Nu is het zo dat, als er een hartecho moet worden gemaakt, er meerdere zorgprofessionals, zoals echografisten, nodig zijn om dat voor elkaar te krijgen. Daar zit gelijk de crux, want daar zijn er te weinig van. De robot zou zelfstandig ongeveer vier keer zoveel echo’s kunnen maken als in de huidige situatie, tegen minder dan de helft van de huidige kosten. Met fabrikant Corbotics wordt bij YesDelft hard gewerkt aan de versie waarmee in 2024 klinisch getest kan gaan worden. Lees: in het ziekenhuis mét patiënten.
En dat maakt Eelko Ronner trots. Hij is als cardioloog verbonden aan het Reinier de Graaf-ziekenhuis waar jaarlijks zo’n 10.000 hartecho’s worden gemaakt. ,,Echocardiografie vormt de hoeksteen van de cardiologie”, legt hij aan het AD uit. ,,Maar door een gebrek aan hoogopgeleide echolaboranten, echografisten en cardiologen en door de zware fysieke belasting is er een tekort aan capaciteit voor hartecho’s. Het zijn mijn dagelijkse frustraties.”
Tekort is pijnlijk, maar ook drijfveer
Dat tekort noemt Ronner heel pijnlijk, maar hij ziet het ook als een drijfveer. De medisch specialist wilde zijn frustraties omzetten in iets positiefs, daarom is hij samen met studenten van de TU Delft tot een prototype robot gekomen dat zelfstandig hartecho’s kan maken bij patiënten. ,,Zo kunnen we de cardiologische zorg in de toekomst beter, toegankelijker en betaalbaarder maken voor de hartpatiënt.”
De ‘echo robot’, zoals het apparaat voorlopig nog heet, won onlangs de innovatieprijs van de Samenwerkende Topklinische Ziekenhuizen, in de categorie beste idee. De jury oordeelde dat de innovatie ‘inspeelt op bestaande personeelstekorten, rekening houdt met een sterk groeiende zorgvraag en ervoor zorgt dat de patiënt sneller een diagnose heeft.’
In Nederland wacht een patiënt soms een half jaar op een hartecho, in Nieuw-Zeeland zelfs anderhalf jaar
Adriaan van Donk eigenaar Corbotics
Voor Ronner en ook Adriaan van Donk van Corbotics, de zogenoemde med-tech startup die de robot ontwikkelt, een enorme opsteker. De prijs biedt hen de mogelijkheid om verder te werken aan hun product dat wereldwijd voor verbetering gaat zorgen.
Maar voor het zover is, moet er eerst volop getest worden, dat gaat volgend jaar gebeuren. Ondertussen werken Van Donk en zijn team aan het optimaliseren van het apparaat dat eruit ziet als een bed.
Rembrandt Klazinga, die als software en AI engineer betrokken is bij het project, demonstreert het. ,,Je gaat straks met je ontblote bovenlichaam op dit bed liggen en dan beweegt de robot over je borst”, zegt hij al liggend. ,,Eigenlijk werkt het heel simpel en merk je er nauwelijks iets van.”
Op een scherm ernaast is gelijk te zien - in detail - hoe zijn hart eruit ziet. ,,Echo’s van het hart zijn complex. Je hebt weinig ruimte, moet altijd de juiste hoek zien te vinden”, legt Ronner uit. ,,Het voordeel van de robot is dat ‘ie niet voorover hoeft te staan zoals een mens en ook nooit moe wordt. Bovendien komt doordat je straks op je buik ligt in plaats van op je rug, het hart wat verder van de longen te liggen. Dat geeft soms een beter beeld.”
De robot gaat niet het werk van echografisten vervangen, wel aanvullen, benadrukt Van Donk. ,,De robot kan makkelijk de geplande onderzoeken doen, het wat eenvoudiger werk dus, zodat de echografisten meer tijd hebben voor het complexere werk.”
,,Hierdoor hebben we uiteindelijk weer meer tijd voor de patiënt en kan ik bijvoorbeeld een diagnose beter duiden en meer context geven”, vult Ronner aan.
Eerst uitgebreid testen
Maar voor het zover is, moet er eerst uitgebreid getest worden. Met de innovatieprijs van de Samenwerkende Topklinische Ziekenhuizen op zak, gaat Corbotics het komende jaar de robot doorontwikkelen en klinische studies uitvoeren. Dat betekent dat de robot ook in de praktijk wordt ingezet. Niet alleen in Reinier de Graaf ziekenhuis in Delft, maar ook in het Haagse HagaZiekenhuis.
,,Tijdens de studie gaan we de beelden, de handmatige en die van de robot, met elkaar vergelijken”, legt Van Donk uit. ,,Zijn ze gelijkwaardig? Onafhankelijk specialisten krijgen de anonieme beelden te zien en moeten vervolgens beoordelen of ze goed genoeg zijn voor het stellen van een diagnose.”
Als de klinische studies positief uitpakken, verwacht Van Donk dat Corbotics in 2025 de robot naar de markt kan brengen. ,,Maar dat is ambitieus. We zijn afhankelijk van veel factoren. Voor ons is het vooral van belang dat we ons onderscheiden met de intelligentie van onze software. Dat we iets unieks bieden waarmee we de wereld kunnen veroveren.”
Ronner kan bijna niet wachten totdat het moment daar is. De robot gaat volgens hem een megaprobleem oplossen.
Als de echo na lang wachten eindelijk gemaakt kan worden, blijken sommige mensen echt nog maar aan één draadje vast te zitten
Eelko Ronner cardioloog Reinier de Graaf ziekenhuis
,,Je moet je voorstellen dat een kwart van de gesprekken op de poli gaat over de lange wachttijd. Dat is gewoon niet goed”, benadrukt hij. ,,Zeker niet met het oog op de komende jaren waarin steeds meer mensen een hartaandoening krijgen. Niet alleen vanwege de vergrijzing, maar ook door een toename van overgewicht. Een echo is nodig om een diagnose te kunnen stellen. Als je dan lang moet wachten, kan dat risico’s met zich meebrengen. Want als die echo eindelijk gemaakt wordt, blijken sommige mensen echt nog maar aan één draadje vast te zitten.”
Een bizarre constatering, maar wel realiteit. Met de komst van de robot, die in maart is gedemonstreerd op het landelijke congres voor echografisten en waar heel enthousiast op werd gereageerd, komt daar verandering in.
Tot grote opluchting dus van Ronner, die voorheen altijd meedeed aan de klaagzang van zijn collega’s over de wachttijden. Als de collega’s van Ronner tegenwoordig hun onvrede uiten over dat steeds maar terugkerende probleem, denkt hij nu glimlachend: ‘Nog even geduld. De robotecho komt er aan en die gaat ons enorm helpen, écht waar.’
