Van meubelmaker naar snoepverkoper

"Wie had kunnen vermoeden dat ik ooit nog eens een snoepwinkel zou runnen? Ik niet in elk geval. Eind april 2017 sluiten mijn vrouw Harriët en ik na zeven jaar de Bruna-vestiging in Middelburg. De huur van ons winkelpand is zo extreem hoog geworden dat het voor ons niet langer vol te houden is. Bovendien stelt Bruna bij een verlenging van ons franchisecontract de voorwaarde dat de zaak in de nieuwe huisstijl wordt verbouwd. Dat zou veel geld kosten. Na veel wikken en wegen besloten we te stoppen.

MeubelmakerVoordat het Bruna-filiaal in beeld kwam, was ik meubelmaker. Door heel Nederland verbouwde ik winkelinterieurs. Leuk werk; als kind genoot ik al van knutselen met hout. Mijn baas liet me volledig vrij en voor mijn gevoel had ik toen al mijn eigen toko. Het werk was afwisselend. Ik kwam op veel plaatsen en had telkens met andere mensen te maken. Met klanten omgaan lag me.

Vanwege rugklachten viel het werk me echter steeds zwaarder en uiteindelijk viel de beslissing om samen met Harriët franchisenemer te worden. Mijn ervaringen als bijna-zelfstandig meubelmaker vormden daarvoor een uitstekende basis. We verhuisden van Noord-Holland naar Zeeland, omdat we die provincie tijdens vakanties goed hadden leren kennen en in ons hart gesloten.''

Aanbod,,Maar dit voorjaar besloten we Bruna vaarwel te zeggen. Terwijl we zochten naar een alternatief - er moet toch brood op de plank - meldde Jamin zich: of we zin hadden de eerder dit jaar gesloten winkel in Goes nieuw leven in te blazen. Heel wat anders dan een boekhandel natuurlijk maar ook een mooie uitdaging, zo'n voor ons totaal nieuwe branche. We grepen het aanbod met beide handen aan. Een Primera en een Readshop in Brabant waren ook nog even in the picture. Maar dan hadden we Zeeland, waar we het zo naar ons zin hebben, moeten verlaten. Dankzij Jamin kunnen we hier nu heerlijk blijven wonen.

Zodoende sta ik sinds juli dagelijks als een soort Willy Wonka tussen driehonderd verschillende soorten snoep en ik geniet enorm. Snoep kopen doen de mensen voor hun lol en dus zie ik voortdurend blije gezichten om me heen. Zelf word ik vooral vrolijk van de Amerikaanse en Japanse zoetwaren in het assortiment. Er zitten ongewone, heel verrassende smaakjes tussen en ze zien er totaal anders uit dan we in Nederland gewend zijn. Tegenwoordig begin ik mijn dagen weer met een lach. Mijn werk is heel anders dan bij Bruna en, ook best prettig, een stuk minder bewerkelijk. Als ook Harriët volgend jaar april de winkel in Middelburg achter zich laat en zich bij mij in Goes voegt, kan het zoete leven voor ons beiden werkelijk beginnen. Zalig."