Nieuws Personeel

Van Alphen schoenen: vijf generaties succesvol

Een schoenenwinkel die meer dan 150 jaar bestaat, waar vijf generaties bij hun leest zijn gebleven en die sinds kort het predicaat hofleverancier voert. Van Alphen schoenen in Naaldwijk is inmiddels uitgegroeid tot een begrip, schrijft het AD.

Rien van den Anker | Foto: Thierry Schut, Historisch Archief Westland 24 juni 2016

Van Alphen Schoenen

Naaldwijker Albertus van Alphen leerde het schoenmakersvak bij zijn Brabantse familie; zijn schoenenwinkel bestaat inmiddels ruim anderhalve eeuw. Met de vijfde generatie en sinds kort voorzien van het predicaat hofleverancier. ,,Iedereen weet inmiddels hoe belangrijk de voet is, de fundering van het lichaam, daar rust alles op", zegt Bert.

Kartonnen dozenOoit was de Naaldwijkse schoenenwinkel een kleine ruimte met muren die tot het plafond vol stonden met kartonnen dozen. Het grote licht ging pas aan zodra een klant binnenkwam. ,,De hele voorraad was zichtbaar, in het midden stond een rijtje stoelen", vertelt Ria Bom - Van Alphen, van de vierde generatie. ,,Iedere werkdag was de winkel tot 's avonds 22.00 uur open, op zaterdag zelfs tot 23.00 uur", vult broer Bert aan.

Het enige winkelattribuut dat de tijd overleefde is het pasbankje. Met zo'n schuin voetenplankje. ,,Hoewel moderner, het is er nog steeds."

FamiliebedrijfHun overgrootvader Albertus van Alphen had het vak geleerd bij familie in de Brabantse Langstraat: leerlooiers en schoenmakers. In 1865 vestigde hij zich in de Naaldwijkse Molenstraat. Het werd een familiebedrijf, na hem was er zoon Arnoldus, daarna weer Albertus, daarna weer een, beter bekend als Bert. De laatste gaf enkele jaren terug het stokje over aan zoon Alex.

Albertus van Alphen (links op de foto) in de Naaldwijkse Molenstraat

Bijna was er een kink in de familiekabel gekomen. De vader van Ria en Bert werd op zijn 21ste jaar wees en werkte toen al bij de veiling in Kwintsheul. Hij moest kiezen; het werden uiteindelijk de schoenen.

MateriaalIn het allereerste begin was de schoenenkeuze voor de gewone man beperkt, slechts functionaliteit en degelijkheid telden. Voor heren was er een loopschoen met veters. Zwart of bruin, soms grijs. Daarnaast waren er voor mannen houtgepende bokspantoffels, waar je zo gemakkelijk in en uit kon stappen. ,,Er was alleen zwaar en hard materiaal beschikbaar, schoenen moesten vooral lang meegaan."

Voor mannen waren er ook klompsokken, gemaakt van zacht leer. ,,Die droegen zij in hun laarzen. Thuis gingen de laarzen uit enbleven ze op die klompsokken rondlopen. En natuurlijk waren er geruite kameelharen pantoffels", vertelt Bert. ,,En voor de vrouwen waren er veelal, molières met veters, pas later kwamen er ook pumps met lage, brede blokhakken. Van enige mode was geen sprake", aldus Ria.

Weer later kwamen er ook overschoenen die letterlijk over bestaande schoenen werden aangetrokken. ,,Zodat je met regen toch met droge schoenen aan een familieverjaardag kon beginnen." Heel praktisch waren de Solexlaarzen, hoog en met een rits. ,,Niet mooi maar voeten en kuiten bleven brommend wel droog." In de eerste honderd jaar van Van Alphen hadden veel klanten het niet breed. Net als bij kleren werden schoenen dus ook gerepareerd, gezoold en gehakt. Voor de gebruiker maar ook voor jongere gezinsleden. Soms werd er een neusje opgezet en kon een ander er weer een tijd mee lopen. ,,Schoenen werden totaal afgedragen. Er zijn vroeger heel wat kindervoetjes verknald. Na zoveel reparaties zat er geen pasvorm of lijn meer in", zegt Ria, ,,De tijd is gelukkig voorbij dat je met een steunzool alleen in lompe schoenen moest lopen. En dat je uit armoe jaren maar zo'n uitgelopen, niet meer effectieve zool bleef gebruiken."

VerbouwingBegin jaren 50 werd de schoenenwinkel compleet verbouwd, de oude voorkant met gordijnen verdween en er kwam een nieuwe gevel met een portiek en aan weerszijden een verlichte etalage, met daarboven een chique glas-in-lood strook. ,,Toen kwam er ook een grote bank. Als je pech had moest je tijdens het passen wel even opstaan want onder de zitting zat de voorraad kaplaarzen."

In 1957 verhuisde de winkel verderop in de Molenstraat en in 1982 kwam Van Alphen in de Rembrandtstraat, in de nieuwbouw waar daarvoor de Rehobothschool stond. ,,Een en al presentatie, zonder dozen en met veel licht. Niks meer de lampen aan doen als de klant binnen komt", lacht Bert.

En blijft de schoenenwinkel ook in de toekomst bestaan? Beiden reageren stellig: ,,Vanzelfsprekend hebben we nu ook een webshop, maar in tegenstelling tot bijvoorbeeld kleding, wil vrijwel iedereen toch een schoen eerst passen . In een winkel."