Einde aan een slagersdynastie

Het begon rond 1920 met Adriaan Keller. Een eigenzinnige jongen was hij, volgens zijn kleinzoon Kees Keller (59). Opgegroeid als boerenzoon op de Braberhoeve bij Willemsdorp en een keiharde werker. Dat leerde je wel op zo'n boerderij.

Adriaan werd slagersknecht bij Kruimel aan de Krispijnseweg. Lang hield hij het daar niet uit. Adriaan was niet het type om onder een baas te werken. In 1922 begon hij zelf een slagerij aan de Krispijnseweg 45. ,,Kruimel was daar niet blij mee'', grinnikt Kees. ,,Mijn opa nam namelijk ook zijn meesterslager Jan de Man mee. Dat was een slimme zet. Want zelf had hij te weinig ervaring.'' Ondernemersbloed had Adriaan wél. Krispijn was in opbouw en steeds als er een verhuiswagen de wijk in reed, fietste Adriaan er achteraan. Iedere nieuwe bewoner kreeg een folder van Keller in handen gedrukt.

Tijdens de crisis van de jaren 30 en de Tweede Wereldoorlog hield Adriaan maar net het hoofd boven water. ,,Het verhaal gaat dat opa zelfs de boiler niet meer kon betalen'', vertelt Kees. ,,Maar in de oorlog kreeg hij honderden diepgevroren schapen aangeleverd. Dat was weer een meevaller.''

FilialenIn 1940 trad zoon Jan aan in het bedrijf, in 1945 zoon Ad. Drie gezinnen leefden voortaan van de slagerij, die na de oorlog behoorlijk uitgroeide. Keller werd de grootste ambachtelijke slagerij van de stad.

In de jaren 60 kwamen er twee filialen bij: één in Sterrenburg, waar Piny, de vrouw van Jan, de leiding kreeg. En één aan de Reeweg Oost, waar Ads vrouw Lynie aan het roer stond. De mannen bleven aan de Krispijnseweg werken: Adriaan in de slagerij, Ad in de worstenmakerij en Jan die de inkoop regelde.

Met name de zelfgemaakte worsten maakten het bedrijf groot. Al voor de oorlog was Adriaan daarmee begonnen. Hij had zelfs een Duitse worstenmaker, Felix, in dienst genomen. In 1977 verhuisde Ad met de worstenmakerij naar de Jacob Catsstraat. En toen Kees in de jaren 80 aan de slag wilde, moest hij van zijn vader eerst een goede worstenmaker worden. ,,Daarom stuurde hij me een jaar naar het Duitse Gronau'', vertelt Kees. ,,Ik wilde niet, maar achteraf had hij gelijk. Ik heb daar ontzettend veel geleerd.''

NaamKees heeft als enige telg uit het Keller-geslacht het bedrijf overgenomen. Opa Adriaan overleed in 1970 en zijn vader Jan in 1990. Oom Ad is sinds lang met pensioen. Deze maand doet Kees het enige overgebleven Kellerfiliaal in Sterrenburg van de hand. Ook sluit hij de worstenmakerij, die sinds 1996 aan de Reeweg Oost was gevestigd. ,,Ik zou moeten investeren, maar dat is lastig vanwege de geplande uitbreiding van het winkelcentrum'', legt hij uit. ,,Daarom is dit een goed moment om te stoppen. Ook omdat ik een uitstekende opvolger heb gevonden. Maar jammer is het wel, natuurlijk, dat de naam Slagerij Keller nu uit Dordrecht verdwijnt.''

Het laatste filiaal van slagerij Keller is vanaf vandaag in handen van slagersbedrijf Gelderblom, dat ook een vestiging in Rotterdam heeft. Er vallen geen ontslagen. Het personeel van de slagerij én van de worstenmakerij komt in dienst van de nieuwe eigenaar.