Iedereen wil werken in het Holland Heineken House

Maurits van Sommeren (23) uit Ewijk snapt die populariteit wel. "Hier werken? Het vetste wat ik ooit gedaan heb. Een vriend die voor het HHH in Sotsji werkte, waarschuwde me er al voor en ik kan met een gerust hart zeggen dat hij niet gelogen heeft. Dit is een ervaring die je nooit meer vergeet. Dit was voor mij ook het moment om het te doen. Ik heb net mijn studie bouwkunde afgerond en ik weet nog niet wat ik nu wil doen."

Tijdens de Olympische Spelen schrijft Van Sommeren letterlijk de meeste geschiedenis. Hij heeft in het Holland Heineken Huis (HHH) een eervolle en belangrijke taak: hij graveert de tegels voor Heinekens beroemde Legendary Lane, waar alle medaillewinnaars in worden vereeuwigd.

HuldigingVan Sommeren kijkt met heel andere ogen naar de judopartij van Anicka van Emden. Hij ziet wat er gebeurt op het grote scherm: Anicka wint brons! Hij haast zich meteen na het gevecht naar de graveermachine. Hij moet direct aan de slag, want de tegel moet dezelfde avond nog klaar zijn. Dan is er de traditionele huldiging in het HHH.

Zes fotografen en cameramannen zwermen om het tafereel heen. Bij een medaille tellen alle details. Van Sommeren zit letterlijk in de spotlights, maar heeft geen tijd om er aandacht aan te schenken. Als een grootmeester werkt hij in mentale afzondering aan zijn tegel.

HandigHij is natuurlijk niet fulltime graveerder. Uit zijn cv sprong een ding in het oog: Van Sommeren is handig. De zaal waar de atleten gehuldigd worden, komt van zijn hand. Hij bouwde het podium, het decor en de barren op, legde vloeren en sjouwde alles wat er gesjouwd moest worden. "Ik zat in de tweede vlucht, dus ik ben hier al sinds 17 juli. Dat betekent dat ik veel aan de voorbereiding heb gedaan. De zaal die je nu ziet, zag er heel anders uit. Veel kaler. Bijna alle medewerkers zijn hoger opgeleid, dus ze hadden nog wel wat mensen nodig met praktijkervaring. Ik heb vaak als timmerman gewerkt, dus mijn taak hier was in het begin simpel: klussen."