Nieuws Duurzaamheid
Groei dankzij recyclebare matrassen: het succes van Ultima
Ja echt, afval ligt nét zo lekker als dons, verzekert Ronald Slooter. De beddenfabriek waarvoor hij werkt maakt tegenwoordig recyclebare matrassen van plastic flessen uit de oceaan.
Ronald Slooter van Ultima houdt een matrashoes vast van gerecyclede petflessen. Foto: Jeffrey Groeneweg
Toen het personeel van de beddenwinkel uit Strijen op een beurs hoorde over Seagual en de flessen die dit initiatief opspaart uit visnetten werd ‘iets’ bij hen getriggerd, vertelt salesmanager Ronald Slooten. ,,We wilden duurzamer worden. Seagual vertelde dat het plastic uit de zee ophaalt en dat dit kan worden hergebruikt als polyester. Dat leek ons een leuk idee.”
Want de beddenbranche is helaas nog niet zo duurzaam, schrijft het AD. Oude matrassen zijn vaak niet meer bruikbaar voor een volgend iemand en worden dan weggegooid en verbrand. Dat is zonde, vindt Slooter. ,,Behalve dat het veel energie kost, is het ook idioterie: soms is een onderdeel van een matras vervangen al genoeg.”
Vooruitstrevend hergebruik
Daarom begon het bedrijf een aantal jaar terug met iets nieuws. De verschillende onderdelen van een bed, denk aan de veren en het schuim, worden nu eerst apart gebundeld met een hoes en dan pas op elkaar gelijmd. Dan blijft iedere productsoort bij elkaar, in plaats van dat het door de lijm is versmolten met iets anders. Ze werken daarbij samen met Retourmatras, een bedrijf dat de matrassen inneemt en ze gereedmaakt voor hergebruik.
Maar het bedrijf wilde nog een stap verder gaan. Uiteindelijk is er nu een gehele duurzame collectie, waarin de matrashoezen zijn gemaakt van gerecyclede petflessen en het snijafval van het rubber wordt hergebruikt in het schuim van de matrassen. Ultima was daar een van de eerste mee.
Lees ook: Duurzaam ondernemen op de werkvloer? Zo pak je dat aan
Drang om ‘een stukje aardbol’ schoon te houden
,,Vanuit de verbrandingsfabrieken kwam pas later meer naar buiten over mogelijkheden voor recyclen, maar wij waren toen dus al vooruitstrevend. Het was een bevestiging dat we op de goede weg zaten.” Zelf is Slooter al langer bezig met duurzaamheid. Voorheen was hij duikinstructeur en hij heeft verschillende duikscholen gehad. Daar organiseerde hij toen regelmatig ‘clean-ups’ om afval uit het water te halen. Met tien mensen gingen ze rommel ophalen, bijvoorbeeld in de haven van Port Zelande.
Die drang om ‘een stukje aardbol’ schoon te houden zat er dus al vroeg in. Hij hoopt dat mede door Ultima’s collectie dat bedrijven, maar vooral ook consumenten, een zetje in de goede richting krijgen. ,,Het is natuurlijk nog allemaal nieuw en vaak geldt ‘wat de boer niet kent, dat eet die niet’, maar we moeten een stap vooruit maken. We kunnen echt allemaal iets doen.”
