Nieuws Personeel

Alle ruimte voor gastvrijheid in restaurant Helai

Het AD Rotterdam ging voor de Gouden Pollepel langs bij restaurant Helai, aan het water van de Nieuwe Maas: met deze mooie nazomer wilden we wel eens iets anders. Niks hips conceptueels in een ruig-industrieel interieur, maar fijn eten op een bijzondere plek. Het werd Afghaans, op Zuid.

Lot Piscaer | Foto: Jan de Groen 14 september 2016

Helai 1065

En anders was het. Niet zozeer op het gebied van de keuken, want die staat bekend om zijn relatief milde smaken. Maar wel op het gebied van sfeer, bediening en interieur. Want wat een aangename en verrassende zaak is Helai.

Gelegen in het buurtje rondom Pathé De Kuip, tussen grootgruttende eethutten, is dit een verademing. De zaak ligt aan het water van de Nieuwe Maas met een weids uitzicht op de stad. Als je geluk hebt, kun je plaatsnemen in een van de ronde zitjes op het podium, waardoor je als een pasja over alles uit kijkt.

Wat je dan ziet? Een grote marmeren zaal met palmbomen, duizend-en-een-nacht-lampen, een fontein en Oosterse nissen. Aan het plafond hangt een groot geplisseerd doek, dat als canvas dient voor de verlichting die van kleur verandert bij het vorderen van de avond. Het publiek is opvallend internationaal, in de leeftijd van 0 tot 99.

RustDe ruime zaal kan op het eerste gezicht wat ongezellig aandoen. Vooral in combinatie met het glanzende marmer ligt de associatie met een hotellobby voor de hand. Maar die ruime opzet heeft ook een groot voordeel: het geeft rust.

Rust scheppen ook de dames van de bediening. Ze lopen sereen door de zaal. Ze verstaan de kunst om op precies het juiste moment aan tafel te verschijnen, zijn hartelijk en enthousiast. Onvermoeibaar leggen ze de kaart uit aan eerste keer-gasten zoals wij en serveren thee met kardemom uit sprookjesachtig mooie potten.

ElegantAls kennismaking kiezen we voor het menu met de Afghaanse rijsttafel. Vooraf verschijnt een bordje met dumplings: mantu (met gehakt) en ashaak (met prei). Aan het deeg van de dumplings herkennen we de Chinese invloeden in de Afghaanse keuken. Ze zijn goed bereid: het deeg glanzend en stevig, de vulling kruidig. De combinatie van yoghurt en pittige linzencurry, die als saus over de dumplings ligt, maakt van de eenvoudige ingrediënten een elegant gerechtje.

De rijsttafel wordt geserveerd op een grote zilverkleurige schaal, met de qabuli pilav (rijst met gekarameliseerde wortel en rozijnen) als middelpunt. Er omheen een tiental schaaltjes.

De curry's met vlees bestaan uit subtiel zoet lamsvlees, kruidig gehakt en een boterzachte kip korma. Aan de groentekant vinden we een op de eerste beet wat inwisselbare aardappel- en pompoencurry. De spinazie maakt meer indruk, evenals de malse aubergine. Kan een aubergine mals zijn? Hier wel.

Voor wat extra pit voegen we de chutney toe, een groene saus van groene chilipepers en korianderblad. De serveerster ziet dat we ervan genieten. ,,Hier staat ook nog wat van die saus he?" De witte saus daarentegen laten we links liggen, die doet ons meer aan Calvé denken dan aan curry's.

RozenwaterTernauwernood kunnen we het dessert nog op. Dat is door het rozenwater als smaakmaker niet iedereens favoriet, maar keurig in orde.

Bij het afrekenen bedanken we onze ober voor haar goede werk. Een nog bredere glimlach breekt door. ,,Ik vond het leuk om jullie te bedienen vanavond."

Gerelateerde artikelen:

Afghaans restaurant Helai wordt plek voor heel Rotterdam