Junior (33) verloor zijn baan door corona, maar vocht zich terug met Kitchen Dojo

Het is voor veel horecaondernemers een pijnlijk, maar herkenbaar verhaal. Je hebt een goedlopend bedrijf en door corona staat in één klap je hele business stil. Vele bedrijven vallen om, talloze werknemers staan op straat. Zo ook de Rotterdammer Junior Lugte (33). Zijn functie als manager Zuid-Holland bij een grote personeelsleverancier voor de horeca verdwijnt van de ene op de andere dag nadat zijn werkgever failliet gaat. Tja, en dan?

,,Net als vele anderen kon ik me melden bij het UWV en zat ik met een WW-uitkering. Het was écht een moment van bezinning. Met vijftien jaar horeca-ervaring is het moeilijk om iets totaal anders te doen. Maar juist in die sector was geen werk te vinden. Dus heb ik maar mijn eigen baan gecreëerd."

,,Ik heb altijd de wens gehad om iets voor mezelf te beginnen, het ondernemerschap trok me enorm. Een idee had ik al, een dark kitchen formule. Ik bied ruimtes aan waar andere horecaondernemers eten kunnen maken om vervolgens bij mensen thuis te bezorgen. Een concept dat al bestond in het buitenland, maar hier nog niet echt leefde. Ik zag de potentie, zeker in de grote steden. Alles moet gemakkelijk en snel voorhanden zijn. Eind november 2020 ging ik op zoek naar een ruimte in Rotterdam en nog geen zes maanden later zijn we begonnen.”

Vechten voor een eigen bestaan

Van concept naar praktijk is geen abc’tje, zeker niet wanneer je tijdens een wereldwijde pandemie iets nieuws in de markt zet. Doordat restaurants lange tijd noodgedwongen gesloten zijn en enkel op bezorging leveren, neemt de vraag naar online eten bestellen explosief toe. Alleen niet alle ondernemers hebben de middelen om vanuit hun eigen restaurant in die behoefte te voorzien. Of willen simpelweg het risico niet nemen, Middels het dark kitchen concept verhuurt Kichen Dojo ruimte en een grote gedeelde keuken (Rotterdam) én geheel zelfstandige keukenunits (Amsterdam) aan hun zogeheten dojo-leden.

,,De naam Kitchen Dojo is op een avond bedacht door één van mijn vrienden. Ik heb zelf niks met Japan, behalve dat ik hun eten erg lekker vind. Maar de naam paste. Een dojo is ook een grote ruimte, een zaal waar je moet vechten. Net als dat ik heb moeten vechten voor mijn eigen bestaan. In het begin wilden we vooral die culinaire springplank zijn voor startende horecaondernemers. Daar zijn we wel wat op teruggekomen. We richten ons nu op mensen die al snappen wat er écht nodig is om ondernemer te zijn, hoe het zit met de afdracht aan maaltijdbezorgdiensten, en het zakelijke spel kennen. Dat voorkomt een hoop teleurstelling achteraf, wanneer blijkt dat het financieel toch niet lukt.”

'Iedereen heeft het altijd over de vrijheid en eigen baas zijn, maar het is keihard werken'

Financieel gesteund door compagnon Hubert Ummels, nota bene zijn oude werkgever, bouwt Junior zijn bedrijf van de grond af op. Waar de pandemie dient als laatste duw in de rug om het ondernemerschap te omarmen, volgt met die volgende internationale crisis bijna de nekslag voor Kitchen Dojo. De oorlog in Oekraïne dreunt wereldwijd na, vooral door de in het begin enorm oplopende energiekosten. Het treft niet alleen Junior’s bedrijf, maar ook zijn uitbaters.

,,De energiecrisis was écht een zware tijd. Voor veel ondernemers nóg pijnlijker dan de pandemie. Ook ik zag onze energierekening in korte tijd extreem oplopen. Normaal was het zo’n 1250 euro per maand, maar opeens kreeg ik een rekening die drie keer zo hoog was. Ik heb het gelukkig nog vroeg vast kunnen zetten, maar dat heeft wel veel impact gehad. Ik moest de kosten wel doorberekenen aan mijn leden, al kon ik het beperken tot zo’n zeven procent."

,,Ik heb toen ook de keerzijde van het ondernemerschap ervaren. Iedereen heeft het altijd over de vrijheid en eigen baas zijn, maar het is keihard werken. Vooral de moeilijke gesprekken met leden die het toch niet gehaald hebben hebben diepe impact gemaakt en me ook als mens echt veranderd, realistischer gemaakt. Hopelijk liggen die tijden achter ons. Het heeft ertoe geleid dat ik strenger ben geworden naar wie we toelaten. Voor onszelf, maar zeker ook uit bescherming naar die mensen en bedrijven toe. Je kunt wel stellen dat het met én een pandemie én een energiecrisis een vrij extreme leerschool is geweest.”

Van Rotterdam naar Amsterdam en ver daarbuiten

Hoewel de gemiddelde Rotterdammer niet direct aan juist Amsterdam zou denken, opent Junior nu zijn tweede vestiging in de hoofdstad. Hij draait het concept, partner Trias Real Estate regelde de huisvesting. Een teken van zijn volle overtuiging in de schaalbaarheid van het businessmodel en als het aan Junior ligt zeker niet de laatste locatie om verder te groeien.

,,Het concept werkt. In Rotterdam draaien we nu 18.000 euro per maand, tegen 11.000 euro aan kosten. Met Amsterdam hopen we die omzet te verdubbelen. Maar we kijken nu al verder. Ik krijg veel aanvragen van geïnteresseerde huurders in Eindhoven en dat is zeker een optie. Ik heb wel geleerd dat dit concept alleen werkt in grote steden met een hoge bevolkingsdichtheid. In Nijmegen zullen we niet snel zitten. Maar we hoeven ons ook niet te beperken tot Nederland. Antwerpen of Brussel? Duitsland? Waarom niet? Ik geloof heilig in het concept. Zo erg, dat ik afnemer van mijn eigen product ben. In Rotterdam huur ik keukenruimte met mijn beste vriend Tim."

,,We zijn Indische jongens en onze rijsttafels zijn geliefd en berucht in heel Rotterdam. Zelf kook ik niet meer. Ik richt me volledig op de bedrijfsvoering. Tijdens corona heb ik mezelf uit de goot gevochten en de kans om voor het ondernemerschap te gaan met beide handen aangegrepen. Dat laat ik nooit meer los, daar ben ik te eigenwijs én te koppig voor.”