder die maand meerdere kleinere feestjes.”

Begin januari waren de twee dan echt klaar. ,,We hebben afgesproken om eerst anderhalf tot twee jaar een sabbatical te nemen”, zegt Ed. ,,Om bij te komen en te onderzoeken wat onze volgende stap wordt.”

Dat bijkomen lukt best goed door hun vakanties en tussendoor op hun woonboerderij tien kilometer van het Kerkplein af. ,,Het is heerlijk om geen prikkels te hebben”, vindt Wieteke. ,,Ik ben meteen van alle sociale media afgegaan.” Ed: ,,Het is fijn om geen haast te hebben. We fietsen nu bijvoorbeeld zoveel mogelijk. Ik denk dat ik de afgelopen weken meer gefietst heb dan de vier jaar ervoor.”

Reizen en nadenken over nieuwe plannen

Toch is het ook nog steeds afkicken van hun oude leven. ,,Ik droom nog regelmatig over de zaken”, zegt Wieteke. ,,En de twee keer dat ik er de afgelopen maanden was, merkte ik dat ik beter even niet kan gaan. Ik zie daar zoveel bekende mensen. Dat is natuurlijk heel leuk en vertrouwd, maar ook onrustig. Ik wil juist helemaal losraken.”

Ed zegt gekscherend dat het vooral wennen is dat hij nu moet afrekenen als hij in het Stadshotel is. ,,Daar moeten ze me echt aan helpen herinneren, want ik zou zo weglopen zonder te betalen.” Dan een stuk serieuzer: ,,Het is voor ons eerder moeilijk om niks te doen dan om weer iets op te pakken. Als we zouden willen, bedenken we morgen wat nieuws. Ideeën genoeg.”

In plaats daarvan gaan de twee reizen en nadenken. ,,We willen plekken op de wereld bezoeken waar we iets mee hebben en misschien daar iets beginnen waarmee we wat kunnen betekenen voor de mensen”, zegt Ed. ,,Maar het kan ook zo maar dat we over een jaar weer ergens vol gas ingedoken zijn. Maar een restaurant of hotel zal het niet zijn.”