Bijna 60 jaar in het vak

In 1956 zag Mulders moeder een advertentie in het Utrechts Nieuwsblad. Garage Wielingenplein zocht een nieuwe medewerker. Zijn moeder besliste dat hij moest gaan solliciteren.

Mulder kwam net van de ambachtsschool die tot 1977 aan de Schoolstraat was gevestigd. Daar werd hij tot machinebankwerker opgeleid. Dat paste hem goed, want Mulder wist op jonge leeftijd al dat hij automonteur wou worden.

VeranderingDe 15-jarige Mulder, die destijds nog in IJsselstein woonde, stapte op zijn fiets richting Utrecht om te solliciteren. Hij werd aangekomen en is er nooit meer weg gegaan.

In de bijna zestig jaar dat Mulder bij de garage werkt, is er veel veranderd. ,,In het begin hadden we helemaal niks. Alleen een houten werkbank en wat gereedschap." Inmiddels staan er vier bruggen en een werkkuil.

Aan een wand hangt nog wat oud gereedschap. ,,Dat gooi ik niet weg", zegt Mulder. Vroeger had hij het naar eigen zeggen arm. Daarom waardeert hij wat hij heeft opgebouwd. Hij is er zichtbaar trots op.

VerantwoordelijkheidIn de jaren 80 werd zijn toenmalige baas ziek, waarna Mulder de zaak overnam. Ineens was hij de eigenaar. Daarbij kwam ook meer verantwoordelijkheid. Probleem was dat Mulder geen middenstandsdiploma had. Als ondernemer moest je dat wel hebben. Daarom kreeg hij een boete van 220 gulden.

Na 23 jaar te hebben gewerkt, moest hij terug naar school om het benodigde diploma te halen. Met zijn 38 jaar was hij de oudste in de klas. ,,Het technische deel haalde ik in één keer, maar voor de theorie moest ik terugkomen", zegt hij lachend.

Op papierSinds twee jaar is Mulder officieel geen eigenaar meer van de garage. Zijn dochter Karolien en zoon Arjan hebben de zaak overgenomen. Maar alleen op papier, want Mulder staat nog elke dag in zijn blauwe stofjas te sleutelen aan auto's. Volgens zijn dochter houdt het hem fit.

En dat blijkt te kloppen. Moeiteloos haalt Mulder herinneringen op van vroeger.

Of hij ooit stopt? ,,Ik denk dat ze hem tussen zes planken weg moeten dragen", grapt zijn dochter.