Nieuws Vitaliteit
Dit is Piet (82): de oudste hovenier van Nederland
Als manneke van 8 wist Rotterdammer Piet Janssen het al. Hij zou wat met bloemen en planten gaan doen. Inmiddels is hij 82 jaar en werkt hij nog steeds als hovenier. Het levensverhaal van deze ‘oudste tuinman van Rotterdam’ is nu opgetekend in een boek. ,,Ik heb een klant gehad die alleen via zijn advocaat met mij sprak. Zelf met een tuinman praten vond hij te min.’’

Piet Janssen aan het werk. Spitten en bestraten doet hij niet meer, snoeien nog wel. Foto: Jan de Groen
De gezondheid vertoont gebreken. Tien pillen per dag, een pacemaker en twee keer per dag zelf katheteriseren. Het slaat de in Hillegersberg geboren en getogen Piet Janssen niet in het minst uit het veld, vertelt hij in het AD. ,,Ik geef mijn leven het cijfer 9.’’ De tachtiger staat midden in het leven. Tientallen uren per week is hij nog bezig met het hoveniersbedrijf dat hij in maart 1961 startte. Hij ontwerpt en onderhoudt nog tuinen kriskras door heel het land. Daarbij geholpen door (gepensioneerde) oproepkrachten.
,,Al zijn er wel dingen die ik niet meer doe vanwege de leeftijd. Bestraten helemaal niet meer en spitten erg weinig. Maar snoeien gaat nog prima. Ik heb altijd meegewerkt in de tuinen die ik ontwierp. Buiten in de natuur werken is het mooiste. Dat vond ik als jongetje al toen ik op een stuk grond van mijn vader al planten en groente kweekte.’’
''Ik wilde zelf aan de slag. Mede door de opleidingen die ik in de avonduren had gevolgd had ik ook andere ideeën over het vak''
Ook vader was hovenier
Zijn vader was ook hovenier. Zoon Piet werkte mee in het bedrijf, maar nam het niet over. ,,Ik wilde zelf aan de slag. Mede door de opleidingen die ik in de avonduren had gevolgd had ik ook andere ideeën over het vak.’’ Later is de onderneming van zijn vader overgegaan in Piets bedrijf. ,,Hoveniersbedrijven hadden vanaf de jaren 60 werk zat in Rotterdam en omgeving. Er werd zoveel gebouwd en heel veel met een tuin.’’
Samen met zijn vrouw, de negen jaar geleden overleden Marijke Janssen-Neerland, runde hij ook een van de eerste tuincentra in Rotterdam. Ze openden begin jaren 70 aan de Kleiweg. ,,We verkochten destijds in het seizoen wel 500 geraniums per dag’’, weet Janssen zich te herinneren. Het tuincentrum was tevens een bloemenwinkel, waar mensen een mooi boeket konden kopen of rouwbloemen.
Niet alleen door de tweede onderneming waren de jaren 70 veelbewogen voor Janssen. Hoveniers kregen steeds meer de beschikking op machines en elektrische apparatuur. Een vijver zelf graven of met een kraantje scheelt natuurlijk bakken met tijd.
Niet blij met kunstgras
Door de tijd heen zag Janssen ook een enorme hoeveelheid trends in tuinland voorbij komen. Iets dat werd versneld na de opkomst van tuinprogramma's op tv. ,,Toen ik begon waren heesters met bloemen – denk aan jasmijn, ribes, brem – populair. Die zie je nu amper meer, want mensen vinden ze niet groen genoeg. Van november tot mei hebben ze geen blad.’’
Zo’n vijftien jaar terug begon hij te werken met kunstgras. ,,Klanten vroegen er om en de klant is koning. Daarbij komt echt gras niet overal goed op. Maar in het begin was ik niet blij met kunstgras. Het aangezicht was vreselijk plastic en de kwaliteit niet al te best. Inmiddels is er veel verbeterd.’’ Sterker; hij ziet liever kunstgras dan een ‘tegeltuin’. ,,Mensen komen de laatste jaren steeds meer terug van zo’n stenen tuin. Het moest lang onderhoudsvrij zijn, maar een buiten vol tegels noem ik altijd tuinonvriendelijk.’’
''Ik heb in mijn beginjaren een klant gehad, een diamantair, die alleen via zijn advocaat met mij sprak''
Ontwerpen van kleine tuin
Het moeilijkste is het ontwerpen van een kleine tuin. In de beleving van deze vakman is ‘klein’ een tuin van 5 bij 10 meter; ‘een gemiddelde in Nederland’. De wensen van de tuineigenaar zijn namelijk veelal groter dan de omvang van diens buitenruimte. ,,Álles moet erin: een terras, bloemen en planten, ruimte voor de barbecue en natuurlijk een speelplek voor de kinderen.’’
Zo divers als de wensen van opdrachtgevers is ook het contact met hen. ,,Ik heb in mijn beginjaren een klant gehad, een diamantair, die alleen via zijn advocaat met mij sprak. Zelf met een tuinman praten vond hij te min. Tegelijkertijd heb ik klanten waar ik al tientallen jaren voor werk en die als ze verhuizen naar een ander deel van het land, mij toch blijven inhuren. Dat voelt goed.’’
Lees ook: Ondernemende senioren hebben de toekomst