Deze impact heeft het einde van wegwerpplastic op jouw onderneming

Volgens de Europese Unie komt 95 procent van dit plastic voor eenmalig gebruik in het milieu terecht, met alle gevolgen van dien. Vissen worden gevonden met roerstaafjes, wattenstaafjes en plastic tassen in hun maag, schildpadden raken verstrikt in het plastic van een six pack blikjes en verdrinken. Ook rietjes, plastic bestek en ballonnen eindigen veelal in de natuur.

Eigen mokken

Bedrijven passen steeds meer recycling van plastic bekers toe. De bekers gaan na gebruik keurig in aangepaste afvalbakken met rondjes. Bedrijven die eigen mokken gebruiken, zijn er ook. Maar als er een bezoeker komt of een tijdelijke kracht komt werken, verschijnen er toch weer plastic bekers die vervolgens samen met de roerstaafjes in de afvalbak verdwijnen. Dat moet toch anders kunnen.

Innovaties door bedrijven

“Bedrijven aanzetten tot innoveren is een prima oplossing”, zegt dr. Ir. Rob de Ruiter van TNO. “Je kunt innovaties stimuleren, maar als dat niet werkt, is afdwingen een goed alternatief. De Europese Unie maakt geld vrij zodat bedrijven kunnen innoveren met subsidies, zodat niet alle kosten bij het bedrijfsleven terechtkomen. Maar de vraag is in hoeverre plastic echt het slechtst is voor het milieu. Dat hangt erg van het ontwerp en de totale levenscyclus van het product af.”

Bomen kappen alternatief

Dat is dan ook precies wat Ina Leunge van Limm Recycling zegt: “Plastic bekers vervangen door kartonnen bekers is geen oplossing. In deze bekers wordt een plastic laagje geplaatst wat oplost als het met hete vloeistoffen in aanraking komt. Dan krijg jij dus plastic binnen, dat kan nooit gezond zijn. Ook worden bomen gekapt voor dit karton, dat is helemaal niet goed voor het milieu. Wij zijn heel blij met deze maatregel door de EU, wij leveren al jaren bekers aan bedrijven die we ook weer ophalen en die hergebruikt worden in de productie door andere bedrijven. Zo zijn we circulair bezig en komt er niets in het milieu terecht.”

De cijfers

De EU denkt door deze maatregel meer dan drie miljoen ton C02-emissie reduceren, meer dan 22 miljard euro aan milieuschade kunnen voorkomen en meer dan 6,5 miljard euro aan uitgaven en kosten voor de consument kunnen voorkomen, zo blijkt uit hun documenten. Voor heel Europa zal de schade van het verdwijnen van de single-use plastics op ongeveer 100 miljard komen. “Daar kun je op twee manieren naar kijken”, legt De Ruiter uit. “De Europese Commissie ziet het zo dat maar vijf procent van de totale waarde behouden blijft voor het economisch systeem, namelijk datgene wat niet teruggewonnen wordt. De rest drijft in de oceaan, wordt verbrand of gestort. Uiteindelijk gaan bedrijven manieren verzinnen waarop je de economische waarde behoud. Daarvoor zijn innovaties nodig, die creëren waarde en banen voor mensen die dat moeten verzinnen.”

Denken aan levenscyclus

Bij bedrijven moet een omslag in het denken komen. “In plaats van een product te gebruiken tot het niet meer nuttig is en het dan weggooien, is het nodig om over de hele levenscyclus van elk product na te denken. Dat begint bij het productontwerp. Waar komt het vandaan en waar gaat het naartoe?”, legt De Ruiter van TNO uit. “Recycling bevorderen is een goede oplossing voor reeds bestaande producten die in de lineaire economie zijn ontworpen, zoals ook het samen gebruiken van hetzelfde ding. Ieder huishouden heeft bijvoorbeeld een boormachine, maar gebruikt die slecht een paar minuten per jaar. Dan zou het beter zijn om per wijk één boormachine te hebben. Ook moeten we nadenken of we producten wel echt nodig hebben? Dan denk ik aan staafjes waarmee je een ballon vasthoudt. Zouden we zonder rietjes kunnen? Dat kun je niet een op een naar bekertjes vertalen uiteraard. Maar het is wel waar we meer naartoe moeten. Biologisch afbreekbaar materiaal lijkt me ook niet altijd een oplossing, want hoe lang duurt dat afbreken? Als dat tien dagen duurt is het al te laat voor de schildpad die ik eerder noemde.”

Plastic uit bacteriën

Limm Recycling is bezig met het ontwikkelen van een nieuw soort plastic genaamd PHA. “Dit ontstaat door een bepaalde bacterie suiker te geven, dat wordt in de toekomst rioolslib. Wij zijn bezig met prototypes van bekers gemaakt van dit soort plastic, wat biologisch afbreekbaar is en wat oplost in de zee. Het is volkomen recyclebaar, dit is wat wij zien als de toekomst. Onze auto’s rijden geen kilometer te veel om de bekers op te halen en af te leveren en we rijden op biobrandstof. Als iedereen wat meer verantwoordelijkheid neemt voor zichzelf en zijn eigen biologische ‘footprint’ dan schieten we al een heel eind op.”