Nieuws Personeel
Dubbele gevoelens bij medewerkers V&D Deventer
,,Ik heb heel goed geslapen'', klinkt het verrassende antwoord van Erik Hofstee, de man die tot dinsdag bedrijfsleider was in de Deventer vestiging van V&D. Hofstee zegt het heel prettig te vinden dat de onduidelijkheid eindelijk voorbij is.
Het doek is eergisteren dan wel definitief gevallen voor het warenhuisconcern dat bijna 130 jaar heeft bestaan: de duizenden medewerkers zweven niet langer tussen hoop en vrees. De gehoopte doorstart van V&D is van de baan; iedereen weet dat-ie op zoek moet naar een andere baan.
Dit laatste geldt alleen nog even niet voor de leden van de door de curator te vormen 'rompteams'. Die moeten onder meer zorgdragen voor de ontmanteling, het leeghalen van de V&D-panden. Onduidelijk is wanneer dit in Deventer gaat gebeuren.
HoudbaarVan de voorraad producten met een bepaalde houdbaarheid in de vestiging aan de Brink, denk aan sinaasappels, koffie, thee en chocolade, is de afgelopen dagen het overgrote deel al overgebracht naar La Place aan het Boreelplein. Het restant is door een leverancier van V&D opgehaald met onbekende bestemming afgevoerd.
De bijeenkomst met de medewerkers van het warenhuis aan de Brink in Deventer kenmerkte zich dinsdagavond volgens Hofstee door gemengde gevoelens: ,,We hadden een goed samenzijn met drankjes bij NO11 aan de Grote Poot. Het gevoel was dubbel: aan de ene kant hebben we met elkaar gelachen, aan de andere kant was het ook emotioneel.''
VerrassingHoewel Els Goossens (75) maandag al het gevoel had van 'dit gaat niet goed', kwam het nieuws over het definitieve einde voor V&D een dag later toch als verrassing. ,,Ik hoorde het op de radio en het raakte mij absoluut. Dat geldt ook voor mijn broers en zussen.''
De tegenwoordig in Den Haag woonachtige Els Goossens woonde van grofweg 1940 tot 1960 in Schalkhaar. In Deventer was haar vader Jan decennia lang directeur van de V&D. ,,Zelf heb ik hier alleen vakantiewerk gedaan, mijn oudste broer Geert heeft wel een vaste baan bij Vroom en Dreesmann gehad. Hij was betrokken bij de financiële kant.''
FamilieVader Jan ging begin jaren zestig met pensioen, maar fungeerde daarna nog jarenlang als adviseur voor de vestigingen in Zwolle, Apeldoorn en Deventer. Het familiegevoel dat V&D uitstraalde als bedrijf en ook heel lokaal zoals in Deventer, was volgens Els Goossens heel kenmerkend. De positieve herinneringen aan dit gevoel, met daarbij de band tussen haar familie en V&D, maakt dat de teloorgang van het concern haar zo raakt.
Onroerend goedRaar is in haar ogen dat de uiteindelijk mislukte onderhandelingen alleen maar over het onroerend goed leken te gaan. ,,In de jaren vijftig, zestig en zeventig ging het om de kwaliteit van de producten, de medewerkers en de klanten.''
