Evelyn sluit de deuren van de winkel die haar vader 60 jaar geleden begon: ‘Het is te onzeker geworden’

Oudere Dordtenaren kennen haar vader wel. ‘Rob Schuim’, noemden ze hem in de stad. Hij en haar moeder begonnen in 1966 een zaak in schuim en stofferingen voor kussens, meubels en bedden op de Voorstraat, tegenover de Wijnbrug. Een kolossaal winkelpand met beneden de winkel, achter een magazijn en boven ateliers en kamers om te snijden en te naaien.

Tot begin jaren 70 woonde het gezin boven de winkel. Toen verhuisde het vanwege de herrie van enkele beruchte horecazaken in de buurt naar Dubbeldam. Evelyn (55) werkte vanaf haar vijftiende in de zaak en nam die in 2002 over van haar ouders. Nu vindt ze het genoeg en sluit ze op 31 januari 2023 de deuren. ,,Ik ben al veertig jaar dag en nacht hier. Straks zit ik met te weinig personeel en loop het risico alles kwijt te raken wat ik heb verdiend. Normaal zeg ik: ondernemen is leuk. Nu is het meer troubleshooten. Bovendien heb ik geen opvolging en is een verkoop in deze tijd lastig. Daarom stop ik”, legt ze uit in het AD.

60 jaar een begrip in Dordrecht

De zaak is al bijna zestig jaar een begrip in Dordrecht. Vooral onder binnenvaartschippers, die van heinde en verre komen voor de inrichting van hun stuurhuizen en woonverblijven. Hoewel het nu meer op een beddenwinkel lijkt, is het zelf snijden van schuim en op maat stofferen en maken van kussens, meubilair en matrassen een specialisme. ,,Dat is en blijft onze passie”, stelt Erkens.

Op zijn hoogtepunt had Roberts Speciaalhuis zeven mensen in dienst. De laatste jaren een stuk minder. Medewerkers stopten of naderen hun pensioen. Ondanks de ruimte op de Voorstraat, heeft de zaak nog een loods van 500 vierkante meter nodig aan de Provincialeweg. Voor opslag. Die wordt over enkele jaren gesloopt. Erkens ging daarom op zoek naar een nieuwe, in combinatie met een nieuwe showroom en winkel, maar loodsen met een retail-bestemming zijn in Dordrecht schaars en duur.

Energieprijzen en inflatie hakken erin

Van corona had de zaak geen last. Erkens hoefde niet eens steun aan te vragen. De stijgende energieprijzen hakken er wel in. De stijgende inflatie zorgt ervoor dat haar klanten minder te besteden hebben. ,,Ik voorzie een recessie”, zegt ze. ,,Ook is er door corona een tekort aan alles ontstaan. Er is enorme schaarste aan materialen en je bent contant aan het bellen of iets nog op voorraad of leverbaar is. Ook de prijsstijgingen zijn gigantisch. Dat kun je niet allemaal doorberekenen aan de klanten”, zegt ze

Daarom kwam ze tot een belangrijk besluit. ,,Ik ben gaan rekenen. Ik moet straks zelf nieuw personeel gaan opleiden, ik moet 50.000 tot 60.000 euro investeren en dan nog loop ik het risico dat ik al mijn centjes kwijt ben. Dat vind ik te onzeker en dat ga ik dus niet doen”, stelt ze.

De komende maanden is er een leegverkoop. Sinds ze aankondigde te stoppen regent het reacties van teleurgestelde klanten. In de winkel en op social media. ‘Wat moeten we zonder jullie?’ en ‘we zullen jullie missen’, zeggen ze. Ook het personeel is teleurgesteld. Ruud en Monne moeten na 25 jaar trouwe dienst op zoek naar iets anders.

Wat Erkens hierna gaat doen, weet ze nog niet. Ze zegt de huur bij haar vader op, waarna het pand te koop komt. Wellicht komen er appartementen in. Erkens gaat binnenkort iets doen wat ze nog nooit heeft gedaan. ,,Ik neem in oktober een week vrij om te wandelen in Spanje”, zegt ze.