Ken je dat verhaal van die ICT'er, consultant en aannemer? Die hebben nu een heus 'kastaurant'

Wie naar het kasrestaurant Stadsjochies rijdt, moet even twee keer kijken. Amper Utrecht-Oost uitgereden en op tien minuten van de binnenstad vandaan, geeft de navigatie van de AD-redacteur aan dat de bestemming bijna is bereikt. Na het bruggetje rechtsaf en dan wiegt de auto een landweggetje over. Na een paar meter doemen daar ineens midden tussen het groen twee grote kassen op, omsingeld door honderden fleurige planten, groenten en frisgroene kruiden.

De eerste die je lachend begroet, is teler Thias Bos (28). Met zwarte handen duwt hij kleine plantjes in een van de grote houten bakken voor de kas. ,,Dit is red chard, heerlijk voor in de salade.” Thias is een van de ‘Stadsjochies’, de enthousiaste club mensen achter de kassen, het restaurant en de 1,6 hectare tellende kwekerij met theetuin. De jonge Utrechter studeerde geschiedenis, maar greep de kans met twee handen aan toen hem gevraagd werd om teler bij de Stadsjochies te worden. Of hij ervaring had? Hij lacht. ,,Ik heb mezelf alles geleerd.”

Oude kwekerij met vijftig jaar oude kassen

Zonder enige ervaring jezelf het vak leren blijkt een rode draad in het leven van de Stadsjochies. Toen geboren en getogen Utrechter en ICT’er Rob Geerlings (58) vier jaar geleden naarstig op zoek was naar een plekje om zijn camper te stallen, stuitte hij plots in Maarschalkerweerd op dit lapje grond. Hij belde bij de oude eigenaresse Paula aan. Ze bleek jarenlang met haar man onder de rook van Utrecht een kwekerij te hebben gerund. De vijftig jaar oude kassen stonden als stille getuigen van die tijd nog in het weiland.

Het sprak Geerlings, die zichzelf toen in een lastige periode bevond na een scheiding, meteen aan. ,,Die camper heeft er nooit gestaan. Het werd een plek waar ik tot rust kwam, mezelf terugvond en mensen mee naar toe nam. Ik stond hier zelf met een zeis alle distels te kappen.”

Het leven op het weiland doet zo veel met hem dat hij besluit er groente te planten. ,,Ik kocht van allerlei groenten honderd stuks. Of ik wist wat ik deed? Nee, zeker niet. Ik zag een vlinder en dacht: hé, wat leuk! Maar dat is dus helemaal niet leuk. Die vrat mijn halve oogst op.”

Trial-and-error was dan ook zeker het geval. ,,Elke keer leerde ik meer. Voor ik het wist hadden we in de oude kassen, die nog geweldig werkten, van alles groeien. Ik nam mijn zoons mee, die keken hun ogen uit. Smaakte een tomaat zó? Dat een komkommer of courgette zó groot kon worden!” Geerlings moest zo lachen om zijn jongens, dat hij ze gekscherend ‘echte stadsjochies’ noemde. ,,Toen ik dat zei, dacht ik meteen: ja, dat is het. We zijn échte stadsjochies.”

'Chef-koks zeiden: hier moet je meer mee doen'

De Utrechter besluit zich met een oude bekende toe te leggen op het kweken van kruiden, cressen en eetbare bloemen voor restaurants. ,,De chef-koks kwamen de kratjes zelf halen en iedere keer zeiden ze: hier moet je meer mee doen. Dat voelde ik zelf ook, ik nam zelf al mensen naar deze plek om ze alles te laten proeven. Ik wilde dat met iedereen delen, iedereen deze serene, prachtige plek vol liefde laten ervaren.”

Dat hij de groenten graag liet proeven, ontdekte ook Tony van der Hulst (47). Hij zag Geerlings steeds met kratjes groenten tussen de keurig geklede ouders op het schoolplein staan. ,,Daar deelde hij dat dan uit. Ik vroeg of hij een keer wilde lunchen en zo raakten we aan de praat. Ik zat in de consultancy en was toe aan een nieuw avontuur. Dus toen hij vroeg of ik ook een Stadsjochie wilde worden, sprong ik meteen aan boord.”

Inmiddels zijn de twee oude kassen dit jaar vervangen voor twee spiksplinternieuwe exemplaren. Iets waar Stadsjochie van het eerste uur, Hans Oedekerk (54), ook heel trots op is. Hij raakte als aannemer, en hardloopmaatje van Geerlings, betrokken bij het project en ging nooit meer weg. ,,Ik ben hier vaak al om 06.30 uur. Het is dan een oase van rust.”

Inmiddels groeien er honderden planten zowel buiten in de grond als in de kas. Kweker Thias laat de pepers, vleestomaten, paprika en tomaatjes zien. Hij plukt ze, ruikt er aan en proeft. Eenmaal in zijn mond, begint hij breed te glimlachen. ,,Zo hoort het te smaken.”

Ode aan groente en fruit

Ook chefkok Pieter Jobse (44) kan niet wachten om te beginnen. Sinds een paar weken staat de bekende chef André van Doorn in de keuken, hij gaat Jobse op weg helpen. Het menu is er al, een ode aan groente en fruit. Gerechten als een krokant kruidenkoekje met kerrie-emulsie en Oost-Indische kers, verschillende tomatenbereidingen met mozzarella en kruidensalade, maar ook parelhoen gevuld met kastanjechampignons, suikermaïs, zwarte rijst, saus van spinazie en dragon.

,,Door de coronaperiode zat ik thuis en ondanks dat ik al zo lang kok ben, begon ik me af te vragen of ik wel door wilde in de horeca. Tot ik via via hierop werd gewezen. Ik was meteen enthousiast. Hoe vaak krijg je als chef nou de kans om met zulke verse producten te werken? Vanuit mijn keuken kijk ik zo de kas in!”

Ook bedrijfsleider Barbara Mazairac Sjenitzer (35) weet hoe dat voelt. Tijdens een van de proefdagen rende ze de kas uit naar de tuin om wat eetbare bloemetjes af te knippen voor in de cocktails. ,,Dit is echt een heel bijzondere plek. Geplukt en zo op je bord of in je drankje. We maken zelfs onze eigen thee. Toen ik hier kwam, werd ik meteen enthousiast. Zoiets als dit kennen we in Utrecht nog niet.”

Vanaf 1 september opent kasrestaurant Stadsjochies van woensdag tot en met zondag de deuren van 08.00 tot 18.00 uur. Vanaf oktober is het restaurant tot 22.00 uur geopend.