Fabriek Deventer stopt met snoepjes

De tafel ligt bezaaid met de beroemde vruchtenhartjes, of gelukshartjes, zoals Jan Jozef Schoemaker ze graag mag noemen. Voor de foto is hij naarstig op zoek naar het hartje met de tekst 'goodbye'. Hoe toepasselijk, want ze verdwijnen uit het assortiment. Met pijn in zijn hart.

Besluit

Jan Jozef Schoemaker(70) is samen met zijn broer eigenaar van het Deventer familiebedrijf Senzora, dat in 1876 het levenslicht zag. Hij behoort tot de vierde generatie. Met de dagelijkse bedrijfsvoering van het was- en reinigingsmiddelen en suikerwerkenbedrijf, houdt hij zich al ruim tien jaar niet meer bezig. Maar als aandeelhouder trekt Schoemaker nog stevig aan de touwtjes en durft hij moeilijke beslissingen te nemen. In het bedrijfsbelang. Maar afscheid nemen van het suikerwerk doet hem zeker wat. Deze tak van sport bij Senzora dateert namelijk al vanaf de Eerste Wereldoorlog. Het behoort tot het levenswerk van zijn familie. ,,Dit was denk ik wel het moeilijkste besluit dat ik ooit voor het bedrijf heb moeten nemen.''

Verkopen

,,Maar cijfers tellen, de omzet was te laag. De investeringen om de omzet te verhogen waren te hoog. We hebben alle opties bekeken om het suikerwerk te behouden, maar telkens weer moesten we concluderen dat het niet rendabel was. De terugverdientijd ten opzichte van de investering stond in geen verhouding. We zijn blij dat we het onderdeel konden verkopen aan collega Fortuin in Dokkum. Kunnen de liefhebbers in elk geval wel van onze snoepjes blijven genieten. Wij gaan ons nu helemaal richten op de wasmiddelen en de soda.''

Levenswerk

,,Nee, mij zal je eind van de maand niet in de fabriek zien als de allerlaatste snoepjes de band afrollen. Dat is toch geen feestelijk moment? Het raakt werknemers ook nog eens persoonlijk. We moeten afscheid nemen van negentien mensen, van de 90 die hier werken. Dat is niet makkelijk. Dat raakt mij óók. Dan ga ik er echt niet staan, als medeverantwoordelijke voor het besluit te stoppen met het suikerwerk. Hiermee verdwijnt toch een stuk levenswerk. Met dit deel van onze bedrijfsvoering zijn we landelijk en óók internationaal bekender geworden.''

Waspoeder

,,En laten we eerlijk zijn, suikerwerk is toch leuker dan waspoeder. Dat laatste heeft de consument echt nodig, terwijl suikerwerk een feestje is. Met snoep kunnen we als bedrijf creatiever zijn, inspelen op festiviteiten of evenementen. De tekstjes op de vruchtenhartjes verzinnen de mensen hier in ons bedrijf. Die gaan met de tijd mee, teksten als 'app me'. Veel buitenlandse tekstjes ook zoals 'pleasure'. We zijn wel internationaal hè. Er is ons ook wel eens gevraagd of we de hartjes konden personaliseren. Dat kan, maar dat kost een productielijn op een dag. En dan moeten er 36 stempels gemaakt worden met 36 of 1 tekstje(s). Elke stempel kost 100 euro. Voor een dag maken we op één productielijn 2.500 kilo hartjes. Kan je lang mee doen hoor. Als ik dan de prijs noem, 12.000 euro, dan deinzen mensen terug. Ze beseffen bij lange na niet wat er allemaal bij komt kijken.''

Erotisch

,,Een van mijn favoriete teksten op de hartjes was 'mispoes'. Humor om dat iemand te geven. Dat hartje zette ik graag in. Als we bijvoorbeeld een vergadering hadden en iemand kwam met een idee dat ik niets vond, dan schoof ik hem of haar dat hartje toe. Die persoon snapte de hint meteen. Ik mocht ook graag vernieuwen in de smaak van de hartjes. Ik stelde mijn vader voor om enkele nieuwe smaken te introduceren, zoals kiwi en passievrucht. Ik wilde ook een erotisch hartje. Nou, mijn vader, goed katholiek als hij was, keek me aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen. Geen sprake van! Ik begreep daar niets van. Tot ik erachter kwam dat ik exotisch bedoelde in plaats van erotisch.''

Lobby

,,De lobby tegen suiker omdat het ongezond is, is van alle tijden. Dat gaat in golfbewegingen en is niet de reden waarom we ermee stoppen. Ook voor snoep geldt, met mate. Ik besef dat met het stoppen van het suikerwerk een stuk historie verloren gaat. Maar het bedrijf kan voortbestaan. En de snoepjes verdwijnen niet. Al maken we ze niet meer zelf. Dat is een positieve afsluiter, toch?''