Nieuws Duurzaamheid
Voorzien in eigen behoefte: Mandy begon eigen postpakketpunt
Een pakketje versturen? Mandy van den Heuvel uit het Zuid-Hollandse Giessenburg moest er zo twintig minuten voor met de auto op uit. Dus begon ze zelf een pakketpunt. Met succes: er gaan nu honderden pakjes per week door haar handen.

De gang van Mandy van der Heuvel staat vol met pakketjes. Foto: Ricardo Smit
De bel gaat. Van den Heuvel haast zich naar de deur met haar scanapparaat. In haar gang liggen ze netjes opgestapeld: pakketten van en voor onder meer bezorgdiensten Homerr, DHL en DPD. Wie bijvoorbeeld via Marktplaats of Vinted spullen verkoopt, komt bij haar aan huis om het te versturen. ,,Ik scan de code, plak een sticker op het pakket en sorteer het. Homerr komt twee keer per week om de pakketten op te halen, DHL bijna elke dag.’’
Duidelijk in een gat gesprongen
Nu we steeds meer pakketjes bestellen en versturen, komen er ook steeds meer buurtpunten zoals dat van Van den Heuvel bij in deze regio, schrijft AD. Een uitkomst voor dorpen waar voorzieningen juist zijn verdwenen of dreigen te verdwijnen. In Giessenburg is Van den Heuvel duidelijk in een gat gesprongen: zij verwerkt honderden pakketten per week.
"Het idee is juist dat de pakketten op één punt worden afgeleverd en buren deze op de fiets of lopend kunnen ophalen, zodat de pakketbusjes niet die kilometers maken"
Iets terugdoen voor het dorp
,,Ik wil op deze manier echt iets terugdoen voor het dorp’’, zegt Van den Heuvel. ,,Ik ben moeder van drie kleine kinderen en ben toch veel thuis. Het is toch mooi dat ik buurtbewoners op deze manier kan helpen? Zij kunnen dan na hun werkdag langskomen om iets af te geven of op te halen.’’ Ook in het weekend kunnen ze vaak bij de Giessenburgse terecht.
Het is inmiddels bijna een fulltime klus, waar ze een kleine vergoeding voor krijgt. Maar Van den Heuvel, die zes jaar geleden in Giessenburg kwam wonen, doet het werk niet voor het geld, benadrukt ze. ,,Ik vind het fijn om iets te betekenen voor het dorp. Daarnaast geeft het aanspraak. Ik heb op deze manier al veel mensen leren kennen en contacten kunnen opbouwen. Dat is ontzettend leuk.’’
Te veel buurtpunten niet duurzaam
In Giessenburg is het punt van Van den Heuvel nog het enige, maar er komen er in deze regio wel steeds meer bij. In Almkerk, Asperen, Gorinchem en Meerkerk zijn bijvoorbeeld ook inwoners die hun huisdeuren openen om pakketten van anderen aan te pakken voor bezorgdienst Homerr. ,,Het aantal neemt flink toe”, vertelde medeoprichter van Homerr Mark-Jan Pieterse al eens aan het AD. ,,Maar te veel buurtpunten is niet duurzaam. Het idee is juist dat de pakketten op één punt worden afgeleverd en buren deze op de fiets of lopend kunnen ophalen, zodat de pakketbusjes niet die kilometers maken.”
Een pakketbezorger van DPD, foto ter illustratie. Foto: Hollands Hoogte/ANP
Lees ook: Duurzaam ondernemen op de werkvloer? Zo pak je dat aan
Homerr tilt zwaar aan maatschappelijk aspect van postpunt
Volgens Pieterse is naast duurzaamheid ook het maatschappelijke deel een belangrijk punt van Homerr. ,,We zoeken echt mensen die een maatschappelijke rol oppakken en het niet voor het geld doen, want dat werkt niet. We zien nu vooral gezinnen met kinderen, zzp-ondernemers die op deze manier minder vaak alleen zijn en gepensioneerde mensen die het leuk vinden om dit te doen.”
Maar niet iedereen kan zomaar een buurtpunt zijn, benadrukt Pieterse. Je moet weten hoe de app van Homerr werkt, betrouwbaar zijn en netjes kunnen werken. ,,Mensen komen bij je aan huis, dus het is ook belangrijk dat je Nederlands of Engels spreekt.”
Benaderd door andere pakketdiensten
Van den Heuvel begon als Homerr-punt, maar werd al snel door andere pakketdiensten benaderd of zij ook voor hen iets kon betekenen. ,,In Giessenburg is er echt behoefte aan’’, merkt ze. ,,Er zijn hier ook niet zoveel winkels natuurlijk.’’ Opnieuw gaat de bel. Iemand komt een pakketje ophalen van Wish, een Chinese bezorgdienst die nog niet zo veel punten heeft in Nederland maar al wél bij Van den Heuvel bezorgt. ,,Ik kocht zelf altijd veel pakketjes, nu zijn ze mijn ‘werk’ geworden’’, lacht ze. ,,Toch grappig hoe dat gaat.’’