Een megaklus. Zo typeren Jeroen Stekelenburg en Dignus Meulenberg de afwikkeling van het faillissement van Oad. Al ruim tweeënhalf jaar zijn de curatoren in de ban van de val van het reisimperium. In de eerste maanden ging de aandacht vooral naar de verkoop van onderdelen van Oad. Daarna is onderzoek gedaan naar de rol van de Rabobank en de familie Ter Haar. Ze hebben nog 'een half jaar tot een jaar' nodig om vast te stellen of iemand verantwoordelijk kan worden gesteld voor de ondergang van de reisorganisatie.
NasleepIn het statige advocatenpand van Meulenberg in Zwolle spreken ze voor het eerst met de pers over de omvangrijkste zaak uit hun loopbaan. Ze zeggen begrip te hebben voor opmerkingen dat de nasleep van het faillissement wel heel lang duurt. "Maar de complexiteit van het bedrijf is dan ook van de buitencategorie", zegt Stekelenburg, van het gelijknamige advocatenkantoor in Holten. Aanvankelijk waren behalve de curatoren tien juridisch medewerkers bij de afwikkeling betrokken. Nog steeds vullen op beide kantoren in totaal vijf mensen voor een deel hun werktijd met Oad.
AdministratieHet reisconcern omvatte behalve de holding 32 vennootschappen met elk een eigen administratie. In omvang te vergelijken met een universiteitsbibliotheek. Meulenberg en Stekelenburg hebben een gespecialiseerd bedrijf in de arm genomen om alle beschikbare informatie te verzamelen, ordenen en digitaliseren. Door deze databank kunnen ze nu snel stukken tevoorschijn halen. Die zijn nodig om antwoord te geven op de vele vragen waarmee ze worden geconfronteerd. "Bijvoorbeeld om te bepalen of ingediende vorderingen wel kloppen." Daarvan zijn er 3.800 voor een totaalbedrag van 77 miljoen euro neergelegd bij de curatoren. Door verkoop van onder meer bedrijfsonderdelen en gebouwen hebben ze 35 miljoen euro weten binnen te halen.
AansprakelijkIn de omvangrijke administratie hopen ze ook te ontdekken of ze iemand met succes aansprakelijk kunnen stellen voor het faillissement. "Het is zoeken in een gigantische hooiberg naar een paar naalden", zeggen Meulenberg en Stekelenburg, die proberen gedetailleerd in beeld te brengen wat er is gebeurd in de weken voorafgaande aan het faillissement van Oad.
ReddingsactieDaarvoor worden gesprekken gevoerd met alle direct betrokkenen, zoals de familie Ter Haar, Rabobank en een groep ondernemers die bij een laatste reddingsactie in beeld kwam. Met deze Twentse ondernemers zou twee dagen voor Julius ter Haar bij de rechtbank in Almelo het faillissement aanvroeg, een akkoord zijn bereikt over een belang in Oad.
DealKlopt het wel dat er zo'n deal lag, vragen de curatoren zich af. En zo ja, werd daarmee voldaan aan de voorwaarden die door Rabobank waren gesteld voor verlenging van de kredietovereenkomst? De groep ondernemers wilde het busbedrijf uit de holding halen, maar de bussen waren verpand aan de bank. Vraag is of nog wel aan de eisen van de bank kon worden voldaan wat betreft het eigen vermogen.
"In het algemeen is het zo dat bij een financieringsovereenkomst de bank het krediet kan opzeggen als niet aan de voorwaarden wordt voldaan. Stel dat we vaststellen dat Rabobank terecht niet is ingegaan op die deal, dan kun je dat misschien vervelend vinden, maar dan kun je de bank niet echt iets verwijten. Indien we vinden dat Oad wel aan de eisen voldeed, kunnen we een procedure tegen de bank overwegen."
ClaimDaar is de oprichtersfamilie Ter Haar vorig jaar al mee begonnen. De claim van 65 miljoen euro schadevergoeding is eerder afgewezen door de rechtbank in Utrecht. Het hoger beroep speelt naar verwachting in het najaar bij het Gerechtshof Arnhem. De curatoren zijn benieuwd naar de uitkomst, maar hopen dan zelf flinke stappen te hebben gezet in hun eigen onderzoek.
SoftwareBehalve naar de rol van de Oad-bestuurders wordt daarin ook gekeken naar het fiasco met een softwareprogramma. Dat heeft het reisconcern 25 miljoen euro gekost. "Je kunt je afvragen waarom niet is gestopt toen de teller op 15 miljoen stond."
De conclusie kan ook zijn dat de ondergang onvermijdelijk was. "Dat het komt door de veranderde markt. Dat een reisconcern als Oad gewoon niet meer levensvatbaar was."
