De Europese Commissie kondigde afgelopen maart maatregelen aan, die ervoor moeten zorgen dat de EU de komende jaren genoeg mineralen heeft voor de overgang van fossiele grondstoffen, zoals olie en gas naar duurzamere energiebronnen. De commissie wil dat EU-landen vaker mineralen uit eigen grond halen. Ze stelt voor om wettelijk te regelen dat 10 procent van de grondstoffen uit eigen bodem komt tegen 2030. Daarnaast moet 15 procent van de mineralen komen uit hergebruik. Verder wil de commissie niet te afhankelijk zijn van maar één land per mineraal.
Op het eerste gezicht zijn de doelen van de Europese Commissie niet realistisch, zegt hoogleraar organische chemie en Nobelprijswinnaar Ben Feringa. "De weg daar naartoe is niet goed beschreven." Ook chemicus Reinier Grimbergen van onderzoeksinstituut TNO denkt dat 2030 te vroeg is. "Maar het is wel goed dat er hoge doelen worden gesteld."
Grote mijlpaal
Topman Bernd Schäfer van netwerkorganisatie EIT RawMaterials noemt de EU-maatregelen "een grote mijlpaal". Bij de organisatie zijn ruim driehonderd Europese leden aangesloten, zoals bedrijven en universiteiten. De club is opgericht om innovaties in de mineralensector te stimuleren. "Het zal niet makkelijk worden, maar of we het gaan halen hangt af van ons", zegt Schäfer tegen de ongeveer honderd aanwezigen op de bijeenkomst.
Lucia van Geuns van The Hague Centre for Strategic Studies (HCSS) vermoedt dat de doelen waarschijnlijk niet worden gehaald. "Het laat wel een gevoel van urgentie zien", zegt ze. Ze meldt dat er weinig mineralen in de Europese grond zitten en dat veel mijnen in de EU afgelopen jaren zijn gesloten. Volgens Van Geuns moeten de kritieke grondstoffensector en de EU-landen meer samenwerken en meer investeren in onderzoek en ontwikkeling op het gebied van duurzaam mijnen.
China is verreweg de grootste leverancier van belangrijke grondstoffen, maar dat land is bezig om onafhankelijk te worden van het buitenland. Daarnaast gelden sinds deze maand exportbeperkingen in China voor gallium en germanium, metalen die belangrijk zijn voor het maken van chips.
