Jonge ondernemers als Frank (16) en Mathijs (20) in opmars: ‘Ik mag een Ferrari kopen’

‘Hé, wie is da jong menneke?’, kregen de ouders van Frank Verhoeven meermaals te horen, toen hij als 15-jarige mee bloemen ging verkopen op de markt in Zaltbommel. Met zijn vlotte babbel én kennis van zaken viel hij meteen op bij vaste klanten. Nu, een jaar later, is Frank eigen baas. Sinds anderhalve maand bestiert hij helemaal zelf de bloemenkraam. Zestien jaar oud en al verantwoordelijk voor de in- en verkoop en het binnentrekken van klanten, schrijft het Brabants Dagblad.

Maandag, dinsdag, woensdag gaat school (5 havo) voor, maar op donderdag en vrijdag gaat hij ’s middags eerst naar de kas in Zaltbommel, voordat hij naar huis in Hoenzadriel fietst. Alvast boeketten maken voor de markt. ,,Met kakelverse bloemen.” En dan elke zaterdag om half vijf uit de veren om ze verkopen. ,,Dit is wat ik altijd gewild heb. Ik vind het fijn als ik een praatje kan maken met mensen en ze met een bloemetje een goed weekend kan bezorgen.”

Een slechter moment om te beginnen is haast niet denkbaar, want bloemen zijn loeiduur geworden. De inflatie bereikt recordhoogten en de gasprijzen rijzen de pan uit. ,,Daardoor gaat het slecht in de kassenbouw. Zeventig procent van de telers heeft de boel stilgelegd, omdat ze het financieel niet rond krijgen.”

In één bloem gaat een kuub gas zitten om die te doen groeien. Daar is de teler 3 euro aan kwijt en dan komt er nog een euro bovenop voor water, licht en snijkosten. Dat gaat geen klant betalen

Kamer van Koophandel: 'Ruim 130.000 jeugdige ondernemers'

,,In één bloem gaat een kuub gas zitten om die te doen groeien. Daar is de teler 3 euro aan kwijt en dan komt er nog een euro bovenop voor water, licht en snijkosten. Dat gaat geen klant betalen, dus op de veiling ligt de prijs een stuk lager. Ik verkoop een bloem voor 1,50 euro. Mensen hebben groot gelijk als ze dat duur vinden. Het is inderdaad een moeilijke tijd, maar ik heb van thuis meegekregen dat je steeds rekening moet houden met zeven magere en zeven vette jaren.”

Maar de ware ondernemer in hem is al opgestaan. Verhoeven junior heeft zich gestort op droogbloemen. Die maakt en verkoopt hij zelf, ook op de markt. ,,Door de hoge prijzen voor snijbloemen zijn droogboeketten een hype geworden. Ik dacht: dat moet ik dan ook maar eens proberen.”

Jongens (en meiden) zoals Frank zijn er meer en meer. Begin 2013 stonden er vijfhonderd jongeren tot 18 jaar met een eigen bedrijf ingeschreven bij de Kamer van Koophandel (KVK), vier jaar later waren dat er 669 en inmiddels een kleine 3000. In de leeftijdscategorie daarboven, die van 18 tot 25 jaar, neemt het aantal jonge ondernemers pas echt een enorme vlucht: 130.000 inmiddels.

Lees ook: Jonge ondernemer Vincent (24) werkt aan 'Tesla’ onder de warmtepompen

Meer lef, nieuwsgieriger én eigenwijzer

De verklaring? Deze generatie heeft meer lef, is nieuwsgieriger en ook nog eens eigenwijzer. En voorbeelden hebben ze te over. Op TikTok en YouTube zien ze leeftijdsgenootjes die sieraden verkopen of vloggen over populaire games, hun succes uitventen. Dat werkt aanstekelijk, stelt de KVK.

Op veel scholen krijgen ze bovendien les in ondernemerschap, al dan niet vrijwillig. Op maar liefst 551 middelbare scholen, mbo’s en hbo’s volgen jongeren de programma’s van Jong Ondernemen. Die stichting heeft onlangs de handen ineengeslagen met de KVK om jeugdige ondernemers nog beter op weg te helpen. Hoe run je een bedrijf? Hoe kom je aan geld? Hoe pitch je jouw plan?

Beide zijn ervan overtuigd dat ‘het ontdekken en ontplooien van talent en het ontwikkelen van een ondernemende houding van waarde is voor een succesvolle toekomst’.

Ik voelde me er als een kind in een snoepwinkel. Wat anderen met auto’s hebben, heb ik met tegels. Mijn opa was vroeger tegelzetter, misschien dat dat meespeelt

Prille twintiger regelt complete badkamers en toiletruimtes voor particulieren en bedrijven

Mathijs Sars, net 20, heeft dat soort zetjes allemaal niet nodig gehad om zijn handel in sanitair en tegels op poten te zetten, zegt hij. ,,Ik zoek het liever zelf uit. Trial-and-error. En ja, dan ga je ook weleens onderuit. Gelukkig niet financieel – daar ben ik ook niet bang voor – maar je ontdekt waar valkuilen kunnen zitten. Bijvoorbeeld dat er kleurverschil kan zitten in een en dezelfde partij tegels.”

Als je op de website van Sars Tegels en Sanitair terechtkomt, heb je er geen sjoege van dat daar een prille twintiger achter zit die vanuit de garage van zijn ouders complete badkamers en toiletruimtes voor je kan regelen. Voor particulieren en bedrijven. ,,Van budgetprijzen tot super-de-luxe.”

Zelf doet de Vughtenaar er luchtig over dat hij met gepokt en gemazelde aannemers, interieurontwerpers en fabrikanten aan tafel zit. ,,Voor mij is dit heel normaal, dit is mijn wereld.” Op de middelbare school (Gymnasium Beekvliet in Sint-Michielsgestel) kon hij zich dan ook storen aan klasgenoten die droomden van een vaste baan met alle zekerheden die daarbij horen. Want toen hij 10 jaar was, wist hij al: ik word ondernemer. ,,Eerst studeren en dan kijken naar een product waar ik een goed gevoel bij heb en waar vraag naar is.”

Zijn studie organisatiewetenschappen aan de Tilburg University was van korte duur, het runnen van zijn bedrijf slokte al zijn tijd op. Nog steeds, vijftig à zestig uur per week. ,,Dus nu studeer ik aan de Open Universiteit. Bedrijfskunde. Dat kan ik mooi in de avonduren en in mijn eigen tempo doen.”

Afnemers uit China, India, Amerika, het Midden-Oosten, heel Europa

Sars is net terug van een beurs in Italië, waar zeshonderd fabrikanten in twaalf grote hallen hun laatste noviteiten showden. ,,De hele wereld was daar. Afnemers uit China, India, Amerika, het Midden-Oosten, heel Europa. Als je geen afspraak hebt, loop je daar verloren rond. Dus dat had ik van tevoren wel geregeld. Ik voelde me er als een kind in een snoepwinkel. Wat anderen met auto’s hebben, heb ik met tegels. Mijn opa was vroeger tegelzetter, misschien dat dat meespeelt.”

Al richtte hij op zijn 17de eerst nog een ander bedrijfje op. ,,Ik ging bedrijfsvideo’s maken. Omdat video’s maken mijn hobby was. Maar nu staat dat op een laag pitje. Ik wil verder in de tegels.” En dat is niet per se een makkelijke business. ,,De markt is redelijk verzadigd en de gasprijs maakt het er niet makkelijker op. Tegels, wc-potten, dat wordt allemaal gebakken in ovens. Ik ben er net op tijd ingestapt.”

Spiegelt ondernemer zich aan Chahid Charrak?

Spiegelt hij zich weleens aan Chahid Charrak, die net als hij op zijn 18de begon met handelen in sanitair en tegels? En die tien jaar later zes bedrijven in die branche heeft, multimiljonair is, in een dikke villa woont en in een goudkleurige Lamborghini rijdt. (Die hij onlangs bij de politie moest inleveren, omdat hij er 250 kilometer per uur mee over de A28 scheurde.)

,,Nee joh! Dat is totaal niet mijn drijfveer. Ik mag heus niet klagen hoe het financieel gaat, maar ik steek m’n geld liever in mijn bedrijf. Om te verbeteren wat er te verbeteren valt. Bijvoorbeeld door naar zo’n beurs in Italië te gaan. Uitbreiden wil ik absoluut, maar dan wel om nog meer klanten een zo scherp mogelijke prijs te kunnen bieden. Je mag jezelf heus wel een keer belonen, maar pas als de tijd rijp is. Daar ben ik heel zuinig in.”

Lees ook: Deze ondernemer had niets met kleding, maar zijn merk Black Bananas is hit bij jeugd

15-jarige mag niet slijterij of taxibedrijf beginnen

Er is geen minimumleeftijd om te starten met een eigen zaak, maar onder de 18 mag je niet zomaar alles doen. Sowieso moet de handel passen bij de leeftijd van het kind. Een jongen van 15 kan bijvoorbeeld wel websites bouwen of sneakers verkopen, maar hij mag niet een slijterij of een taxibedrijf beginnen.

Om spullen te bestellen, een shop te openen op bol.com of het openen van een zakelijke rekening en het afsluiten van een contract met een betaaldienst, moeten ouders van een minderjarige toestemming geven. Zij zijn aansprakelijk en kunnen een aankoop terugdraaien als ze het er niet mee eens zijn. Vandaar ook dat Sars zich pas op zijn 18de verjaardag inschreef bij de Kamer van Koophandel.

Dat kwam op een wonderlijke manier tot stand. ,,We hadden thuis het toilet verbouwd en toen ontdekten we dat de wastafel verkeerd afliep. Dus terug naar de winkel en daar verwezen ze ons naar een magazijn op een heel andere plek. Al met al waren we een halve dag aan het rijden. Dat vond ik echt niet kunnen; zo ga je niet met klanten om. Als mij dit nu gebeurt, rijd ik zélf naar dat magazijn. Dat is mijn verantwoordelijkheid.”

,,Er was ook iets mis met de tegels. Toen ben ik zelf gaan bellen naar de fabrikant in Italië - zo ben ik via via aan mijn huidige leverancier gekomen. Zo is het balletje gaan rollen. Een kennis van me wilde een nieuwe badkamer en wist dat ik connecties had. En zo had ik mijn eerste klant. Door rechtstreeks bij de fabrikant te bestellen kan ik een scherpere prijs bieden.”

Ik vroeg de rechter nog of ik nu ook een Ferrari mocht kopen. Als grapje. Want dat mag wel, maar dat ga ik niet doen. Ik investeer liever

Een rechter kan een 16- of 17-jarige volwassen verklaren – als ondernemer dan

Bij Frank ging het iets anders. Als 13-jarige puber wilde hij graag een duur shirt hebben. ‘Ga er maar voor werken in de kas’, zeiden zijn ouders. ,,2,50 euro per uur kreeg ik voor het oprapen van takjes en het maken van bossen bloemen. Al snel kreeg ik loonsverhoging, want ons mam vond die 2,50 maar zielig voor mij. Op mijn vijftiende mocht ik voor het eerst mee verkopen op de markt en een half jaar later al vroegen ze of ik het wilde overnemen. ‘We zien potentie in jou’, zeiden ze.”

Nog altijd is de bloemenverkoper een minderjarige, maar er is wettelijk een foefje om dat te omzeilen. Een rechter kan een 16- of 17-jarige volwassen verklaren – als ondernemer dan – zodat hij of zij toch een zakelijke rekening kan openen en contracten afsluiten.

Als verjaardagscadeau naar de rechtbank

Verhoeven: ,,Dat hebben we dus gelijk op mijn zestiende verjaardag aangevraagd. Ik vroeg de rechter nog of ik nu ook een Ferrari mocht kopen. Als grapje. Want dat mag wel, maar dat ga ik niet doen. Ik investeer liever. Mijn ouders hebben een paar stukken grond waar ze planten op telen en daar zit ik nu ook voor 25 procent in. Op de basisschool kreeg ik het laagste schooladvies en zie nu eens waar ik sta, haha.”

Toch wel handig als je ouders een bloemengroothandel hebben, nietwaar? ,,In sommige opzichten misschien wel. Ik kan gebruikmaken van hun kas en hun materialen. En ik kan bijvoorbeeld vragen hoeveel bloemen ik moet meenemen naar de markt. Als het op een zaterdag heel druk is, kan ik ze bellen en komen ze me helpen. Verder word ik behandeld als iedere andere afnemer; ik betaal gewoon hetzelfde voor hun bloemen.”

Lees ook: Amarins (11) heeft nu al haar eigen bedrijf: ‘Over 5 jaar wil ik mijn ouders in dienst hebben’