Hier worden startups op militaire wijze klaargestoomd voor het grote werk

Op z’n 15e richtte Holger Breukink een uitzendbureau op. Zo verdiende hij gauw 1.500 euro in een vakantieweek. Als twintiger in het leger verkocht Breukink via een webshop militaire gadgets aan Nederlandse soldaten in Uruzgan. Nu helpt hij met oud-officieren Sjoerd de Bruijn en Jeroen van Wezel beginnende ondernemers.

We treffen Breukink (36), gekleed in een groene trui en spijkerbroek, in startup-broedplaats Merkspace aan de Herengracht. In het 17e-eeuwse grachtenpand in Amsterdam, gevuld met kleurrijke retro-interieurobjecten uit de jaren ‘60, praat hij honderduit over zijn mini-incubator Traineeship Ondernemen en de kansen hierin voor beginnende vernieuwers.

Waarom zouden ondernemers in spé bij jullie moeten aankloppen?

‘Naast intensieve begeleiding van een jaar lang, ontvang je 20.000 euro startkapitaal. We denken voortdurend mee. In feite beschik je over een team met drie ervaren ondernemers én een kantoor.’

Waar komt de funding vandaan?

‘Die komt uit eigen zakken. We zouden de trainees meer geld kunnen geven, maar willen juist dat ze de eindjes aan elkaar knopen. Als je schaarste hebt, creëer je creativiteit.’

Waarom kiezen zij niet voor een gerenommeerde incubator?

‘Bij veel accelerators en incubators volg je met 30 man een paar cursussen. Daar sneeuw je vaak onder. Wij hanteren een andere selectiemethode. Vorig jaar ontvingen we 118 aanmeldingen, waarvan 30 man doorging naar de interviewronde. Uiteindelijk mochten er 14 beginnen aan het toelatingsassessment. Een soort militaire oefening van twee weken.’

Een militaire oefening?

‘Dat is voor ons ook een flinke inspanning. Maar je wilt natuurlijk weten wat voor vlees je in de kuip hebt. Ook al komt iemand aardig en sociaal over, je hebt geen idee of je met diegene kunt samenwerken.’

‘De enige manier om daarachter te komen is de druk verhogen. Iedereen draagt een masker, maar wat gebeurt er als we je fysiek uitputten en minder laten slapen? Op een gegeven moment valt dat masker. When the going gets tough, the tough get going. De aanhouder wint. We selecteren dus niet per se op skills en IQ, maar vooral op karakter. Dát heb je bij ondernemen nodig.’

Hoe ben je op deze werkwijze gekomen?

‘Uit ervaring weten we dat je op de universiteit wordt klaargestoomd voor een groot bedrijf. Als oud-officieren hebben we dingen geleerd die we dagelijks toepassen. Bij Defensie moet je met schaarse middelen een missie binnen een bepaalde tijd zien te halen. Als je het oorlogvoeren wegdenkt, lijkt zoiets veel op een startup. Je moet de motor draaiende krijgen en creatief zijn. Daar hebben we verschillende methodes voor.’

Wat zijn die methodes?

Zo hanteren we een methode uit het leger om het risico op verkeerde beslissingen te beperken. Grote bedrijven doen ook zoiets, alleen startups werken er niet mee. Die doen vaak gewoon maar wat. Terwijl, als je beperkt in de middelen zit, het met name belangrijk is om beslissingen zorgvuldig af te wegen. Een voorbeeld: het uitspreken van een minority opinion in een groep zorgt voor een betere strategie. Maar van nature laten mensen gemakkelijk hun mening ondersneeuwen in een dominante groep, zo blijkt uit meerdere onderzoeken. Terwijl die er zéker toe doet. Dit groepsdenken is heel normaal, maar zowel in een oorlog als onderneming ook dodelijk.

Een missie, dodelijk... Heftig.

‘Dat valt mee, haha. Het is absoluut niet het doel om van onze trainees militairen te maken. In het assessment sta je wel onder tijdsdruk, in groepsverband. Je krijgt verschillende opdrachten mee. Hoewel je fysiek wordt uitgeput, hoef je echt geen sport billy te zijn. Zo kon een jongen vorig jaar niet een keer opdrukken.’

Dat klinkt niet hoopvol.

‘Dat zou je zeggen, maar ieder heeft zo zijn grens. Sommigen zijn fit en voor hen ligt de grens ver. Maar bij ons gaat het met name om hoe je reageert als je die grens bereikt. Druk je 99 keer op maar weiger je die laatste push up te doen. Dan zijn wij geneigd om eerder voor iemand te kiezen die niet opgeeft.’

Wanneer slaagt een startup?

‘Dat vind ik persoonlijk. Ondernemers moeten een money-making machine zien. Als ze nu een bedrijf starten, over 5 jaar een andere directeur aanstellen en netjes elk jaar dividend uitgekeerd krijgen, ben je financieel onafhankelijk. Dan creëer je mensen die iets bijdragen aan de maatschappij. Zoiets doe ik nu.’

Zie je jezelf als voorbeeld?

‘Kijk, op mijn eerdere marketingbedrijf ben ik niet zo zeer trots. Maar ik ben nu bezig met een vegetarische hamburgerconcept, waar ik mee wil laten zien dat je zonder vlees een burger maakt die net zo lekker is als een normale. Een beetje bijdragen aan een betere wereld. Ik denk dat jonge ondernemers dat op den duur allemaal nastreven.’