Kunstenaars weten van geen wijken

De drieëntwintig kunstenaars die een atelier in de oude schoolgebouwen aan de Osseweistraat en de Schonebergerweg in het Nieuwe Westen huren, vinden opnieuw geen steun bij het stadsbestuur. De motie om de kunstenaars niet te laten zakken werd gisteren in de Rotterdamse raad verworpen. De kunstenaars zijn teleurgesteld. Maar de groep laat het er niet bij zitten, want vertrekken naar een andere werkruimte willen ze niet.

"Er staat zoveel leeg in Rotterdam." Waarom de gemeente precies dit pand, juist één die niet leeg staat en al jaren met succes wordt gebruikt, wil verkopen als kluswoning, gaat er bij Willem van Veldhuizen (61) niet in. Al 18 jaar werkt hij met veel plezier aan zijn kunstwerken in het pand. Zijn hele leven heeft hij opgebouwd rondom zijn atelier: hij kocht een huis in de buurt en investeerde in de wijk. Ook heeft hij net als de andere kunstenaars geïnvesteerd in het atelier. En niet alleen om deze praktische redenen wil hij blijven.

Flexibel"De gedachte dat een kunstenaar flexibel moet zijn en dus altijd ergens kan gaan werken, is klinkklare onzin. Het atelier vormt een essentieel onderdeel op de manier van werken voor ons." De ruimte, de lichtval en ook het hoge plafond van het 'klaslokaal' waardoor er groot werk kan staan, maken het de ideale werkomgeving voor hen. Nelis Oosterwijk (71), werkt nu bijna vijf jaar in dit pand aan de Schonebergerweg, en is het volkomen met hem eens. "De waarde van deze ateliers voor ons wordt zwaar onderschat."

De kunstenaars voelen zich daardoor niet serieus genomen. Het steekt en windt hen op dat er zulke plannen zijn zonder hen daarbij te betrekken. "Alsof wij als een stel makke lammetjes overgeplaatst kunnen worden naar een andere locatie. Zo werkt het niet." Juist de huurders van het pand hadden eerder op de hoogte moeten zijn van een eventuele verkoop, vinden zij. "Wij hebben ook interesse om het pand te kopen, maar dan moeten wij eerst in gesprek gaan."

De plannen voor het pand aan de andere kant van de binnenplaats, aan de Osseweistraat, lijken in een verder stadium dan aan de Schonebergerweg. Hier namen tot twee keer toe al potentiële kopers een kijkje in het oude schoolgebouw. Als het aan de gemeente ligt, zetten de huurders van dit pand hun werk vanaf september elders voort.

Alex Meidam (61) is één van de kunstenaars die hier zijn atelier heeft. Al bijna dertig jaar werkt hij zo goed als dagelijks in de ruimte aan zijn kunstwerken. Het atelier voelt voor hem na al die jaren als een verlengstuk van zichzelf. "Bijna mijn hele oeuvre is in dit atelier ontstaan. Ik ben gehecht aan deze ruimte, de tuin en aan de buurt. Ik wil dan ook graag blijven. Waarom maken zij bijvoorbeeld van de leegstaande school in het Liskwartier geen kluswoningen?" De functie van dit atelier is voor Meidam te vergelijken met een machine. Als een schroef ontbreekt, werkt het niet meer. Dat is ook als hij ergens anders zou moeten werken.

Ondanks dat de motie gisteren is verworpen, houdt hij vol. Hij is ook bereid om water bij de wijn te doen. Bijvoorbeeld door te verhuizen naar het pand aan de overkant. Zo staat niet zijn hele leven op zijn kop en kan hij zijn werk voortzetten in dezelfde omgeving.

Uit petities blijkt dat buurtbewoners en medekunstenaars ook achter het behoud van de ateliers staan. En niet alleen zij steunen de kunstenaars. Ook directeuren van kunstinstellingen als Boijmans van Beuningen, Kunsthal en CBK maken zich hard hen. De kunstenaars zijn stellig. "Het klinkt misschien hard. Maar het wordt praten of procederen." Voorlopig zijn zij niet van plan weg te gaan. Sterker nog, zij gaan de strijd aan tot het bittere eind.