'Baas B' dol op Steef

Stefan Karper (25) heeft het syndroom van Down. Maar dat weerhoudt eetcafé De Banjaard in Zierikzee er niet van hem in te zetten voor de bediening en achter de bar, schrijft de PZC vrijdag.

Goeiemiddag. Drinken? Koffie?" De nieuwe gast die binnenstapt heeft ogenblikkelijk z'n aandacht. Stefan geeft de bestelling door aan barman en mede-eigenaar Camiel van Tiggelhoven, door hem steevast Baas B genoemd. "B, van Banjaard", legt Stefans moeder Ingrid Sterkenburg uit. Hij zet het kopje koffie op tafel. "Hier?" En maakt een uitnodigend gebaar om te gaan zitten. Trots toont Stefan de kaart met het 10-euro-menu, in verband met het 10-jarig jubileum van de huidige eigenaren. En passant frummelt hij wat aan de capuchon van mijn vest, die blijkbaar verfrommeld is geraakt.

Iedere woensdagmiddag helpt Stefan een handje mee in het eetcafé aan de Nieuwe Haven in Zierikzee. Hij kwam er af en toe al eens naar wedstrijden van Ajax of het Nederlands elftal kijken en kent de barman en een aantal stamgasten ook van de plaatselijke voetbalclub. Camiel: "Hij was de verzorger van ons team en op een gegeven moment heb ik Stefan gevraagd of hij het leuk zou vinden een beetje te helpen met glazen spoelen. Dat heeft hij een paar keer gedaan, maar daarna is dat eigenlijk een beetje doodgebloed. Totdat Ingrid belde dat ze nog een dagdeel te besteden had voor Stefan en of hij niet zou kunnen komen helpen. Dat was een dik half jaar geleden en eigenlijk gaat het prima zo."

Koffieschenken en schoonmakenStefan heeft het verstandelijk vermogen van een kind van 3 tot 4 jaar oud. Emotioneel zit hij op het niveau van een 2,5-jarige, zegt zijn moeder. Drieëneenhalve dag per week werkt hij begeleid in de lunchroom van de Victoriakliniek in Zierikzee. Koffieschenken en een beetje schoonmaken, aldus Stefan. Zijn klusjes in De Banjaard zijn vergelijkbaar, waarbij hij steeds iets meer in de bediening mag doen. Ontzettend spontaanCamiel: "Steef is ontzettend spontaan, je merkt aan de gasten dat ze dat gewoon leuk vinden. Iedereen die binnenkomt, begroet hij en loopt de tafeltjes langs om te vragen of het eten lekker is. Alleen bij bekenden is hij wel eens té vrij in z'n gedrag. Dan moeten we hem soms even temperen. Hè Steef!" Stefan pakt Baas B bij de hand en aait hem, iets wat hij regelmatig doet tijdens het gesprek. "In het begin kwam een vaste gast die hij ook goed kent binnenen en dan was het gelijk van: 'Lekker zuipen! Slappe zak!' Maar nu weet hij dat je anders moet omgaan met bekenden die hier als gast binnenstappen. Daar moet je vriendelijk tegen zijn, toch Steef?" Met een ferm 'ja' bevestigt Stefan dat hij snapt waar Camiel op doelt, en reikt maar weer eens over de tafel naar zijn hand.

Het werk in De Banjaard is aan twee kanten goed voor Stefan, vertelt moeder Ingrid. "Voor hem is heel belangrijk dat hij leert met andere mensen om te gaan. Maar dat geldt ook andersom. Ik heb een zoon met Down, thuis sta je daar nauwelijks nog bij stil. Dat komt pas weer wanneer je daar door de buitenwereld mee wordt geconfronteerd. Jongens als Stefan horen ook bij de maatschappij. Dat wordt wel eens vergeten."

Twee dikke duimenCamiel: "Je moet gewoon iets meer geduld met hem hebben. Maar je ziet hem vooruit gaan. Dat is het leuke. Toch Steef?" Baas B krijgt twee dikke duimen en een vette grijns cadeau.

Camiel van Tiggelhoven,barman : 'Bij bekenden is hij wel eens té vrij in z'n gedrag. Dan moeten we hem soms temperen'

Ingrid Sterkenburg,moeder : 'Voor hem is belangrijk dat hij leert omgaan met andere mensen. Net als andersom'