Rochdi Darrazi (Boldking): ‘Gillette houdt ons in de gaten'

Darrazi (1980) groeide op in de Amsterdamse Staatsliedenbuurt. ,,Ik voetbalde op het Van Beuningenplein met jongens die het ver geschopt hebben: Evander Sno en Leroy George. Met Edson Sabajo ook, de oprichter van Patta”, vertelt hij tegen Het Parool.

,,Ik prijs mij gelukkig dat ik een goede opvoeding heb gekregen. Mijn ouders waren misschien niet erg hoog opgeleid, maar ze hadden het besef dat onderwijs belangrijk was. Mijn moeder is op haar zesde hier gekomen, mijn vader op zijn achttiende. Mijn vader was migrantenconsulent bij de gemeente. Een slimme man. Hij was ondernemend genoeg om op de Ten Katemarkt een kapperszaakje over te nemen. Ik veegde er op zaterdagen de vloer en bracht de handdoeken naar de wasserette. En ik deed de loonadministratie.''

Respect voor marktkooplui

,,Op mijn twaalfde betaalde ik mannen van dertig, veertig jaar oud uit. Op de markt zag ik hoe je moet verkopen. Uiteindelijk is dat toch waar het bij elk bedrijf om draait: het verkopen van een product of een dienst. Later ben ik afgekeurde Dieselspijkerbroeken gaan verkopen op de markt in Hilversum. Mijn oom, de eerste van de familie die naar Nederland kwam, had er een kraam. Ik heb nog steeds immens veel respect voor marktkooplui. Ga er maar eens staan in de winter om zes uur in de ochtend. Zoals de Engelsen zeggen: a humbling experience. Je leert hoe moeilijk het is om geld te verdienen.”

,,Ik zat op het St. Nicolaaslyceum: een geweldige school. Rooms-katholiek. Degelijk. Twee vleugels voor de meisjes en twee voor de jongens. Er zaten twee Marokkaans-Nederlandse jongens: Appie en ik. Appie woonde in Zuid, dus die was wel wat gewend, maar ik kwam uit West. Het was een totale cultuurschok. Joep Blaas was mijn leraar economie. Hij droeg Dieselspijkerbroeken. In onze ogen was hij enorm hip. Ik wilde chirurg worden, al sinds ik als kind bijna ben overleden aan hersenvliesontsteking. Ik was ingeloot voor geneeskunde, maar Joep Blaas zei: ‘ga econometrie studeren, dan kun je je tenminste onderscheiden’. Op een masterclass aan de UvA ging het over actuariaat en wiskunde. Ik werd er zo door gegrepen, vooral de complexiteit ervan. Ik besloot onmiddellijk om mijn loting weg te geven.”

Het opzetten van Koerswijziging.nl

,,Dat heb ik in 2003 opgericht met mijn vriend Ahmed Dadou, die ik kende van de UvA en die nu chief of staff is bij het ministerie van Buitenlandse Zaken. Marokkaanse Nederlanders lagen onder een vergrootglas. We moesten ons de hele tijd verantwoorden voor de daden van anderen. Wij dachten: laten we een ludieke Elfstedentocht houden om te laten zien dat je er ook op een andere manier naar kunt kijken. Ik organiseerde een evenement in Amsterdam, iets met Job Cohen en rozen. Kun je de domeinnaam nu kopen voor 769 euro? Hebben we toch iets bereikt.”

Sollicitatie bij McKinsey

,,Ik heb slapeloze nachten gehad toen ik er solliciteerde. Je wordt meteen in het diepe gegooid: ‘Leuk dat je er bent, vertel wat over jezelf en kun je deze case even voor ons oplossen?’ Ze belden me na afloop op of ik wat wilde komen drinken. Het enige wat ik uit wist te brengen was: ‘Mag ik op slippers komen?’ Het was die dag 28 graden. Ik heb het contract ongelezen getekend. Thuis zag ik pas dat ik meer ging verdienen dan mijn vader ooit verdiend had. Niet normaal. Ik heb staan huilen. En dan het reizen. Dat had ik ook nog nooit gedaan. Vliegen in de businessclass, slapen in vijfsterrenhotels. Het mooie van McKinsey is: het maakt ze niet uit wie je vader is. Er zijn veel bekende mensen die daar hebben gesolliciteerd en niet binnen zijn gekomen. Ik heb een keer met Mark Rutte in het Torentje gezeten. Die vertelde me dat híj er niet was aangenomen.”

,,Een initiatief met Ahmed Dadou, advocaat Khalid Kasem en Rachid Majiti van McKinsey: het Moroccan Dutch Leadership Institute. Wij zijn opgevoed met het idee dat als het jou goed gaat in het leven, je terug moet geven aan de maatschappij. Zo kwamen we op het idee de 25 beste Marokkaans-Nederlandse studenten op twaalf zaterdagen een leiderschapsprogramma te geven dat zijn gelijke niet kent. In ruil moesten ze zich inzetten voor jongens en meisjes die het moeilijk hebben op school. Na vijf jaar hadden we tweeduizend groepachtleerlingen onder onze hoede. Voor de klas stonden hoogopgeleide Marokkaanse Nederlanders ­lezen en rekenen te geven. Belangrijker was ­natuurlijk: ze lieten zien dat de kinderen ook zelf wat konden bereiken.”

Speciale scheermesjes voor het hoofd

,,In 2008, op mijn 27ste, is het begonnen. Ik zat op businesschool Insead, bij Parijs. Op het scherm werd een foto van achteruit de klas geprojecteerd. Ik zag een plekje op mijn hoofd. Ik kon het helemaal niet plaatsen. Thuis in de spiegel kijken: ‘Jezus, ik begin kaal te worden.’ Dat is best confronterend als je gewend bent elke dag gel in je haar te doen. Ik heb nog gekeken of ik er iets aan kon doen. Er zijn wel middelen voor, maar de mogelijke bijwerking is prostaatkanker. Dus ik dacht: ik scheer het af. Dan kom je tot de ontdekking dat dat nog best moeilijk is. Een hoofd is rond, een mesje hoekig. Op een bebloede kop is het zaadje geplant dat er nodig iets anders moest komen, iets wat flexibel meebeweegt met de vormen van je lichaam.”

De tekst gaat onder de foto van Rochdi Darrazi verder. Foto: Het Parool

,,Mannen scheren zich niet meer elke dag. En als ze zich scheren, scheren ze niet alleen hun gezicht. Ik weet niet precies wanneer het is begonnen, maar ik ben geloof ik net op tijd geboren. In de jaren negentig wilden mannen hun hoofd niet kaalscheren, want dan leek je op een skinhead. Nu is het hip. Jongens in de sportschool willen er extra goed uitzien. Als je je haren weghaalt, schijn je meer spier te zien. Ronaldo scheert zijn benen, dat maakt het voor anderen ook weer oké. En dan is er de porno-industrie. Niemand die ernaar kijkt natuurlijk, maar het heeft scheren wel een stuk populairder gemaakt.”

Het perfecte scheermes is hightech

,,Je zou het niet zeggen, maar een scheermes is een hightech product. Om je een idee te geven: deel een millimeter op in tweehonderd stukjes. Een van die stukjes meer of minder maakt het verschil tussen een goed en een slecht scheermesje. Je hebt een tiende van een seconde om elk onderdeel van zo’n mesje in elkaar te zetten. En dat niet één keer, maar miljarden keren achter elkaar. En dan maken wij ook nog eens iets wat meebeweegt. De laatste echte innovatie bij de traditionele merken was de sprong van twee naar drie mesjes. De rest is marketing. We hebben veel vrouwen als klant. Die zeggen: maak ze alsjeblieft niet roze! Wat wij aan innovaties doen, is functioneel. Zo hebben we gezegd: die houder raak je altijd kwijt. Maken we er een gaatje in, zodat je hem op kunt hangen.”

De simpele esthetiek van Boldking

,,In mijn kledingkast heb ik 25 identieke shirts hangen. Allemaal zwart. Zwart is de kleur van de eenvoud en van Boldking. Eenvoud is de essentie van ons product: een scheermes haalt weg wat niet nodig is. Ik hou van eenvoud. Daar komt mijn liefde voor wiskunde misschien ook wel vandaan. De schoonheid van simpel. Maar ik wil natuurlijk ook gewoon geen tijd besteden aan nadenken over wat ik aan moet.”

700.000 klanten in Europa

“De laatste stand van zaken: iets meer dan zevenhonderdduizend klanten in elf Europese landen. Is dat veel? Is dat weinig? Hoeveel mannen zijn er? We zouden wel een paar miljoen klanten moeten kunnen servicen. Weet je wat het is: als ik in het buitenland producten van Rituals zie liggen, dan vervult mij dat met trots. Dat is het KLM-gevoel. Dat je zo’n vliegtuig ziet en denkt: komt toch uit Nederland. Als we vroeger langs de Heinekenbrouwerij reden, zei ik tegen mijn vader: hoe zou meneer Heineken zich voelen als hij in de kroeg iemand een Heineken ziet bestellen? In Paramaribo kwam ik aan de rand van het zwembad in gesprek met drie Nederlanders. Die bleken allemaal klant van mij. Dat vind ik dus prachtig.”

Gillette versus Boldking

,,De marktleider in de wereld. By far. Volgens mij is Gillette zes keer groter dan Wilkinson. Gillette is dé markt. Ze houden ons in de gaten. Ze winden er niet eens doekjes om. Ze bestellen weleens iets bij ons en laten dan gewoon hun eigen Gillettemailadres achter. Ze doen niet de moeite om iets te kopen via een Gmailadres. Ik weet niet wat ze ermee doen. Ik kan me voorstellen dat ze het goed bekijken. Dat ze het kopen, vind ik een compliment. Verder ben ik er niet mee bezig. Mijn ambitie is om van zoveel mogelijk mannen de beste vriend in de bad­kamer te worden. Voor twintig minuten dan.”