Horecaondernemer Niels Mulder (NielZ): 'Zie je medewerkers niet als human resources'

,,Als leidinggevende, als werkgever ben jij ervoor je mensen. Niet om ze af te rekenen of te controleren. Jij bent facilitair. Jij moet ze het gevoel geven dat ze altijd bij je kunnen aankloppen voor alles wat ze nodig hebben zodat zij kunnen shinen. Ik geef vertrouwen, ik geef handvaten. Om ervoor te zorgen dat iedereen nog lekkerder werkt.”

Niels Mulder is eigenaar van café-restaurant NielZ. Een horecabastion in Almelo - aan het Marktplein - met meer dan 100 medewerkers, waarvan 30 fulltimers. Binnen en buiten 600 zitplaatsen. NielZ is elke dag open vanaf tien uur ’s ochtends. Twintig jaar geleden stond Mulder een ander concept met een andere naam voor ogen, vertelt hij in Hart voor Zaken. Maar de huurders boven de zaak die in eerste instantie zouden vertrekken, vertrokken uiteindelijk niet. 'Waarom vernoem je het café-restaurant niet gewoon naar jezelf?', opperden zijn vrienden. Velen kenden hem in Almelo. Dus dan wist iedereen gelijk: Hé, die tent is van Niels'. Maar dat vond de ondernemer wat, een kroeg vernoemen naar jezelf.

Kleur, godsdienst, opleiding, seksuele voorkeur: ieder teamlid mag zichzelf zijn

McDonald's bracht de oplossing. Die fastfoodkoning heeft een grote gele M als herkenningspunt. Hij moest ook zoiets hebben, bedacht Niels. Hij schreef zijn naam in tal van letters, en vond online een fraaie Z. ,,Als ik van mijn S nou eens een Z maak en ik verander alle S’en op de menukaart in een Z. Van Zoepen tot Dezzertz.” Dat bleek zoals elke foute wasmiddelreclame te werken, zegt hij. ,,Mensen kwamen zoemend de zaak binnen.” NielZ is niettemin ook met een Z onmisbaar Niels. Want, ja: 'De vent maakt de tent'.

Niels is een goede ‘vent’. Want moeilijk personeel vinden, nee, daarvan heeft hij geen last. Een kwestie van liefde, zegt de horecaman. Hij zorgt oprecht voor zijn medewerkers. ,,Ik ben intrinsiek gemotiveerd om ze stapjes vooruit te helpen en van hen mooiere mensen te maken.” Simpel, door mensen zichzelf te laten zijn. Welk kleurtje, godsdienst, opleiding, seksuele voorkeur of achtergrond iemand ook heeft. Hun favoriete werkkleding mag iedereen zelf uitzoeken. Korte sloof, lange sloof, polo, shirt, wijde blouse, in de huisstijl van het bedrijf. ,,Toen ik mijn eerste baantje in de horeca had - ik was een heel klein mager mannetje - kreeg ik een heel strak wit t-shirt. Dat accentueerde mijn ielheid en daardoor voelde ik mij tijdens het werk totaal niet prettig.” Bij hem werd op dat moment al een zaadje geplant: ,,Als ik het ooit zelf nog eens voor het zeggen krijg in een zaak mag iedereen dragen wat hij wil.”

Een cultuur waarin mensen zich veilig voelen om fouten te maken

Als een nieuwe werknemer zijn kleding heeft uitgekozen, gaat die per koerier naar hem of haar toe. Incluis een sticker met alle social Nielz-hashtags en een brief. ‘Welkom bij de familie’. Moet je je voorstellen, zegt hij. Je bent 16 of 17 jaar, je hebt je eerste baantje in de horeca en krijgt per post een mooie doos. Die ligt op de keukentafel, papa en mama en broers en zussen staan er omheen, en dan lees je hardop die brief: ‘Trek je kleding gerust aan en show die aan je familie en vrienden, en we zien je graag op je eerste werkdag’. Niels: ,,Het gaat om die eerste indruk. Om direct onze cultuur te verduidelijken. Niet alleen aan die nieuwe medewerker, maar aan zijn hele omgeving. We care. We vinden het belangrijk dat jij lekker voelt, dat je zelfvertrouwen hebt.”

Wat her DNA van de 'familie NielZ' is? ,,Een cultuur waarin mensen zich veilig voelen om fouten te maken en elkaar daarop ook durven aan te spreken. Geven om anderen door te kijken naar jezelf. Als er iets misgaat, als er iets misloopt, dat je dan niet naar een ander, maar eerst naar jezelf kijkt. In onze maatschappij rekenen we elkaar heel snel af. Ik zeg: ga elkaar helpen. Fouten maken mag, graag zelfs, want daar leer je van. Bovendien weet je door die openheid hoe fouten ontstaan en hoe je die in de toekomst kunt voorkomen.”

Medewerkers zijn ambassadeurs: weg met de Bokito’s

Werkgevers moeten zich meer bewust zijn van hun leidinggevende rol, zegt Niels. Je medewerkers kijken naar je op. Jij gaat over de contracten en salarisverhogingen. Jij bepaalt de koers. Ook hier is dat rolmodel zo belangrijk. ,,Als jij jezelf als werkgever kwetsbaar durft op te stellen, ben je het voorbeeld voor de anderen binnen je organisatie. Wanneer jij als een Bokito door je bedrijf dendert, kun je nooit een relatie met je medewerkers aangaan.''

,,Dat lukt je met zo’n houding ook niet met je partner. Die vliegt echt gillend weg als jij je bazig blijft gedragen en voor je gevoelens blijft wegrennen. Als jij je emoties toont, anderen helpt hun werk beter te doen, als jij je fouten toegeeft, geven je medewerkers dat door aan anderen. Dat werkt als een balletje. Alleen zo kan je werken aan een cultuur van veiligheid. Eentje waar mensen het okay vinden om elkaar corrigeren, waar ze fouten durven toe te geven en daar ook wat doen. Buiten winnen is binnen beginnen. Zeker, 100 procent 'ja'.”

Voor de ondernemer is het helder, en dat geldt voor elke werkgever: bezie je medewerkers niet als human resources die voor jou bepaalde taken uitvoeren en aan wie je aan het einde van de maand salaris overmaakt. Ga echt een relatie met je medewerkers bouwen. Waar gaan ze op aan? Wat hebben ze nodig om beter hun werk te kunnen doen. Waar worden ze blij van?

Niels: ,,Ik heb geen medewerkers, maar ambassadeurs. Dat zijn de beste recruiters die er bestaan.” Waarom kunnen ze bij Schiphol zo weinig beveiligers vinden? Omdat ze gewoon slechte arbeidsvoorwaarden hebben? Extra geld, nee, dat werkt alleen op de korte termijn. ,,Als je eigen medewerkers geen fan van je bedrijf zijn, wordt het vinden van nieuwe mensen erg moeilijk.''